Ustanowienie zharmonizowanej normy PN-EN 14351-1:2006 Okna i drzwi. Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne. Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne bez właściwości dotyczących odporności ogniowej i/lub dymoszczelności [1] wywołało wśród producentów niemałe poruszenie. 

Oznaczało to bowiem, że począwszy od 1 lutego 2007 r. (daty zastosowania) można używać dla tych wyrobów znaku CE, pozwalającego na wprowadzenie ich do obrotu na całym rynku EAA, tzn. krajów UE oraz Norwegii, Islandii i Lichtensteinu.

 



Co więcej, od 1 lutego 2009 r. nie wydawane są nowe Aprobaty Techniczne, a więc jedyną możliwością wprowadzania nowych wyrobów jest znakowanie znakiem B lub CE i deklaracja zgodności z normą.

 56-rys1

Rys. 1. Wpływ stopnia szczelności na izolacyjność akustyczną okna (rozszczelnienie za pomocą uszczelki płaskiej)

 

Parametry oceny właściwości akustycznych okien
W normie wyrobu PN-EN 14351-1:2006 istnieje zapis, że izolacyjność akustyczną okien należy określać według normy pomiarowej EN ISO 140-3 (polski odpowiednik – PN-EN 20140-3:1999 [2]) lub – dla specyficznych typów okien – zgodnie z Załącznikiem B (metodą obliczeniową).



Izolacyjność akustyczna wyrażana jest za pomocą trzech wskaźników Rw (C; Ctr), gdzie:
Rw – jest ważonym wskaźnikiem izolacyjności akustycznej właściwej, dB,
C – jest widmowym wskaźnikiem adaptacyjnym widma płaskiego, stosowanym np. w przypadku hałasu lotniczego, dB,
Ctr – jest widmowym wskaźnikiem adaptacyjnym hałasu niskoczęstotliwościowego, stosowanym np. w przypadku hałasu ulicznego, dB.



Metody wyznaczania wskaźników Rw (C; Ctr) oraz szczegółowe zasady przyporządkowania odpowiednich wskaźników adaptacyjnych C i Ctr w zależności od typu hałasu występującego w otoczeniu budynku podaje norma PN-EN ISO 717-1:1999 [3].



Wartości Rw (C; Ctr) – np. Rw (C; Ctr) = 32 (-1;-4) – są wartościami deklarowanymi przez producenta dla pojedynczego wyrobu lub rodziny wyrobów, dla której jest on reprezentatywny (pod warunkiem, że ma najbardziej niekorzystną kombinację właściwości wpływających na izolacyjność akustyczną).



Zgodność z deklarowanymi wartościami parametrów akustycznych należy wykazać za pomocą wstępnego badania typu oraz zakładowej kontroli produkcji. Jako wstępne badanie typu rozumie się bądź przeprowadzenie przez jednostkę notyfikowaną pomiarów laboratoryjnych bądź wykonanie obliczeń na podstawie danych tabelarycznych zawartych w Załączniku B [1]. W systemie 3 poświadczenia zgodności (a taki dotyczy właściwości akustycznych) zadania te, łącznie z pobraniem próbek (w przypadku wykonywania badań laboratoryjnych), są wykonywane na odpowiedzialność producenta.



Badanie typu należy powtórzyć, jeżeli w odniesieniu do konstrukcji okna, materiałów, dostawcy elementów lub procesu produkcyjnego wystąpi zmiana, która mogłaby znacząco zmienić izolacyjność akustyczną.



Deklarowane wartości Rw (C; Ctr) służą do wyznaczania tzw. wskaźników oceny RA1 i RA2, stosowanych na etapie projektowania lub kontroli jakości akustycznej budynku (ściany zewnętrznej).



Wskaźnik RA2 = Rw + Ctr, traktowany w przypadku okien jako podstawowy, stosuje się w przypadkach, gdy budynek narażony jest na hałas pochodzący od komunikacji drogowej w mieście lub od innych źródeł o zbliżonym widmie akustycznym, wymienionych w PN-EN ISO 717-1:1999.



Wskaźnik RA1 = Rw + C stosuje się w przypadkach, gdy budynek narażony jest na hałas o widmie zawierającym więcej składowych w zakresie wysokich częstotliwości. Odnosi się to do hałasu pochodzącego od dróg ekspresowych, autostrad, od komunikacji lotniczej, od komunikacji kolejowej (przy prędkości przejazdów pociągów V>80 km/h) oraz innych źródeł o zbliżonym widmie akustycznym, wymienionych w PN-EN ISO 717-1:1999.

 

Czynniki mające wpływ na izolacyjność akustyczną okien
Izolacyjność akustyczna okna zależy od systemu konstrukcji, rodzaju zastosowanego oszklenia, uszczelek oraz ewentualnego sposobu rozszczelnienia, jeżeli należy je zastosować. Zgodnie bowiem z wymaganiami normowymi, w budynkach, w których nie występuje pełna wentylacja mechaniczna lub klimatyzacja, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego przepływu powietrza poprzez uzyskanie odpowiednio dużej wartości współczynnika infiltracji powietrza okna (a = 0.5÷1.0 m3/mhdaPa2/3).



Rozszczelnienie okna uzyskuje się zazwyczaj poprzez wymianę, we fragmentach przymyków, uszczelki przylgowej na uszczelkę płaską lub perforowaną.



Powoduje to pogorszenie izolacyjności akustycznej okna w zakresie częstotliwości 630-2000 Hz (rys. 1). Wpływ tego zjawiska na wartość wskaźnika oceny RA2 zależy od sposobu rozszczelnienia (usytuowania oraz długości uszczelki płaskiej lub perforowanej) i waha się w granicach 1÷3 dB.



Zamiast rozszczelnienia przymyków stosuje się również nawiewniki powietrza, montowane w szybie, ramie ościeżnicy albo skrzydła lub jako niezależny element ściany zewnętrznej. Nawiewniki zamontowane w oknach zapewniają właściwy obieg powietrza w pomieszczeniu lecz w znacznym stopniu obniżają izolacyjność akustyczną okna (rys. 2).



Wskaźnik oceny izolacyjności (RA2) okna z nawiewnikiem jest mniejszy o 3÷5 dB niż dla takiego samego okna, rozszczelnionego uszczelką płaską. To pogorszenie izolacyjności przy oknach zamkniętych rekompensuje w niewielkim stopniu fakt, że przy całkowicie otwartych nawiewnikach, izolacyjność okna jest mimo wszystko większa niż przy uchyleniu skrzydeł (zwykłym otwarciu okna). Ma to niewątpliwe zalety w przypadku użytkowania pomieszczeń narażonych na duży hałas środowiskowy (np. pochodzący od ruchu komunikacyjnego).



Małe elementy budowlane, w tym również nawiewniki powietrza, są charakteryzowane innymi niż okna parametrami oceny akustycznej. Są nimi: elementarna znormalizowana różnica poziomów D n,e i obliczone na tej podstawie wskaźniki jednoliczbowe Dn,e,w (C; Ctr).



Należy więc zwrócić szczególną uwagę, by prawidłowo się nimi posługiwać przy obliczaniu wypadkowej izolacyjności akustycznej okna, którą można w przybliżeniu określić, posługując się wzorem:

 

    (1)

gdzie:
So, Ro – powierzchnia [m2] i izolacyjność akustyczna właściwa okna bez nawiewnika, wyrażona zazwyczaj za pomocą wskaźnika RA2 [dB],
Dn,e,w – wskaźnik elementarnej znormalizowanej
różnicy poziomów nawiewnika [dB],
Ao – równoważne pole powierzchni dźwiękochłonnej w m2 (Ao = 10 m2).



Z powyższej zależności wynika, że zastosowanie na przykład w oknie jednodzielnym o powierzchni So=2.1 m2 i izolacyjności RA2 = 33 dB nawiewnika o wskaźniku Dn,e,w = 33 dB powoduje, że wypadkowa izolacyjność okna z nawiewnikiem wynosi 25 dB (a nie, jak można by było przypuszczać, również 33 dB)



Izolacyjność akustyczna okna w znacznym stopniu zależy od rodzaju oszklenia. Uzyskanie większej izolacyjności akustycznej okna wymaga zastosowania szyb zespolonych o większej grubości szyb składowych, które często są szybami warstwowymi, klejonymi specjalnymi foliami lub żywicą.



Należy jednak pamiętać, że stosowanie tego rodzaju szyb jest celowe przede wszystkim w przypadku okien szczelnych (przeznaczonych do budynków z wentylacją mechaniczną lub klimatyzacją). Rozszczelnienie okna może bowiem spowodować na tyle znaczny spadek izolacyjności, że zastosowanie nawet dobrej pod względem akustycznym szyby może nie przynieść oczekiwanego efektu.



W przypadku oszklenia specjalnego należy również liczyć się z wpływem izolacyjności ramy, która w takich przypadkach może być mniejsza od izolacyjności oszklenia, a zatem odgrywać istotną rolę w izolacyjności wypadkowej okna (zjawisko takie ujawnia się zwłaszcza w przypadku okien wykonanych z profili aluminiowych).



Oceniając pod względem akustycznym konkretne okno, oprócz już omówionych czynników, należy również mieć na uwadze wpływ kształtu i wymiaru okna (ogólnie wiadomo, że okna o kształcie skrzydła zbliżonym do kwadratu charakteryzują się gorszą izolacyjnością niż prostokątne).


Wybór reprezentatywnej próbki do wstępnego badania typu
Zakres produkowanych okien przez poszczególnych producentów jest zazwyczaj dość szeroki i dotyczy całego systemu, obejmującego różne typy ościeżnic i skrzydeł (np. w oknach z PVC stosuje się kształtowniki o różnej grubości ścianek, różnym przekroju), różne rodzaje uszczelek, okuć i oszklenia. Różny jest również kształt, wymiar i wewnętrzny podział okien. Istnieje zatem potrzeba pogrupowania wyrobów w rodziny o podobnej konstrukcji, posiadające podobne właściwości akustyczne.



Producent ma bowiem możliwość zadeklarowania jednego, reprezentatywnego wyrobu dla całej rodziny, pod warunkiem jednak, że wyrób ten ma najbardziej niekorzystną kombinację właściwości eksploatacyjnych. Należy zatem ustalić, jaką próbkę można uznać za reprezentatywną. Pewne wskazówki podano w informacyjnych załącznikach A i F normy wyrobu [1].



W załączniku A wyszczególniono komponenty konstrukcji, które mogą mieć wpływ na poszczególne właściwości użytkowe okien. W odniesieniu do właściwości akustycznych są nimi:
- uszczelki (ich liczba i materiał z jakiego są wykonane),
- ościeżnica i skrzydło (materiał, powierzchnia i kształt przekrojów poprzecznych, montaż, urządzenia wentylacyjne),
- oszklenie (typ, masa, powłoki, przestrzeń międzyszybowa, wypełnienie gazem, montaż, uszczelnienie).

 

Rys. 2. Wpływ zastosowania nawiewnika na izolacyjność akustyczną okna

 

Faktycznie, w zestawieniu tym zawarto główne czynniki mające wpływ na izolacyjność akustyczną okna. Oczywiście trudno jest czasem stwierdzić, czy dana zmiana pogorszy czy polepszy jego właściwości akustyczne, ale jest możliwe, że po wprowadzeniu zmian okno takie będzie należało do innej rodziny wyrobów. Problematyczne jest jednak uznanie, że liczba i sposób zamocowania okuć nie ma istotnego znaczenia. W przypadku okien o dużych powierzchniach, zastosowanie niewystarczającej liczby okuć może powodować nieszczelności pomiędzy skrzydłem a ościeżnicą.



W załączniku F podano wskazówki dotyczące wyboru reprezentatywnych próbek do badań w zależności od typu okna. Typy okien zostały podzielone na 9 grup (w zależności od liczby skrzydeł i sposobu otwierania), a dla każdej z tej grup został wybrany do badań typ okna najbardziej niekorzystny. Trudno się zgodzić z tym, że w grupie okien jednodzielnych (stałych, rozwieranych i uchylno-rozwieranych) wybrano, jako próbkę reprezentatywną, okno uchylnorozwierane.



Z dotychczasowych doświadczeń Zakładu Akustyki ITB wynika bowiem, że stosunkowo najgorsze właściwości akustyczne posiadają okna stałe. Dotyczy to zwłaszcza okien oszklonych szybami o izolacyjności akustycznej gorszej lub porównywalnej z izolacyjnością kształtowników.

 

Rys. 3. Normy wyrobu dla szyb zespolonych i okien – ich wzajemne powiązania  

 

Metoda obliczeniowa wyznaczania izolacyjności akustycznej okien według Załącznika B normy PN-EN 14351-1:2006 [1]
Podana w załączniku B metoda obliczeniowa, oparta na wartościach tabelarycznych, umożliwia określenie właściwości  akustycznych okien bez przeprowadzenia pomiarów metodą referencyjną, podaną w normie PN-EN 20140-3:1999 [2].



Wartości parametrów akustycznych okien (wskaźników Rw i Rw + Ctr) wyznacza się w zależności od parametrów akustycznych szyb, jakimi zostały one oszklone. Informacje o wskaźnikach akustycznych szyb można uzyskać bądź na podstawie wyników pomiarów laboratoryjnych, przeprowadzonych wg PN-EN 20140-3:1999 [2], bądź posługując się danymi tabelarycznymi podanymi w normie PN EN 12758:2005 [4] dot. właściwości akustycznych szyb (patrz rys. 3).



Przykłady danych akustycznych dla wybranych rodzajów szyb zespolonych, z przestrzenią między szybami wypełnioną powietrzem lub argonem, przedstawiono w Tablicy 1.



Wartości parametrów akustycznych okien podane w załączniku B zostały utworzone na podstawie średnich statystycznych z wyników badań przeprowadzonych w różnych laboratoriach, pomniejszonych o średnie odchylenie standardowe.

 

Są to zatem wartości tzw. bezpieczne (zaniżone) i dotyczą jedynie okien spełniających następujące warunki:
- przepuszczalność powietrza w klasie 3 (co w praktyce oznacza, że mają to być okna nierozszczelnione),
- oszklenie szybami zespolonymi (wypełnionymi argonem lub powietrzem), o izolacyjności akustycznej Rw + Ctr ≤ 36 dB oraz Rw ≤ 40 dB.



Tablica 1. Parametry akustyczne szyb zespolonych wg PN EN 12758:2005 [4] (wybrane wartości)

 

 

 

Tablica 2. Właściwości akustyczne okna zależnie od oszklenia wg PN EN 14351-1:2006 [1] (przykłady na podstawie tablic B.1 i B.2)

 

*) dotyczy jednodzielnych okien stałych i otwieranych, nierozszczelnionych (klasa 3 przepuszczalności powietrza), o powierzchni mniejszej niż 2,7 m2

 

W Tablicy 2 przedstawiono wyniki obliczeń wykonanych zgodnie z metodą tabelaryczną Załącznika B.



Jak widać, w przypadku stosowania szyb o stosunkowo dużej izolacyjności akustycznej (≥38 dB), izolacyjność okna jest mniejsza o 1÷2 dB. Wynika to z wpływu kształtowników (ram), które są „słabsze”.



Trudno się jednak zgodzić, że obniżenie to wynosi zawsze 1÷2 dB, niezależnie od konstrukcji okna i że jest jednakowe np. dla grubościennych kształtowników PVC i dla kształtowników aluminiowych o stosunkowo dużym przekroju poprzecznym.



Metoda obliczeniowa nie uwzględnia wpływu wszystkich czynników mających wpływ na właściwości akustyczne okien. Wynik obliczeń nie zależy bowiem od rodzaju kształtowników i materiału, z którego są wykonane, proporcji wymiarów skrzydła, rodzaju uszczelek, jakości wykonania zestawu szklanego, jakości wykonania całego okna itp.



Co więcej, metoda ta dopuszcza przyjmowanie, jako dane wejściowe, wartości wskaźników akustycznych szyb na podstawie danych tabelarycznych, zamieszczonych w normie [4]. Jest to kolejne przybliżenie, zmniejszające dokładność obliczeń. Niejasne jest również, czy metoda tabelaryczna, podana w załączniku B, dotyczy jedynie okien jednodzielnych czy, tak jak to zostało przetłumaczone w normie, okien jednoramowych (a więc również wielodzielnych i wielorzędowych).



Fakt, że rozmiar referencyjny okna wynosi 1,23 x 1,48 m, przy jednoczesnym podaniu zasad ekstrapolacji wyników dla innych powierzchni okna, wskazywałby raczej na okna jednodzielne.

 

Rys. 4. Skumulowany rozkład udziału różnic pomiędzy wynikami pomiarów, przeprowadzonych metodą referencyjną wg normy [2], a wynikami obliczeń wg Załącznika B normy [1]

 

Mierzyć czy liczyć?
Wyznaczone na podstawie obliczeń wartości izolacyjności akustycznej okien nie zawsze odpowiadają wartościom wyznaczonym na podstawie pomiarów. Metoda tabelaryczna zawiera bowiem szereg uproszczeń i nie uwzględnia specyfiki wyrobu, opierając się jedynie na danych statystycznych.



Przeprowadzona w Zakładzie Akustyki ITB analiza ponad 300 wyników pomiarów izolacyjności akustycznej okien i odpowiadających im wyników obliczeń wykazała, że w 88% przypadków wyznaczona pomiarowo wartość wskaźnika RA2 (najczęściej branego pod uwagę przy ustalaniu normowych wymagań akustycznych) jest co najmniej o 1 dB większa od wartości obliczonej.



Dość istotna, bo wynosząca ok. 50% przypadków, jest liczba wyników pomiarów lepszych o 3 dB (rys. 4). Różnica 3 dB w izolacyjności akustycznej okna oznacza w praktyce inny rodzaj oszklenia. Może się zatem okazać, że wymiana szyby na lepszą (droższą) nie jest konieczna, pod warunkiem, że dysponuje się faktycznymi wartościami parametrów akustycznych okna.



Podobne zestawienie (tabl. 3 i rys. 5), wykonane dla różnego rodzaju okien (stałych, jednodzielnych o kształcie zbliżonym do kwadratu, drzwi balkonowych o kształcie prostokąta) wykazuje, że:
- najgorszymi właściwościami akustycznymi, określonymi pomiarowo, wykazują się okna stałe; metoda obliczeniowa, nie uwzględniająca konstrukcji okna, daje w ok. 40% przypadków wartości wskaźników Rw i RA1 wyniki zawyżone o 1 dB,
- porównanie wyników dla okien jednodzielnych (o kształcie zbliżonym do kwadratu) i drzwi balkonowych (o proporcjach boków 2:1) potwierdza fakt, że izolacyjność akustyczna zależy od kształtu okna,
- najlepsze wyniki pomiarów w porównaniu z wynikami obliczeń uzyskano dla drzwi balkonowych.

 

 

Tablica 3. Różnice pomiędzy wynikami pomiarów, przeprowadzonych metodą referencyjną wg normy [2], a wynikami obliczeń wg Załącznika B normy [1] – zestawienie dla różnych typów okien jednodzielnych

 

 

Rys. 5. Różnice pomiędzy wynikami pomiarów, przeprowadzonych metodą referencyjną wg normy [2], a wynikami obliczeń wg Załącznika B normy [1] – zestawienie dla różnych typów okien jednodzielnych (stałych, jednodzielnych otwieranych, drzwi balkonowych)

 

Zakończenie
Izolacyjność akustyczna okien jest istotnym parametrem dla projektantów, których zadaniem jest zapewnienie odpowiedniego komfortu akustycznego użytkownikom budynków. W zależności od strefy uciążliwości w środowisku i funkcji pomieszczeń w budynku należy, zgodnie z wymaganiami normowymi wg PN-B-02151-3:1999 [6], stosować ściany zewnętrzne o odpowiedniej izolacyjności. Zwykle, przy projektowaniu ściany zewnętrznej, decydującą rolę odgrywa właściwy dobór okien o odpowiednim oszkleniu.



Wyniki pomiarów laboratoryjnych stanowią najbardziej wiarygodną podstawę do oceny jakości akustycznej okien o konkretnej konstrukcji, pochodzących od konkretnego producenta. Posługiwanie się dopuszczoną przez normę [1] metodą obliczeniową i danymi tabelarycznymi, przytoczonymi w normach europejskich PN-EN [1, 4] jest dużym przybliżeniem i prowadzi do wartości niższych, niż uzyskiwane w wyniku pomiarów. Metoda obliczeniowa nie dotyczy ponadto wszystkich rodzajów okien i oszklenia, a przede wszystkim nie dotyczy okien rozszczelnionych, których stosowanie jest wymagane w budynkach nie posiadających pełnej wentylacji mechanicznej.



Zaniżanie wartości parametrów akustycznych okien może mieć czasem konsekwencje natury ekonomicznej. Powodować to może bowiem działania, zmierzające do ich poprawy (np. przez zastosowanie lepszego, a więc droższego oszklenia) w przypadkach, gdy nie jest to tak na prawdę konieczne.

 

Można się zatem spodziewać, że producenci będą chętniej posługiwali się parametrami akustycznymi uzyskanymi w wyniku badań akustycznych, niż danymi tabelarycznymi.

 

dr Anna Iżewska
Zakład Akustyki ITB

 

Piśmiennictwo
- PN-EN 14351-1:2006 Okna i drzwi. Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne. Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne bez właściwości dotyczących odporności ogniowej i/lub dymoszczelności
- PN-EN ISO 140-3:1999 Akustyka. Pomiar izolacyjności akustycznej w budynkach i izolacyjności akustycznej elementów budowlanych. Pomiary laboratoryjne izolacyjności akustycznej od dźwięków powietrznych elementów budowlanych
- PN-EN ISO 717-1:1999 Akustyka. Ocena izolacyjności akustycznej w budynkach i izolacyjność i akustycznej elementów budowlanych. Izolacyjność od dźwięków powietrznych
- PN-EN 12758:2005 Szkło w budownictwie. Oszklenie i izolacyjność od dźwięków powietrznych. Opisy wyrobu oraz określenie właściwości
- PN-EN 1279-5:2006 Szkło w budownictwie. izolacyjne szyby zespolone. Część 5: Ocena zgodności wyrobu
- PN-B-02151-3:1999 – Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych. Wymagania.

 

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym

 

 

inne artykuły tego autora:

Ocena akustyczna okien według zharmonizowanej normy wyrobu, Anna Iżewska, Świat Szkła 7-8/2010

Izolacyjność akustyczna drzwi, Anna Iżewska, Świat Szkła 3/2010

Ocena akustyczna szyb zespolonych, Anna Iżewska, Świat Szkła 10/2009

Właściwości akustyczne ścian zewnętrznych i okien, Anna Iżewska, Świat Szkła 2/2007

Właściwości akustyczne szyb zespolonych, Anna Iżewska, Świat Szkła 4/2005

 

patrz też:

 

Nowy rynek okien, Jacek Danielecki, Świat Szkła 3/2009

Charakterystyka akustyczna budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 2/2009 

Szkło i ochrona przed hałasem, Jolanta Lessig, Świat Szkła 1/2009

Hałas pogłosowy w przestrzeniach przeszklonych, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2009

Właściwości akustyczne nawiewników powietrza, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 9/2008

Deklarowanie wskaźnika izolacyjności akustycznej budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 7-8/2008

Szklana powłoka budynku, a hałas środowiskowy, Jacek Danielecki, Świat Szkła 4/2008

Akustyczne refleksje po seminarium Świata Szkla, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2008

Mapy akustyczne miast a okna, Jacek Danielecki, Świat Szkła 12/2007

Wpływ powierzchni okna na izolacyjność akustyczną przegrody zewnętrznej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 11/2007

Budynki niebezpieczne akustycznie dla obywatela IV RP, Jacek Danielecki, Świat Szkła 10/2007

Ochrona przed hałasem a miejsce zamieszkania, Gerard Plaze, Świat Szkła 10/2007 

Zapotrzebowanie na okna akustyczne w obszarach aglomeracji miejskiej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 9/2007

Izolacyjność akustyczna lekkich ścian osłonowych o konstrukcji słupowo-ryglowej, Barbara Szudrowicz, Świat Szkła 3/2007 

Ochrona budynku przed hałasem zewnętrznym, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 3/2006

Czy pragniesz ciszy? , 5/2005 

Efektowne i efektywne realizacje przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 3/2005

Specyfika przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 2/2005

Dwuwarstwowe elewacje szklane, a środowisko akustyczne pomieszczeń, Katarzyna Zielonko-Jung, Świat Szkła 3/2004

 

więcej informacji: Świat Szkła 7-8/2010

 

inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.