Szkło to dziwna substancja. Z jednej strony wymagająca jak kobieta – żądna skupionej uwagi i rozległej wiedzy. Z drugiej – męsko wyrazista i chętna. Jako materia może być poddana różnego rodzaju działaniom i technikom. Szkło może być zabarwiane, wyciągane, stapiane, rozciągane, cięte, dmuchane, tłuczone i na nowo łączone.
Z pasją i namiętnością Witold Śliwiński rozpoczął eksperymenty z formami szklanymi, które łączy z przeciwstawnymi sobie materiałami, takimi jak metal czy drewno. Zmienia charakter tych substancji, niwelując ich sztywność i siłę. Artysta wykorzystuje szkło jako narzędzia do obrazowania własnych wizji i wyimaginowanych obrazów, które za każdym spojrzeniem zaskakują innym wyrazem artystycznym.
"Sex Machine"
Cały czas poszukuje nowych rozwiązań w kształtowaniu form artystycznych i zdobniczych, zaskakuje nowymi elementami, wciąż testuje możliwości i kondycję szklanej materii. Artysta nie boi się bawić.
"Consummation"
Galeria Versus w nowej siedzibie na ul. Jatki 11 we Wrocławiu ma zaszczyt zaprosić wszystkich entuzjastów sztuki, artystów i kolekcjonerów na ten niezwykły wieczór, w którym będziemy mogli dostrzec uczucie i namiętności zatopione w kryształowej masie.
Wystawa jest jedną z ekspozycji towarzyszących tegorocznej edycji Europejskiego Festiwalu Szkła: Play with Glass – European Glass Festival, którego motyw przewodni dyktuje pokaz „♂ ♀ LOVE".
"Dissidence"
Witold Śliwiński urodził się 24 lutego 1963 r. w Krośnie. Jest absolwentem PSLP w Miejscu Piastowym na kierunku Formy użytkowe i wychowankiem znanego artysty rzeźbiarza Władysława Kandefera, ucznia Ksawerego Dunikowskiego. Po ukończeniu PSLP byłem słuchaczem Studium Fotograficznego w Krośnie. W pierwszym etapie swojej twórczości zajmował się wykonywaniem grafik oraz rysunków piórkiem i ołówkiem.
Projektował także znaki graficzne dla firm oraz wykonywał aranżacje ekspozycji targowych. Kolejny etap twórczości to projektowanie i wykonawstwo artystycznych i użytkowych wyrobów ze skóry. W 1996 roku zafascynowało go szkło jako tworzywo artystyczne. Obok form tradycyjnych, harmonijnych, o klasycznej linii i powściągliwym zdobnictwie, pojawiły się formy o charakterze nieutylitarnym - dekoracyjne, można rzec rzeźbiarskie i to one właśnie zaczęły dominować w kolekcji, co odzwierciedla zresztą ogólną tendencję rozwojową w artystycznym szkle współczesnym.