Bezpiecznie wymieniamy szybę


W trakcie użytkowania okien zdarza się, że jesteśmy zmuszeni do wymiany zespolonego wkładu szybowego. Taka konieczność może nastąpić w przypadku:
• pęknięcia jednej z szyb
• zarysowania lub uszkodzenia mechanicznego
• rozhermetyzowania komory międzyszybowej
• wymiany wkładów w celu zwiększenia izolacyjności termicznej.

W przypadku wymiany wkładu szybowego w oknach PVC, operacja ta jest stosunkowo prosta natomiast, gdy zachodzi konieczność wymiany szyby w oknie drewnianym jest to czynność o wiele bardziej skomplikowana i wymagająca określonych umiejętności. W oknach drewnianych uszczelnienie szyby zespolonej z ramą okienną uzyskuje się przy pomocy mas plastycznych – kitów silikonowych, natomiast w oknach PVC uszczelnienie to uzyskuje się przy pomocy uszczelek typu TPE i EPDM – jest to tzw. „suche” szklenie. W tym artykule zajmiemy się wymianą szyby zespolonej w oknie drewnianym.

Wyjęcie starej szyby
Decydując się na wymianę szyby należy pamiętać o tym, że tego typu roboty powinny być wykonywane w czasie suchej pogody i przy temperaturze powyżej +5°C. Proces wymiany rozpoczynamy od odcięcia uszczelnienia silikonowego od płaszczyzny szyby wewnętrznej.
Do tego celu doskonale nadają się noże używane przez tapeciarzy. Kolejną czynnością będzie ewentualne usunięcie uszczelnienia akrylowego z połączenia listwy przyszybowej
z ramą okienną. Tego typu uszczelnienie nie jest obligatoryjne z punktu widzenia technologii produkcji okien, lecz wielu producentów stosuje je z uwagi na poprawę estetyki wyrobów. Usunięcie tego rodzaju uszczelnienia jest stosunkowo łatwe i można to zrobić przy pomocy szpachelki, płaskiego wkrętaka, klina z drewna lub PVC itp. Usuwając to uszczelnienie należy zwrócić uwagę żeby nie uszkodzić krawędzi ramy okiennej lub listwy przyszybowej.

 
 Rys. 2. Szczegóły osadzenia i uszczelnienia szyb zespolonych

Kolejną czynnością będzie demontaż wewnętrznych listew przyszybowych, które przymocowane są do ramy okiennej za pomocą stalowych sztyftów wbitych w specjalny wrąb listwy i zakrytych uszczelnieniem silikonowym (rys. 2). Jest to operacja najtrudniejsza w całym procesie wymiany szyby. Demontaż listew rozpoczynamy od odcięcia uszczelnienia silikonowego łączącego szybę z listwą przyszybową (fot. 1). Jako pierwszą wyjmujemy listwę najdłuższą. Pomiędzy listwę i ramę okienną, w połowie długości, ostrożnie wkładamy np. szpachelkę lub cienki klin z twardego drewna lub PVC, w celu stopniowego rozdzielenia tych elementów (fot. 2 i 3). Wraz z powiększaniem się szczeliny między listwą a ramą okienną wprowadzany element grubszy typu klin drewniany lub PVC. Jeżeli listwa przyszybowa wykonana jest prawidłowo, tzn. z drewna bez sęków i bez zawiłego układu włókien, będziemy mogli swobodnie ją odkształcić uzyskując strzałkę ugięcia w graniach 2–3 cm. Takie odgięcie listwy pozwoli nam na uwolnienie się od mocowań przy pomocy zszywek a tym samym swobodne wyjęcie listwy z narożnych połączeń uciosowych. W czasie demontażu pierwszej listwy należy zwrócić uwagę żeby nie uszkodzić krawędzi listwy lub ramy skrzydła. Po zdemontowaniu pierwszej listwy demontaż pozostałych jest bardzo prosty. Kolejne listwy wyjmujemy przy pomocy tych samych narzędzi, z tą różnicą, że proces oddzielania listwy od ramy skrzydła rozpoczynamy od „wolnego” końca a nie od środka listwy. W tym przypadku trzy pozostałe listwy dadzą się zdemontować bez większych problemów.


 




Cały czas zachowujemy dużą ostrożność, by nie uszkodzić listew lub ramy skrzydła. Gdy mamy wyjęte listwy przyszybowe, możemy wtedy swobodnie wyjąć wkład szybowy. Kolejną czynnością będzie usunięcie zszywek ze zdemontowanych listew oraz ich oczyszczenie z pozostałości silikonu i uszczelniania akrylowego. Ramę skrzydła okiennego również należy oczyścić z takich elementów jak:
  • przekładka z gumy neoprenowej z przylgi zewnętrznej,
  • pozostałości silikonu i akrylu (fot. 4),
  • ewentualnie zszywek mocujących listwę przyszybową, które pozostały w ramie.

Po oczyszczeniu listew i ramy skrzydła można uzupełnić ewentualne ubytki lub uszkodzenia powłoki malarskiej, które mogły powstać w trakcie demontażu listew.

Przygotowanie do montażu nowej szyby
Teraz należy sprawdzić drożność kanałów do wentylacji wrębów na szybę oraz sprawdzić czy zamontowane podkładki podporowe i dystansowe są przyklejone do ramy skrzydła kitem silikonowym. Podkładki podporowe i dystansowe winny być rozmieszczone jak na rys. 1.

 
 Rys. 1. Układy podkładek podporowych i dystansowych w zależności od położenia osi obrotu
skrzydła. P – podkładka podporowa, D – podkładka dystansowa, a=1/6 L

Szyba zespolona powinna opierać się na dwóch podkładkach z tworzywa sztucznego, ułożonych na dolnym ramiaku lub szczeblinie. Podkładki te powinny znajdować się w odległości 1/6 L od naroża szyby (L – długość szyby zespolonej). Grubość podkładek powinna wynosić od 3 do 5 mm. Podkładka powinna podpierać obie płyty szklane szyby zespolonej tak, aby nie mogło nastąpić przesunięcie się jednej szyby względem drugiej. W celu zapewnienia prawidłowego luzu bocznego i górnego między szybą i ramiakiem należy stosować podkładki dystansowe o grubości o 1 mm mniejszej niż istniejący luz między szybą i ramiakiem, stabilizujące dodatkowo szybę zespoloną. Układ podkładek podporowych i dystansowych powinien być dostosowany do rodzaju okna. Po sprawdzeniu i ewentualnym uzupełnieniu podkładek przystępujemy do przyklejenia do przylgi zewnętrznej podkładki z gumy neoprenowej (rys. 2 poz. 1).

Tak przygotowana rama okienna gotowa jest do włożenia wkładu szybowego, który przed włożeniem powinniśmy sprawdzić czy nie ma pęknięć i szczerb na krawędziach oraz czy powierzchnia szyb jest sucha i czysta. Operację włożenia szyby, zamocowania listew przyszybowych i uszczelnienia szyby wskazane jest wykonywać w układzie poziomym, tzn. po zdjęciu skrzydła z ościeżnicy i położeniu go na stole. Na wykonywanie tych prac w układzie pionowym – gdy skrzydło jest zawieszone – mogą sobie pozwolić osoby mające duże umiejętności, szczególnie
w nanoszeniu uszczelnienia silikonowego.

Montaż
Ramę skrzydła okiennego kładziemy stroną wewnętrzną do góry na stole lub na specjalnych stojakach (kobyłki) a następnie wkładamy ostrożnie szybę zespoloną we wrąb ramy. Po włożeniu sprawdzamy czy określone wcześniej luzy są zachowane. Gdy luzy są za małe lub za duże należy wyjąć szybę i wymienić podkładki dystansowe dobierając ich właściwą grubość. Wkładając szybę należy zwrócić uwagę na włożenie jej właściwą stroną. Najczęściej szyby zespolone mają oznaczenie, która strona jest do wewnątrz budynku. W przypadku braku takiego oznaczenia należy użyć prostego przyrządu (detektora) do wykrywania warstwy metalicznej na szybie wewnętrznej ze szkła niskoemisyjnego.

Następną czynnością będzie mocowanie listew przyszybowych. Listwy pozbawione elementów mocujących, tj. sztyftów stalowych, dają się włożyć bez problemu. Włożone listwy muszą dociskać szybę do wrębu skrzydła a narożne złącza uciosowe winny być równe i bez szczelin. Listwy mocujemy ponownie za pomocą sztyftów stalowych – szczegóły pokazano na rys. 2. Jeżeli dysponujemy urządzeniem (pneumatyczne lub elektryczne) do wbijania sztyftów, wbijamy je w miejscach obok otworków, w których były sztyfty przed demontażem listew (fot. 5).


Wbijając sztyfty przy pomocy urządzenia mechanicznego należy pamiętać o ustawieniu prowadnicy pistoletu pod właściwym kątem względem płaszczyzny szyby. Niewłaściwe ustawienie prowadnicy może spowodować, że sztyft stalowy trafi na krawędź szyby, co może być w przyszłości przyczyną pęknięcia szyby wewnętrznej. Jeżeli nie dysponujemy urządzeniem mechanicznym, sztyfty możemy wbijać ręcznie przy pomocy niewielkiego młotka i dobijaka. W tym przypadku sztyfty wbijamy w istniejące otworki w listwach zwiększając ich głębokość o 5 mm. Przy tej operacji należy pamiętać, aby zabezpieczyć powierzchnię szyby przed porysowaniem lub uszkodzeniem – np. paskiem cienkiej tektury.

Uszczelnienie
Po zamocowaniu listew przyszybowych przystępujemy do obustronnego uszczelnienia szyby kitem silikonowym, wypełniając nim przestrzenie między ramiakiem skrzydła i szybą od strony zewnętrznej oraz między szybą a drewnianą listwą przyszybową – od strony wewnętrznej. Silikon powinien być naniesiony w sposób ciągły, na całym obwodzie skrzydła, a jego powierzchnia powinna być gładka i nachylona do szyby zgodnie ze skosami na ramiaku skrzydła oraz na listwie przyszybowej. Takie ukształtowanie silikonu umożliwia swobodny spływ wody (rys. 2). Do nanoszenia silikonu służą pistolety pneumatyczne lub ręczne, powszechnie dostępne w sklepach z materiałami budowlanymi (fot. 6).


Nanoszenie silikonu wymaga dużej wprawy i umiejętności, dlatego sugeruję, aby tę czynność wykonywała osoba z doświadczeniem. Jeżeli natomiast wykona to początkujący szklarz, niewątpliwie zajdzie konieczność wyrównania i właściwego ukształtowania powierzchni silikonu. Jest to proces nazywany potocznie „obciąganiem”, który wykonuje się przy użyciu szpachli z tworzywa sztucznego. W celu zabezpieczenia powierzchni szyb, listew przyszybowych i ram skrzydła okiennego przed zabrudzeniem silikonem w trakcie wykonywania „obciągania”, należy te strefy zwilżyć mieszaniną wody z dodatkiem detergentu. Innym sposobem zabezpieczenia przed zabrudzeniem i uzyskaniem prostej linii spoiny jest oklejenie ich taśmą maskującą, którą usuwa się natychmiast po naniesieniu silikonu. Jeżeli pomimo zabezpieczeń dojdzie do zabrudzenia powierzchni, czyścimy je benzyną lakową bezpośrednio po naniesieniu.

Po ukształtowaniu powierzchni uszczelnienia silikonowego pozostawiamy oszklone skrzydło w pozycji poziomej lub pionowej na kilka godzin, w celu wstępnego związania silikonu, które następuje pod wpływem wilgoci z powietrza – jest to tzw. sieciowanie. Jeżeli wymieniamy szybę w okresie letnim, należy unikać pozostawiania takiego skrzydła okiennego na działanie wysokich temperatur, a szczególnie na intensywne promieniowanie słoneczne, ponieważ znacznie wydłuża to czas wstępnego związania silikonu. Po okresie wstępnego utwardzenia silikonu okno może być użytkowane w pełnym zakresie swoich funkcji, natomiast związanie silikonu nastąpi po około 24 godzinach. W przypadku, gdy dokonujemy wymiany szyby antywłamaniowej w oknie drewnianym, mamy ułatwiony demontaż listew przyszybowych, które w takich oknach mocowane są przy pomocy wkrętów do drewna, a nie przy użyciu wbijanych sztyftów stalowych. W takim przypadku – po odcięciu silikonu od płaszczyzny szyby – wykręcamy wkręty mocujące listwy i po prostu wyjmujemy je. Po wymianie szyby, listwy mocujemy przy użyciu takich samych wkrętów i w tych samych miejscach. Natomiast proces uszczelnienia szyby silikonem jest identyczny jak opisany powyżej.

Zdzisław Maliszewski

 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.