Unia Europejska aktywnie działa na polu zapobiegania negatywnym zmianom klimatu. Od wielu lat powstają i są sukcesywnie wdrażane akty prawne zmierzające do minimalizacji zużycia energii pierwotnej i emisji CO2. Podejmowane są w tym zakresie liczne inicjatywy o charakterze globalnym, np. Protokół z Kioto. Akty prawne dotyczące oszczędności energii w budownictwie w istotny sposób wpływają na funkcjonowanie rynku stolarki otworowej.
Budownictwo odpowiada za 40% zużycia energii pierwotnej w Unii Europejskiej i jest to obszar o jej największej konsumpcji. Nie dziwi więc fakt, że stanowi on przedmiot bardzo silnej aktywności legislacyjnej, po której spodziewane jest nie tylko powstrzymanie negatywnych zmian klimatycznych, ale także spore oszczędności. Szacuje się, że efektywne wprowadzenie tylko Dyrektywy EPBD (European Power in Building Directive recast 2010/30/EC) powinno ich przynosić ok. 250 mld euro rocznie.
Okna są jednym z tych elementów budynków, które w największej mierze wpływają na ich bilans energetyczny. Parametry, wyposażenie i prawidłowy montaż stolarki okiennej mogą zaoszczędzić znaczny procent wydatków na eksploatację obiektu, poprzez minimalizacje zużycia energii. W konsekwencji, okna są uwzględnione we wszystkich aktach prawnych dotyczących oszczędzania energii w budownictwie.
Do podstawowych aktów prawnych UE w tym obszarze należą:
- Ecodesign Directive 2009/125/EC,
- Energy Labelling Directive 2010/31/EC,
- EPBD recast 2010/30/EC,
- Energy Efficiency Directive 2012/27/EC.
Związek POiD, jako reprezentant polskiego sektora stolarki budowlanej, pilnie śledzi prace nad tymi przepisami i jest w stałym kontakcie z organizacjami europejskimi działającymi na rzecz wprowadzenia zmian w prawodawstwie. We współpracy z nimi, dąży do wypracowania jak najlepszych dla branży rozwiązań.
Dyrektywa EPBD i jej polska konsekwencja, czyli Ustawa z dnia 29 sierpnia 2014 roku o charakterystyce energetycznej budynków, której jakość jest nadal kontestowana i prawdopodobnie będzie niebawem przedmiotem kolejnego recast-u, wprowadziła minimalne wymagania dotyczące współczynnika przenikalności cieplnej Uw dla okien. W powszechnym przekonaniu, jej zapisy nie wyczerpują wszystkich aspektów „funkcjonowania” okna i przesłony, jako regulatora konsumpcji energii.
Zdecydowanie lepszym miernikiem tego parametru okna miała być etykieta energetyczna, której wprowadzenie przewiduje Dyrektywa 2010/31/EC. W trakcie prac przygotowawczych okazało się jednak, że temat jest bardzo złożony i stworzenie uniwersalnego narzędzia będzie trudne, o ile nie niemożliwe. Reperkusje tego stanu rzeczy są poważne i obejmują wiele zagadnień. Poczynając od praktycznych efektów aplikowania niewłaściwego produktu, a kończąc na utrudnieniu wolnorynkowego obrotu oknami w obszarze Unii Europejskiej.
Ostatnie forum konsultacyjne zorganizowane przez Komisję Europejską 30 września br., z udziałem przedstawicieli państw członkowskich i organizacji branżowych, nie przyniosło żadnego efektu i odsunęło ostateczną decyzję daleko w czasie. Nie jest to sytuacja dla polskiej branży okiennej korzystna. Pozostaje mieć nadzieję, że nastąpi większa mobilizacja sił i koncentracja wysiłków wszystkich podmiotów zaangażowanych w ten proces, w tym także przedstawicieli naszego rządu.
Jacek Gromniak
ZPOiD
Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym
Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
Więcej informacji: Świat Szkła 11/2015
