Jednym z kilku istotnych zadań, jakie mają do spełnienia zewnętrzne przegrody budowlane, jest ochrona pomieszczeń przed hałasem. Odpowiednia izolacyjność akustyczna ściany zewnętrznej ma szczególne znaczenie w przypadku lokalizacji budynku w sąsiedztwie obiektów stanowiących źródło hałasu, np. ulicy o dużym natężeniu ruchu, linii kolejowej, drogi szybkiego ruchu, lotniska itp.

Z takim sąsiedztwem spotykamy się coraz częściej. Jest to związane z tendencją do zagęszczania zabudowy i zajmowania terenów położonych bliżej źródeł hałasu, a z drugiej strony tendencją do przybliżania źródeł hałasu (głównie komunikacyjnego) do terenów, które powinny być chronione pod względem akustycznym. W takiej sytuacji, przy ciągłym wzroście natężenia ruchu komunikacyjnego, zapewnienie odpowiedniej izolacyjności akustycznej ściany zewnętrznej ma coraz większy wpływ na jakość użytkową budynku.

Wymagania akustyczne
Konieczność uwzględniania zagadnień związanych z ochroną przed hałasem w procesie projektowania, realizacji i użytkowania obiektów budowlanych wynika zarówno z Prawa Budowlanego, Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. z późniejszymi zmianami, jak też Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.

Dotyczy to również właściwości akustycznych ściany zewnętrznej. W Rozporządzeniu znajduje się jednoznaczne stwierdzenie mówiące, że w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej przegrody zewnętrzne i wewnętrzne, w tym ściany zewnętrzne i okna, powinny mieć izolacyjność akustyczną od dźwięków powietrznych nie mniejszą od określonej w Polskiej Normie.

Zgodnie z obowiązującą normą [1] wymagania akustyczne dotyczą wypadkowej izolacyjności całej ściany zewnętrznej przy zamkniętych oknach. Elementy składowe ściany (okna, część pełna, nawiewniki powietrza itp.) powinny być tak dobrane, aby skonstruowana z nich przegroda spełniała warunki normowe.

Wymagania odnoszą się do konkretnej sytuacji i są zależne od miarodajnego poziomu dźwięku A hałasu panującego na zewnątrz budynku, oraz od funkcji znajdujących się w nim pomieszczeń. Minimalne wartości jednoliczbowych wskaźników oceny izolacyjności akustycznej są zamieszczone w normie [1], wybrane przykładowe wartości zestawiono w tablicy 1.

Tablica 1. Wymagana wypadkowa izolacyjność akustyczna właściwa ściany zewnętrznej (wg [1])

Izolacyjność akustyczna ścian zewnętrznych i stropodachów bez okien, wyrażona wskaźnikiem oceny RA, powinna być większa o 10 dB od wartości wymaganych dla ściany z oknami. Ten warunek ma szczególne znaczenie w przypadku poddaszy użytkowych, zwłaszcza w budynkach narażonych na hałas lotniczy.

Rys. 1. Szczelinowe nawiewniki powietrza podczas badań akustycznych

Miarodajny poziom dźwięku
Projektowanie ściany zewnętrznej pod względem akustycznym należy rozpocząć od ustalenia miarodajnego poziomu dźwięku A hałasu zewnętrznego, występującego w odległości 2 m od fasady budynku, na poziomie rozpatrywanego fragmentu elewacji. W przypadku wszystkich źródeł, z wyjątkiem hałasu lotniczego, jako miarodajny poziom dźwięku przyjmuje się poziom równoważny, określony odrębnie dla pory dziennej i pory nocnej.

W przypadku hałasu lotniczego oprócz poziomu równoważnego należy dodatkowo rozpatrzyć kryterium średniego maksymalnego poziomu dźwięku A zmniejszonego o 20 dB (L Amax,ś–20 dB). Dotyczy ono pojedynczych zdarzeń akustycznych, tj. przelotów, startów i lądowań statków powietrznych. Sposób obliczania średniego maksymalnego poziomu dźwięku A jest podany w normie [1].

Należy zwrócić uwagę, że dla hałasu lotniczego stosuje się inny czas odniesienia przy obliczaniu poziomu równoważnego niż w przypadku pozostałych źródeł. Ponadto miarodajny poziom dźwięku A hałasu lotniczego określa się jako wartość średnią dla trzech najniekorzystniejszych miesięcy w roku, uwzględniając perspektywę 5 lat. Dokładne ustalenie miarodajnego poziomu dźwięku A w przypadku hałasu lotniczego jest więc procedurą skomplikowaną, wymagającą pewnego doświadczenia w zakresie zagadnień akustycznych oraz znajomości danych dotyczących rozkładu ruchu lotniczego.

Miarodajny poziom dźwięku, opisujący warunki akustyczne panujące w rejonie istniejącego lub projektowanego budynku, można ustalić najdokładniej na podstawie bezpośrednich pomiarów hałasu i obserwacji wykonanych w terenie. W przypadku, gdy obiekty lub instalacje stanowiące źródło hałasu są dopiero projektowane, np. planowana w sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej trasa szybkiego ruchu lub linia kolejowa, prognozę warunków akustycznych można przeprowadzić w oparciu o obliczenia i symulacje komputerowe.

Można również korzystać z istniejących opracowań, wyników pomiarów i map akustycznych sporządzonych dla danego obszaru, jednak stopień dokładności tych opracowań w odniesieniu do konkretnego rozpatrywanego obiektu może być różny. Jeżeli poziom miarodajny został określony wyłącznie metodą obliczeniową, w pracach projektowych należy go zwiększyć o 3 dB.

Wybór wskaźnika oceny izolacyjności akustycznej
Podstawowym kryterium oceny izolacyjności akustycznej ściany zewnętrznej jest wskaźnik RA2, który stanowi sumę wartości stosowanego poprzednio, dobrze znanego wskaźnika Rw i wartości widmowego wskaźnika adaptacyjnego Ctr; RA2=Rw+Ctr.

W niektórych sytuacjach jako kryterium oceny należy stosować wskaźnik RA1, będący sumą wskaźników Rw i C. Wybór wskaźnika zależy od źródła hałasu, które dominuje na zewnątrz, a w zasadzie od widma hałasu emitowanego przez to źródło. Przy projektowaniu konieczna jest więc znajomość nie tylko miarodajnego poziomu dźwięku A na zewnątrz, lecz także charakterystyki widmowej hałasu.

Dla uproszczenia   normie [2] przyporządkowano najczęściej występujące źródła hałasu poszczególnym wskaźnikom oceny, przy wyborze wskaźnika należy się kierować zaleceniami tej normy. Mimo, że obecna norma [1] określająca kryteria oceny izolacyjności akustycznej przegród budowlanych została wprowadzona już kilka lat temu, wielu producentów i projektantów posługuje się w dalszym ciągu wskaźnikiem Rw, co może prowadzić do nieporozumień i błędnej oceny.

Izolacyjność akustyczna ściany
Mając dane dotyczące miarodajnego poziomu dźwięku, oraz znając funkcje pomieszczeń w budynku można ustalić wymagane wartości wskaźnika izolacyjności akustycznej ściany zewnętrznej. W przypadku występowania hałasu o zróżnicowanym poziomie (np. dla różnych elewacjach czy na różnych kondygnacjach), oraz pomieszczeń mających różną funkcję jest konieczne pewne uogólnienie i ujednolicenie tych wymagań.

Ostatnim etapem jest określenie wymaganych parametrów akustycznych poszczególnych elementów składowych ściany zewnętrznej. Powinny się one charakteryzować izolacyjnością akustyczną pozwalającą na osiągniecie wymaganej wartości wskaźnika wypadkowej izolacyjności całej ściany z oknami.

Dla przypadku, gdy okna stanowią nie więcej jak 50% powierzchni ściany można określić wymaganą izolacyjność części pełnej i okna na podstawie zamieszczonej w normie [1] tablicy.

Należy przy tym pamiętać, że dobierając rozwiązania zewnętrznych przegród budowlanych na podstawie wskaźników uzyskanych w badaniach laboratoryjnych wzorców tych przegród należy przyjmować w projektowaniu wartości tych wskaźników zmniejszone o 2dB.

Obecna norma dopuszcza pominięcie wpływu bocznego przenoszenia dźwięku na izolacyjność zewnętrznych przegród w budynku. Należy jednak zwrócić uwagę na bardzo istotny problem związany z możliwym wpływem ściany zewnętrznej na izolacyjność akustyczną pomiędzy pomieszczeniami znajdującymi się w budynku. Chodzi o izolacyjność wzdłużną takiej ściany w kierunku poziomym i pionowym. Szczególną uwagę należy zwrócić przy rozwiązywaniu lekkich ścian osłonowych zwłaszcza w miejscu połączenia ze stropem, lub połączenia ze ścianą wewnętrzną.

Właściwości akustyczne elementów ściany zewnętrznej
Izolacyjność akustyczna elementów budowlanych stosowanych do wykonywania przegród zewnętrznych jest zwykle określona na podstawie wyników badań laboratoryjnych. Parametry akustyczne są zawarte w raportach z badań, podawane w Aprobatach Technicznych lub w informacjach technicznych i katalogach wydawanych przez producentów. Dla rozwiązań stosowanych indywidualnie są często wykonywane odrębne pomiary akustyczne. Możliwe jest również przeprowadzenie badań kontrolnych w budynku jedną z metod opisanych w normie [3].

Wykonanie miarodajnych badań terenowych nie zawsze jest jednak możliwe, a uzyskanie wiarygodnych wyników i przeprowadzenie prawidłowej oceny wymaga dużego doświadczenia ekipy pomiarowej.

W ścianie zewnętrznej można wyróżnić część pełną i przeszkloną. Tradycyjna ściana masywna, wykonywana najczęściej w budynkach mieszkalnych i w wielu budynkach użyteczności publicznej, składa się z części pełnej w postaci muru ocieplonego od zewnętrz dodatkowym ustrojem termoizolacyjnym oraz osadzonego w nim okna. Współczesne okna jednoramowe są wykonane z drewna, PVC lub profili aluminiowych.

Izolacyjność akustyczna tego typu okien jest zależna głównie od zastosowanego oszklenia, właściwości akustycznych ramy oraz uszczelnienia przylgi, a zwłaszcza zastosowanego sposobu rozszczelnienia okna wykonywanego w celu zapewnienia odpowiedniego
napływ powietrza.

Czynniki wpływające na izolacyjność akustyczną okna
Informacje na temat parametrów akustycznych okna danego systemu są zawarte w Aprobacie Technicznej, jednak zwykle dotyczą tylko okien oszklonych standardową szybą zespoloną 4+4/16.

Zgodnie z wynikami dotychczasowych badań ITB wskaźnik izolacyjności akustycznej RA2 dla okien wykonanych z profili PVC z takim standardowym oszkleniem osiąga wartości w granicach 24–33 dB (27–33 dB dla okien nierozszczelnionych). Wyniki badań wskazują także na zróżnicowanie właściwości akustycznych jednakowo oszklonych okien należących do tego samego systemu wykonanych przez różnych producentów. Ważne jest zatem, aby producent okien legitymował się dokumentem potwierdzającym uzyskiwane parametry akustyczne.

Oszklenie
W przypadku, gdy wymagane są okna o lepszych właściwościach akustycznych, konieczne jest zastosowanie oszklenia o zwiększonej izolacyjności. Szyby zespolone są badane pod względem akustycznym na próbkach o standardowych wymiarach 1230 x 1480 mm. Wielu producentów oszklenia dysponuje wynikami badań wykonanych dla różnych zestawów. W przypadku braku takich wyników można skorzystać z danych zawartych w normie [5].

Wskaźniki podane w normie [5] są stosunkowo niskie, są to uogólnione wartości średnie pomniejszone o wartość odchylenia standardowego. Takie same dane są zmieszczone w normie [6] dotyczącej właściwości akustycznych oszklenia traktowanego jako odrębny produkt. Producenci wolą więc posługiwać się własnymi wynikami, które są zwykle znacznie bardziej korzystne. Należy zwrócić uwagę na przedstawione w tablicy 2 wartości wskaźnika RA2.

Najlepsze pod względem akustycznym oszklenie spośród wymienionych w normie [5], tj. zestaw z szybą laminowaną, charakteryzuje się wskaźnikiem RA2 = 32 dB. Konkretna szyba zbadana w laboratorium może uzyskiwać nieco wyższe wartości tego wskaźnika, jednak przy ustaleniu wymagań należy mieć świadomość jakiego rzędu wartości wskaźnika są możliwe do uzyskania.
 
Kształt i wymiary szyby wpływają na jej izolacyjność akustyczną.
W warunkach rzeczywistych wymiary te są zazwyczaj inne niż w przypadku badanej standardowej próbki. Szyby o kształcie zbliżonym do kwadratu mogą się charakteryzować gorszą izolacyjnością akustyczną od szyb mających postać wydłużonego prostokąta. Szyby o mniejszym polu powierzchni mają zwykle lepszą izolacyjność od elementów dużych o takiej samej budowie i układzie warstw.

Tablica 2. Obliczeniowe parametry akustyczne szyb wg normy [5]



Rama i uszczelnienie
W niektórych sytuacjach, zwłaszcza w przypadku okien wyposażonych w szyby o zwiększonej izolacyjności akustycznej, o właściwościach całego okna może decydować izolacyjność ramy. W przypadku okien z profili PVC rama może stanowić nawet ok. 40% powierzchni całego okna. Jednak wpływ właściwości ramy najczęściej ujawnia się w przypadku okien aluminiowych, zwykle w zakresie średnich częstotliwości.

Zgodnie z obowiązującymi w Polsce wymaganiami w budynkach mieszkalnych wyposażonych w wentylację grawitacyjną lub mechaniczną wentylację wyciągową jest konieczne zapewnienie odpowiedniego napływu powietrza do wnętrza pomieszczeń również wówczas, gdy okna w tych pomieszczeniach pozostają zamknięte. Stosowanie całkowicie szczelnych okien przy braku elementów nawiewnych może powodować negatywne konsekwencje, takie jak wykraplanie pary wodnej, pleśnie i grzyby. Problemy te są znane z praktyki, w ostatnim okresie występują w niektórych przypadkach po wymianie stolarki okiennej. Rozszczelnienie okien zwykle powoduje wyraźne pogorszenie izolacyjności akustycznej w zakresie (500–2000) Hz.

Zastosowanie szyby o zwiększonej izolacyjności akustycznej w takiej sytuacji nie przyniesie oczekiwanego efektu, ponieważ o parametrach całego okna będzie decydowało uszczelnienie. W celu ograniczenia tego niekorzystnego efektu są stosowane różne sposoby rozszczelnienia, odpowiednio ukształtowany labirynt, uszczelki płaskie i perforowane, oraz specjalne elementy rozszczelniające.

Nawiewniki powietrza
Zamiast rozszczelniania przylgi, dla zapewnienie stałego napływu powietrza są również stosowane nawiewniki powietrza. Mogą być one konstrukcyjnie związane z oknem lub stanowić całkowicie odrębny element zamontowany np. w ścianie.

Właściwości akustyczne małych elementów budowlanych, takich jak nawiewniki powietrza, są badane wg normy [4]. Wynikiem tego badania jest elementarna znormalizowana różnica poziomów Dn,e przedstawiona w funkcji częstotliwości, oraz obliczone na tej podstawie wskaźniki jednoliczbowe Dn,e,A.

Właściwości akustyczne nawiewnika, traktowanego jako odrębny produkt, są więc opisane innym wskaźnikiem niż stosowany przy ocenie okna (RA). Inny jest też wzór do obliczania wypadkowej izolacyjności akustycznej całego okna czy fragmentu ściany zewnętrznej z nawiewnikiem:


(1)   

gdzie:
Ro – izolacyjność akustyczna okna, dB
Dn,e – znormalizowana różnica poziomów ciśnienia akustycznego nawiewnika, dB
S – powierzchnia okna, m2

Proste nawiewniki powietrza, które są w Polsce najczęściej stosowane, mają bardzo słabe właściwości akustyczne.

Składają się tylko z wewnętrznego regulatora przepływu powietrza i zewnętrznego okapnika montowanego bezpośrednio do ramy okiennej na wyfrezowanej w ramie szczelinie.

Na rys. 2 pokazano wykresy wartości Dn,e w funkcji częstotliwości uzyskane dla tego typu nawiewnika ustawionego  w pozycji zamknięty i otwarty, oraz dla samej szczeliny o wymiarach 18 x 370 mm wykonanej w drewnianym bloku przygotowanym do montażu nawiewnika.

Skuteczność nawiewnika jest zaledwie o 3–4 dB wyższa od skuteczności samej niezabezpieczonej pod względem akustycznym szczeliny, natomiast wartości wskaźników jednoliczbowych nawiewnika wynoszą D n,e,w (C, Ctr) = 32 (0;‑1) dB. Stosowany do oceny właściwości akustycznych nawiewników powietrza wskaźnik D n,e jest wielkością, której nie można bezpośrednio porównywać z izolacyjnością akustyczną okna, w którym jest zamontowany.

To zróżnicowanie kryteriów oceny powoduje, że często właściwości akustyczne nawiewników okiennych i ich wpływ na izolacyjność akustyczną okna są oceniane nieprawidłowo ponieważ wartości wskaźnika D n,e sugerują znacznie wyższą izolacyjność akustyczną od rzeczywistej.

Rys. 2. Wyniki badania szczelinowego nawiewnika powietrza

Część pełna ściany zewnętrznej
W przypadku masywnych ścian zewnętrznych ich izolacyjność akustyczna jest zazwyczaj znacznie większa od izolacyjności okien. Pewne pogorszenie tej izolacyjności może nastąpić w wyniku zastosowania dodatkowego ustroju rezonansowego np. lekkiej izolacji termicznej mocowanej do zewnętrznej powierzchni ściany.

Niektóre niekorzystne pod względem akustycznym ustroje mogą spowodować spadek wartości jednoliczbowych wskaźników oceny o kilka decybeli, zależnie od zastosowanego ustroju i konstrukcji ściany podstawowej. Zjawisko to może mieć wpływ na ocenę przydatności ściany zewnętrznej przy wysokich wymaganiach np. gdy budynek jest usytuowany w bardzo hałaśliwej strefie.

Ściany osłonowe
W budynkach użyteczności publicznej często stosowane są ściany osłonowe o konstrukcji słupowo ryglowej.

Mówiąc o właściwościach akustycznych takiej ściany należy uwzględnić następujące zagadnienia:
a) izolacyjność akustyczną właściwą ściany określającą stopień ochrony budynku przed przenikaniem do pomieszczeń hałasu zewnętrznego;
b) stopień przenoszenia dźwięku przez ścianę w kierunku podłużnym (zarówno pionowym jak i poziomym) włączając przenoszenie dźwięku przez miejsce połączenia ściany osłonowej z przegrodami wewnętrznymi;
c) podatność na wzbudzenie pod wpływem działania czynników atmosferycznych.

 Rys. 3. Fragment ściany osłonowej podczas badań akustycznych. Ściana złożona z części pełnej i przeszklonej, zawiera elementy otwierane

Izolacyjność akustyczna ściany osłonowej może być określona na podstawie badań laboratoryjnych fragmentów ściany o powierzchni ok. 10 m2. Nie ma natomiast standardowych metod badania stopnia transmisji dźwięku wzdłuż ściany osłonowej jak również podatności na wzbudzenie pod działaniem czynników atmosferycznych, szczególnie wiatru.

Izolacyjność akustyczna lekkich ścian osłonowych słupoworyglowych jest wypadkową izolacyjności akustycznej pasa nieprzeziernego podokienno nadprożowego oraz izolacyjności akustycznej pasa okiennego. Pasy nieprzezierne o układach warstw  spełniających wymagania w zakresie ochrony cieplnej i przeciwpożarowej charakteryzują się zazwyczaj także dobrymi parametrami akustycznymi. Ich izolacyjność akustyczna jest zwykle znacząco większa od izolacyjności akustycznej części przeziernej, zależy jednak w znacznym stopniu od rodzaju płyty elewacyjnej.

Rys. 4. Fragment ściany osłonowej podczas badań akustycznych. Ściana w całości przeszklona złożona z części stałych, nieotwieranych 

Izolacyjność akustyczna pasów przeziernych zależy zarówno od sposobu oszklenia jak i konstrukcji ściany. Spełnienie wymagania R’A2>34 dB nie jest łatwe i wiąże się ze stosowaniem grubych szyb zespolonych, niekiedy o skomplikowanej budowie. W przypadku wymagań R’A2 ≥ 38 dB, zwłaszcza przy założeniu dużego procentu przeszklenia ściany osłonowej, może okazać się bardziej racjonalne zastosowanie ściany osłonowej dwupowłokowej.

Izolacyjność akustyczna ściany dwupowłokowej ze względu na dużą odległość pomiędzy powłoką zewnętrzną i wewnętrzna może być znacznie większa od izolacyjności ścian słupowo-ryglowych.

Należy jednak zachować pewną ostrożność, bowiem przestrzeń pomiędzy powłokami może stanowić drogę transmisji dźwięku ściany powodując przesłuchy pomiędzy pokojami. Ma to znaczenie w przypadku ścian wentylowanych wtedy, gdy od strony pomieszczenia zastosowano okna otwierane.

Jacek Nurzyński
ITB

Przywołane normy
[1] PN-B-02151-3:1999 Akustyka Budowlana, Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność elementów budowlanych. Wymagania.
[2] PN-EN ISO 717-1:1999 Akustyka – Ocena izolacyjności akustycznej w budynkach i izolacyjności akustycznej elementów budowlanych – Izolacyjność od dźwięków powietrznych.
[3] PN-EN ISO 140-5:1999 Akustyka – Pomiary izolacyjności akustycznej w budynkach i izolacyjności akustycznej elementów budowlanych. Pomiary terenowe izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych ściany zewnętrznej i jej elementów.
[5] PN-EN 12354-3:2003 Akustyka budowlana. Określanie właściwości akustycznych budynków na podstawie właściwości elementów. Część 3: Izolacyjność od dźwięków powietrznych przenikających z zewnątrz
[4] PN-EN 20140‑10:1994 Akustyka ‑ Pomiary izolacyjności akustycznej w budynkach i izolacyjności akustycznej elementów budowlanych. Pomiary laboratoryjne izolacyjności od dźwięków powietrznych małych elementów budowlanych.
[6] EN 12758 Glass in building – Glazing and airborne sound insulation – Product descriptions and determination of properties.

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym

patrz też:

Ocena akustyczna okien według zharmonizowanej normy wyrobu, Anna Iżewska, Świat Szkła 7-8/2010

Izolacyjność akustyczna drzwi, Anna Iżewska, Świat Szkła 3/2010

Ocena akustyczna szyb zespolonych, Anna Iżewska, Świat Szkła 10/2009

Nowy rynek okien, Jacek Danielecki, Świat Szkła 3/2009

Charakterystyka akustyczna budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 2/2009 

Szkło i ochrona przed hałasem, Jolanta Lessig, Świat Szkła 1/2009

Hałas pogłosowy w przestrzeniach przeszklonych, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2009

Właściwości akustyczne nawiewników powietrza, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 9/2008

Deklarowanie wskaźnika izolacyjności akustycznej budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 7-8/2008

Szklana powłoka budynku, a hałas środowiskowy, Jacek Danielecki, Świat Szkła 4/2008

Akustyczne refleksje po seminarium Świata Szkla, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2008

Mapy akustyczne miast a okna, Jacek Danielecki, Świat Szkła 12/2007

Wpływ powierzchni okna na izolacyjność akustyczną przegrody zewnętrznej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 11/2007

Budynki niebezpieczne akustycznie dla obywatela IV RP, Jacek Danielecki, Świat Szkła 10/2007

Ochrona przed hałasem a miejsce zamieszkania, Gerard Plaze, Świat Szkła 10/2007 

Zapotrzebowanie na okna akustyczne w obszarach aglomeracji miejskiej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 9/2007

Izolacyjność akustyczna lekkich ścian osłonowych o konstrukcji słupowo-ryglowej, Barbara Szudrowicz, Świat Szkła 3/2007 

Właściwości akustyczne ścian zewnętrznych i okien, Anna Iżewska, Świat Szkła 2/2007

Ochrona budynku przed hałasem zewnętrznym, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 3/2006

Czy pragniesz ciszy? , 5/2005 

Właściwości akustyczne szyb zespolonych, Anna Iżewska, Świat Szkła 4/2005

Efektowne i efektywne realizacje przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 3/2005

Specyfika przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 2/2005

Dwuwarstwowe elewacje szklane, a środowisko akustyczne pomieszczeń, Katarzyna Zielonko-Jung, Świat Szkła 3/2004

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

więcej informacji: Świat Szkła 3/2006

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.