Sposób funkcjonowania materiałów pęczniejących
Materiały pęczniejące zmieniają podczas pożaru swoją objętość. Tworzą one ciało gąbczaste. Ten efekt jest wykorzystywany aby zamknąć fugi oraz otwory a przez to zapobiec dalszemu rozprzestrzenianiu się ognia. W pojedynczych przypadkach to działanie jest wykorzystywane do wywoływania pewnych funkcji, np. do uruchamiania zaworów.
Jak są testowane
Żeby umożliwić uzyskanie maksymalnych wartości w wypadku pożaru przy możliwie małej grubości w normalnym zastosowaniu, permanentnie trwa praca nad dalszym rozwojem produktów. W laboratoriach ze specjalnymi piecami stwarzanane jest środowisko bliskie realnej sytuację pożaru i testowane są nowe procesy i materiały.
Poprzez te ciągłe badania i testy nieprzerwanie rozszerzana jest gama produktów i ulepszane icj właściwości. Przy tym kładziony jestduży nacisk na starannie przeprowadzane testy materiałów i na bezwarunkową wyrazistość wyników tych testów; gdyż odbiorca musi doładnie wiedzieć, jaki materiał przedstawi właściwe rozwiązanie dla zadanego problemu.
Wszystko z jednej ręki - czołowi dostawcy zapewniaja pełny asortyment produktów
Na drodze do wydajnej ochrony przeciwpożarowej producenci materiałów wsłuchuja sie w potrzeby użytkowników swoich produktów i wpływa to na ich działania począwszy od fazy rozwoju aż po produkcję.
Nastawiony na przygotowanie wysoko indywidualnych produktów park maszynowy pozawala dostarczać materiały reaktywne oraz płyty przeciwpożarowe szybko i w żądanym asortymencie. Nie jest ważne czy jest to jednostkowe zamówienie czy produkcja seryjna – na każde zapotrzebowanie znajdowane jest właściwe rozwiązanie, wykorzystywana jest w pełni aktualna wiedza techniczna i dawana gwarancja że uzytkownik otrzyma nie tylko dokładnie dopasowany produkt, ale także jego właściwe wykonanie. Na końcu tego w pełni zintegrowanego procesu jest rezultat certyfikowany według normy DIN EN ISO 9001.
Materiały reaktywne odznaczają się zmiennym zachowaniem i wymagana jest gruntowna wiedza aby je odpowiednio stosować
Materiały pęczniejące dysponują specjalnymi cechami charakteru, które z materiału na materiał mogą bardzo różnie wypadać. Każdy materiał jest dokładnie testowany, porównywane są wyniki testów i cechy funkcjonalne i tak osiągnieto obszerną paletę produktów, która zawiera wyspecjalizowane rozwiązanie dla każdego wymaganego rezultatu.
1. Struktura materiału i jej właściwości są najczęściej decydujące dla optymalnej produkcji materiałów. Paski, które są wcześniej nawinięte na rolkach umożliwiają szybsze odwijanie. Do wepchnięcia w profile koniecznie niezbędne są z kolei sztywne paski.
2. Początek reakcji może zacząć się przy niektórych materiałach już od 100ºC. Wczesna reakcja materiału pęczniejącego predysponuje go do użycia w elementach budowlanych, które ten efekt bardzo szybko potrzebują. Późniejsze reakcje są często wymagane, kiedy elementy budowlane w procesie produkcji (np. przy lakierowaniach) są z konieczności wystawiane na działanie wyższych temperatur.
3. Wysokość napęcznienia decyduje czy otwór albo fuga w elemencie budowlanym zostaną wystarczająco wypełnione. Wysokości ciał gąbczastych materiałów pęczniejących zawierają się pomiędzy 2- a 70-krotnością jego grubości wyjściowej.
4. Kierunek działania, a więc kierunek, w którym materiał pęcznieje przy oddziaływaniu temperatury, może w zależności od zastosowanego materiału wypadać różnie. Jeżeli uwzględni się to przy wyborze, może zostać zredukowany przedział tolerancji a przez to może zostać wyraźnie poprawiona rentowność konstrukcji.
5. Zachowanie się procesu pęcznienia pod wpływem różnych względnie ciągle wzrastających temperatur oddziałuje znacznie na zachowanie się zastosowanego w elemencie budowlanym materiału, szczególnie wtedy, kiedy jest on mocno obciążony. Materiały pęczniejące, które także przy wyższych temperaturach jeszcze dodatkowo pęcznieją, mogą przykładowo wyrównywać przeformowania elementów budowlanych w razie pożaru.
6. Ciało porowate może, uwarunkowane zabudową, wykazywać różne konsystencje. Ciało to może być masywne i twarde. Tak samo jest możliwe, że materiały, które przy wolnym pęcznieniu wytworzyłyby bardzo luźne ciało porowate o drobnych porach, w ciasno ograniczonej przestrzeni osiągną skompresowane ciało porowate a przez to dają optymalne uszczelnienie.
Trwałość powstałego ciała porowatego jest wreszcie decydująca, czy ciśnienie (piecowe) wypchnie materiał z fugi albo otworu.
Przeprowadzane badania na przykładzie fugi wyraźnie pokazują, jak różni się zachowanie poszczególnych materiałów podczas przebiegu testu pożarowego.
7. Nacisk pęcznienia, jaki działa podczas reakcji, jest cechą fizykalną zależną od temperatury, która w danym przypadku szczególnie dobrze charakteryzuje różne materiały. W zależności od potrzeby może być sensowne faworyzowanie materiałów z niskim naciskiem pęcznienia – w innych przypadkach rozwiązanie systemowe jakiegoś elementu budowlanego jest możliwe do zrealizowania tylko przy użyciu dużego nacisku.
8. Odporność na starzenie wszystkich materiałów pęczniejących jest determinowana prze różne czynniki. Poprzez odpowiednie zabiegi konstrukcyjne lub odpowiednią obróbkę, np. opłaszczowanie, szkodliwy wpływ środowiska lub substancji chemicznych na sposób działania materiału pęczniejącego może zostać uniemożliwiony.
9. Tolerancja przez środowisko naturalne musi być przy usuwaniu odpadów albo po upływie czasu zastosowania materiału tak samo traktowana jak w przypadku działania. Badania toksykologiczne materiałów w postaci wychodzącej z produkcji oraz podczas pęcznienia, mogą dostarczać wartościowych wyników.
wiecej informacji: www.kuhn-brandschutz.com
