Paryż, niezwykle urokliwe miasto, ma swoją nową finansowo-biznesową dzielnicę La Defense. Charakteryzuje ją nowoczesna architektura, budynki o szklanych, nowoczesnych fasadach, zakrzywionych, urozmaiconych, pięknych. W roku 2003 ogłoszono konkurs na projekt architektonicznokonstrukcyjny kładki dla pieszych w samym centrum, tej niezwykłej, uosabiającej nowoczesność dzielnicy.
Dietmar Feichtinger Architects – biuro architektoniczne z Paryża i Schlaich Bergermann und Partner – zespół konstrukcyjny ze Stuttgartu zostali zwycięscami tego konkursu, a ich zrealizowany projekt jest pełen ekspresji, jest piękny doskonale wkomponowuje się w pejzaż La Defense (rys. 1.).
Konstrukcja kładki została rozpięta wzdłuż zakrzywionej fasady Société Générale (urzędu miejskiego, dzielnicowego). Kształt fasady zdeterminował krzywoliniowy przebieg pomostu kładki, co natychmiast spowodowało jej ciekawą postać konstrukcyjno-architektoniczną. Konstrukcja ma ciekawy kształt i wymiar estetyczny, ale równocześnie jest bardzo trudną, skomplikowaną technologicznie budowlą inżynierską.
Kładka ma całkowitą rozpiętość 90 m, stalową, zakrzywioną konstrukcję, przebiegającą w bliskim sąsiedztwie szklanej fasady, sąsiadującego z nią budynku. Przekrój poprzeczny, zawansowany technicznie, urozmaicony i ciekawy prezentuje rys. 2.
Główne elementy konstrukcyjne są poza pomostem głównym, co wytwarza dodatkową ekspresję podczas poruszania się po nawierzchni pomostu. Pomost jest podwieszony za pomocą specyficznego układu potrójnych stalowych kabli (o średnicy 65 mm). Rozpięte one zostały w płaszczyźnie pionowej, pochylonej i w płaszczyźnie poziomej, poniżej płyty pomostu. Układ poziomych kabli widoczny jest pod kładką, z ulicy Rue de Longrais.
Oryginalny system podwieszenia, z zastosowaniem potrójnego zestawu kabli dobrze widoczy jest na rys. 3. Jego model numeryczny był wnikliwie analizowany metodą elementów skończonych. Dla kładek dla pieszych ważne są analizy statyczne i dynamiczne, oddziaływanie wiatru, rodzaje drgań itd.
Prezentowana konstrukcja, o szerokości 4,5 m (szerokość użytkowa pomostu) i swojej rozpiętości jest konstrukcją „wiotką” (pomimo podpór pośrednich) co tym bardziej obligowało do wnikliwych, kompleksowych analiz numerycznych [2].
Na kładce zaplanowano przeźroczyste, szklane balustrady, które nie ograniczają widoczności, są idealne w kompozycji konstrukcyjno-architektonicznej. Przez nie dokładnie można podziwiać konstrukcję nośną – ciekawą w układzie elementów. Idąc kładką obserwuje się z zaciekawieniem nowoczesne budynki La Defense i jest to niewątpliwie dopełnienie wrażenia estetycznego.
Projekt kładki, ze swoimi założeniami technicznymi i architektonicznymi, był prezentowany na tegorocznej międzynarodowej konferencji Footbridge 011, która odbyła się we Wrocławiu, w dniach 6-8 lipca. Była to już czwarta edycja konferencji poświęconych kładkom dla pieszych. Pierwsza odbyła się w Paryżu, potem w Wenecji oraz Porto.
W czasie obrad wrocławskiej konferencji prezentowano wiele wspaniałych projektów, ale kładka z paryskiej La Defense należała do najciekawszych technologicznie i najpiękniejszych architektonicznie. Wizja paryskich architektów nie znalazłaby urzeczywistnienia, gdyby nie zaawansowany projekt techniczny oraz pomysły na rozwiązania konstrukcyjne inżynierów ze Stuttgartu.
Projekt stanowi mariaż możliwości technicznych z oryginalnym wtopieniem konstrukcji użytkowej w strukturę urbanistyczną dzielnicy, która w całości wywołuje fascynację.
System podwieszających lin wytwarza ekwalibrum, równowagę sił w rozpiętych w przestrzeni elementach konstrukcyjnych. Kładka interesująco odbija, przegląda się w transparentnej fasadzie, sąsiadującego z nią budynku (rys. 4) [2].
Rys. 1. Zwycięski projekt – efekt współpracy architektów z Paryża i inżynierów z Niemiec
Piesi, użytkujący kładkę, przeglądają się również w szklanej elewacji. Nie byłoby tych wszystkich efektów wizualnych bez szkła, szklanych powierzchni i optycznego powiększenia przestrzeni, którą szkło generuje.
Brytyjskie czasopismo Bridge Design & Engineering przyznało w tym roku nagrody za wyróżniające się projekty kładek dla pieszych – Footbridgeawards 2011. Kładka z paryskiego La Defense zdobyła pierwsze miejsce w kategorii kładek dużych rozpiętości (długości całkowitych). W werdykcie określono tę konstrukcję jako duże techniczne osiągnięcie [1], [4].
Niemieccy projektanci, konstruktorzy kładki z La Defense stworzyli także inną konstrukcję kładki dla pieszych, pomiędzy dwoma budynkami, w nowej części Lizbony, całkowicie obudowaną panelami szklanymi o zakrzywionych powierzchniach. Konstrukcja ta również została nagrodzona w tym samym konkursie Footbridgeawards 2011, tym razem w kategorii kładek małych rozpiętości.
Rys. 2. Przekrój poprzeczny prezentowanej kładki
Rys. 3. System podwieszenia z zastosowaniem potrójnego zestawu kabli
Oczywiście opisywane konstrukcje nie zaistniałyby gdyby nie współtowarzyszące im rozwiązania zaawansowanej technologii. W mostownictwie istotną częścią jest konstrukcja nośna, natomiast panele szklane są idealnym uzupełnieniem, kreatorem efektów wizualno-artystycznych, które podkreślają wymiar nowoczesności.
Ciekawą kompozycję kładki dla pieszych, z nowej paryskiej dzielnicy, stanowi układ stalowych lin sprężonych (na rys. 5. w czasie montażu), elementów stalowych, służących do podwieszenia lin, stalowego pomostu oraz transparentnych, szklanych balustrad, nie przysłaniających widoku konstrukcji [2].
Ciekawe efekty wizualne powstają w różnych porach roku, czy dnia, przy różnie padających promieniach słonecznych. Pięknie kładka prezentuje się nocą.
Rys. 4. Szklana fasada – „lustro” dla kładki
Rys. 5. Wsporniki odciągów kładki
Paryż i jego stare dzielnice mają niebywały klimat. Istnieje wiele punktów architektonicznych w topografii tych dzielnic, które kreują ich piękno, atmosferę i charakter. Doskonale się stało, że w przypadku nowej dzielnicy Paryża – La Defense architekci zrobili wszystko, ażeby była ona również piękna i niepowtarzalna.
Szklane powierzchnie elewacji urozmaiconych architektonicznie budynków oraz prezentowana kładka dla pieszych są na pewno wyznacznikami tego piękna. Są to również symbole współczesności.
dr inż. Beata Stankiewicz
Politechnika Opolska
Literatura
[1] „Bridge Design & Engineering” – Footbridgeawards 2011
[2] Materiały konferencji Footbridge 2011, Wrocław 6-7 lipca 2011
[3] Stankiewicz B., Santiago Calatrava – kreator piękna przestrzeni. „Świat Szkła” nr 1/2011
[4] www.bridgeweb.com
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
więcej informacj: Świat Szkła 10/2011
