Niniejszy artykuł został opracowany na podstawie rozprawy doktorskiej na temat „Efekt skali w ocenie odporności ogniowej pionowych przegród przeszklonych” [1] oraz publikacji naukowych powstałych w trakcie jej opracowywania [2]–[6].

 

Praca dotyczy zagadnienia związanego z odpornością ogniową przeszklonych ścian działowych. Wewnętrzne ściany budynku, które nie stanowią jego konstrukcji, a więc nie mają właściwości nośnych nazywane są ścianami działowymi.

 

Głównym zadaniem elementów tego typu jest wydzielenie pomieszczeń w budynku, dlatego też powinny być one zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zapewnić między innymi spełnienie wymagań dotyczących odporności ogniowej. Badanie odporności ogniowej ma na celu ocenę zachowania próbki elementu konstrukcji budowlanej poddanej określonym warunkom nagrzewania i ciśnienia.

 

Pozwala ono na ilościową ocenę zdolności elementu do wytrzymania oddziaływania wysokiej temperatury poprzez ustalenie kryteriów, za pomocą których można między innymi ocenić funkcje nośności, zdolności do powstrzymywania ognia (szczelności) i przenoszenia ciepła (izolacyjności).

 

Metodologia badań przeprowadzonych w ramach niniejszej pracy oparta jest na procedurach badawczych obowiązujących powszechnie w Europie.

 

Określają one minimalne wymiary elementów próbnych, dla których przeprowadzić należy badanie. Badania elementów próbnych o minimalnych wymiarach, pozwalają na ocenę odporności ogniowej nieznacznie większych komponentów.

 

Nie rozwiązuje to jednak realnego problemu stosowania odpornych ogniowo przeszklonych oddzieleń o wysokości znacznie przewyższającej wymiary ścian zweryfikowanych badawczo. Oznacza to, że w wielu obiektach, głównie użyteczności publicznej, stosowane są rozwiązania, których skuteczność ochrony przed działaniem ognia nie została potwierdzona w badaniach.

 

W ramach niniejszej pracy opracowany został model umożliwiający (na podstawie badań elementów próbnych o wymiarach 3 × 3 m) ocenę odporności ogniowej pionowych przegród przeszklonych wykonanych z profili aluminiowych o wymiarach znacznie je przewyższających.

 

Model opracowany został na podstawie wyników ośmiu badań elementów próbnych przeszklonych ścian działowych.

 

Najważniejszy wniosek wyciągnięty na podstawie przeprowadzonych badań dotyczy możliwości oszacowania – na podstawie wyprowadzonych wzorów oraz badania próbki o minimalnych wymiarach normowych – maksymalnej dopuszczalnej wysokości przeszklonej ściany aluminiowej dla danego przekroju aluminiowego profilu oraz wyznaczenie minimalnego wymaganego momentu bezwładności przekroju profilu, dla którego ścianka o danej wysokości zachowa swoją odporność ogniową”

 

Na podstawie wymaganego minimalnego przekroju profilu aluminiowego możliwe jest natomiast dobranie odpowiednich profili wzmacniających.

 

2022 03 20 1a

 2022 03 20 1b

Rys. 1. Przykładowe zastosowanie przegród przeszklonych: a) kładka; b) szklany podest; c) podłoga podniesiona; d) przeszklona ściana działowa; e) przeszklona ściana działowa bezszprosowa; f ) ściana działowa z pustaków szklanych; g) dach przeszklony (świetlik); h) balkon przeszklony ([20], [74], [93])

 

1. Wprowadzenie
Powierzchnie przeszklone stanowią jeden z bardziej charakterystycznych elementów otaczającej nas nowoczesnej architektury. W szczególności w budynkach biurowych, usługowych czy też użyteczności publicznej, takich jak szpitale, kina, szkoły czy galerie handlowe oraz w budynkach o znaczącej wysokości dominującą rolę ogrywają przegrody, w których szkło stanowi główny element składowy. Zarówno w przypadku zewnętrznych powłok budynków, jak i przestrzeni wewnętrznych powszechność przeszkleń jest wręcz uderzająca.

 

Wśród przegród przeszklonych w budownictwie najczęstsze zastosowanie mają drzwi, okna, ściany osłonowe, świetliki (dachy przeszklone) oraz - będące przedmiotem niniejszej publikacji – ściany działowe.

 

Elementy, w których dominującym materiałem jest szkło stanowią zarówno wewnętrzne przegrody budynków [7]–[9], jak i ich zewnętrzne poszycie [10]–[12]. Są one mocowane w pionie [13]–[18], ukośnie lub poziomo [19], [20]. Przykładowe zastosowania elementów przeszklonych w praktyce zaprezentowano na rysunkach 1 i 2.

 

Wśród przegród przeszklonych, w budownictwie najczęstsze zastosowanie mają drzwi [9], [14]- [18], [21]-[48] i okna [49], [50], ściany osłonowe [5]. [10]-[18], [27], [51] – [72], świetliki (dachy przeszklone) [19], [20] oraz będące przedmiotem niniejszej rozprawy ściany działowe [7], [8]. [13]-[18], [27], [68], [71], [73]-[92]. Na rysunkach 1 i 2 przedstawiono przykłady zastosowania szkła w budownictwie.

 

Głównym zadaniem przeszklonych ścian działowych jest wydzielenie pomieszczeń w budynku, dlatego też powinny być one zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby zapewnić między innymi spełnienie wymagań dotyczących bezpieczeństwa pożarowego w tym także tych związanych z odpornością ogniową. Określenie rzeczywistej klasy odporności ogniowej ścian przeszklonych, można uzyskać wyłącznie na drodze badawczej, spełniając wymagania normowe.

 

Badanie odporności ogniowej ma na celu ocenę zachowania próbnego elementu konstrukcji budowlanej poddanego określonym warunkom nagrzewania i ciśnienia. W oparciu o ustalone kryteria prowadzi się ilościową ocenę odporności elementu na odziaływanie wysokiej temperatury, między innymi jej wpływ na szczelność i izolacyjność ogniową.

 

Procedury badawcze z zakresu odporności ogniowej ścian działowych, stosowane w Europie, określają minimalne wymiary elementów próbnych (2800 × 3000 mm, szerokość × wysokość w świetle otworu pieca), na których przeprowadzić należy badanie. Badania elementów próbnych o minimalnych wymiarach, pozwalają na ocenę odporności ogniowej elementów o nieznacznie większych wymiarach.

 

Nie rozwiązuje to jednak realnego problemu, stosowania odpornych ogniowo przeszklonych oddzieleń o wysokości, znacznie przewyższającej wymiary ścian zweryfikowanych badawczo. Oznacza to, że w wielu obiektach, głównie użyteczności publicznej, stosowane są rozwiązania, których skuteczność ochrony przed działaniem ognia nie została potwierdzona w badaniach.

 

Celem niniejszej pracy było opracowanie modelu umożliwiającego (na podstawie badań elementów próbnych o wysokości 3 m) ocenę odporności ogniowej pionowych przegród przeszklonych wykonanych z profili aluminiowych, o wysokości przekraczającej powyższy wymiar.

 

W takiej sytuacji spodziewać się należy typowego efektu skali wynikającego z różnicy wymiarów próbki modelowej i rzeczywistej przegrody szklanej. Zjawisko efektu skali powoduje, że wyniki badań doświadczalnych prowadzonych na elementach w skali laboratoryjnej zazwyczaj nie są prawdziwe dla elementów rzeczywistych.

 

W ramach pracy, na podstawie przeprowadzonych eksperymentów, wyznaczono zależność korelacyjną pozwalającą na szacowanie odporności ogniowej ścian o wymiarach znacząco przekraczających gabaryty elementów próbnych poddawanych badaniom ścian na najpopularniejszych typach pieców (3000 × 3000 mm w świetle otworu). Badania tego rodzaju pozwalają na klasyfikowanie ścian wyłącznie do wysokości 3600 mm, podczas gdy istnieje konieczność określenia odporności ogniowej dla ścian o zdecydowanie większej wysokości.

 

Na świecie istnieją piece badawcze umożliwiające przeprowadzenie badań elementów próbnych o zdecydowanie większych wymiarach, niemniej jednak koszty takich badań są zazwyczaj bardzo wysokie. Badania przeprowadzone w ramach niniejszej pracy miały na celu zniwelowanie tych kosztów, poprzez umożliwienie oceny odporności ogniowej przegród o znacznej wysokości na podstawie badania elementów na standardowych piecach badawczych.

 

Wyznaczona w ramach pracy zależność korelacyjna, poddana walidacji w badaniach eksperymentalnych pozwala na określenie – na podstawie testów elementów o wymiarach minimalnych (zgodnie z przyjętą procedurą o wysokości 3 m) – maksymalnej dopuszczalnej wysokości ściany o analogicznej konstrukcji oraz minimalnej dopuszczalnej sztywności słupa ściany wymaganej dla przegrody o określonej wysokości. Parametry te muszą odpowiadać odporności ogniowej określonej w badaniu ściany o wymiarach minimalnych.

 

Z uwagi na duże zróżnicowanie wśród przeszklonych ścian działowych, praca poświęcona została tylko jednemu z najczęściej spotykanych typów, tj. słupowo-ryglowym ścianom wykonanym z trzykomorowych profili aluminiowych o symetrycznym przekroju, ze środkową komorą zabezpieczoną wkładem izolacyjnym.

 

2022 03 20 2a

2022 03 20 2b 

 

Rys. 2. Przykładowe zastosowanie przegród przeszklonych: a) szklany strop; b) przeszklona ściana osłonowa słupowo-ryglowa; c) przeszklona ściana osłonowa z połączeniami strukturalnymi, d) stalowe profilowe drzwi przeszklone z przeszklonymi panelami górnymi i bocznymi; e) stalowe płaszczowe drzwi przeszklone; f ) drewniane drzwi przeszklone; g) drewniane przesuwne drzwi przeszklone; h) drzwi „całoszklane” [93]

 

2. Analiza literatury i wyników badań
Analiza dostępnych danych literaturowych nie dostarcza wystarczającej liczby informacji niezbędnych do analitycznego szacowania odporności ogniowej wielkogabarytowych przeszklonych przegród, będącego celem niniejszej pracy przedstawionym we wprowadzeniu.

 

Brak jest istniejących publikacji dotyczących szacowania odporności ogniowej wielkogabarytowych przegród przeszklonych. Istnieje natomiast szereg publikacji pokrewnych, w których zawarte są informacje dotyczące podstawowej wiedzy niezbędnej do rozwiązania postawionego w ramach pracy problemu naukowego.

 

Zgodnie z informacjami przedstawionymi w artykułach [94], [95] pierwsze badania ilościowe mające na celu sprawdzenie, jak długie oddziaływanie ognia wytrzymują różnego rodzaju konstrukcje budowlane prowadzone były pod koniec XIX wieku w Niemczech, a pierwsza norma badawcza, opublikowana została w Stanach Zjednoczonych na początku XX wieku. Prekursorów badań ogniowych poszukiwać należy jednak w Anglii, ponieważ to tam w 1790 roku, zgodnie z informacjami zawartymi w [96] przeprowadzone zostały pierwsze badania odporności ogniowej.

 

Jak podaje autor publikacji [95] pierwsze badanie odporności ogniowej ścian przeprowadzone zostało w 1894 roku, a informacje na jego temat odnaleźć można w raporcie [97]. W publikacji [95] omówiono także to, w jaki sposób powstawała standardowa krzywa temperatura-czas, stosowana do dzisiaj w badaniach odporności ogniowej praktycznie na całym świecie, oraz w jaki sposób kształtowały się kryteria odporności ogniowej, które pomimo zróżnicowanych norm badawczych, charakterystycznych dla danej części Świata w dużej mierze bazują na tych samych założeniach.

 

Publikacje zbliżone swą tematyką do zagadnienia, którego dotyczy artykuł w głównej mierze skupiają się na procedurach badawczych stosowanych do określenia klasy odporności ogniowej danych przegród, sposobu ich klasyfikacji oraz przepisów prawa związanych z elementami tego typu.

 

Wśród nich wyróżnić można te opisujące aspekty związane z bezpieczeństwem pożarowym przeszklonych ścian osłonowych, m. in. [51], [98] oraz drzwi, m. in. [44], [99], czy też te opisujące w sposób kompleksowy zagadnienia dotyczące różnych typów przeciwpożarowych przegród przeszklonych [27].


Z uwagi na zawężenie tematyki pracy wyłącznie do nienośnych przeszklonych ścian wewnętrznych, największy wkład do niniejszego opracowania mają publikacje opisujące zagadnienia związane z bezpieczeństwem pożarowym konstrukcji tego typu.

 

Podstawowe informacje dotyczące metodyki ich badania wraz z przykładowymi wynikami oraz przedstawiające najczęściej stosowane w praktyce rozwiązania konstrukcyjne zawarte są m. in. w artykule [89].

 

Sposób, w jaki elementy tego typu klasyfikowane są zgodnie z wymaganiami obowiązującymi w Unii Europejskiej, wraz z dopuszczalnym zakresem zastosowania wyników przeprowadzonych badań został szeroko opisany w pracy [68].

 

Wśród dostępnej literatury znaleźć można wiele publikacji opisujących zachowanie w warunkach pożaru przeszklonych ścian działowych o określonej konstrukcji. Przykładowo w pracy [81] omówione zostały wyniki badań ścian, w których profile słupów oraz rygli wykonane są z elementów drewnianych, a praca [90] poświęcona jest tematyce odporności ogniowej przeszklonych ścian bezszprosowych. Wśród dostępnej literatury odnaleźć można także pozycje odnoszące się do zachowania w warunkach pożaru przeszklonych ścian wykonanych z profili aluminiowych, m. in. [89], [91], będących przedmiotem artykułu.

 

W ramach poszukiwania rozwiązania problemu naukowego, postawionego we wprowadzeniu, przeanalizowane zostały także wyniki 30 badań w zakresie odporności ogniowej aluminiowych przeszklonych ścian działowych przeprowadzonych w Laboratorium Badań Ogniowych Instytutu Techniki Budowlanej (ITB).

 

Wyciągnięcie jednoznacznych wniosków z analizy dotychczasowych wyników badań, dotyczących realizowanego tematu było dosyć problematyczne, z uwagi na duże zróżnicowanie badanych konstrukcji. W celu porównania wyników przeprowadzonych badań konieczne było ustalenie wspólnego parametru, w odniesieniu do którego można było porównać tak zróżnicowane konstrukcje.

 

Założono, że odpowiednim parametrem w tym przypadku będzie sztywność mechaniczna całej badanej próbki pod równomiernie rozłożonym obciążeniem. Do analizy wytypowano 17 przeszklonych ścian działowych, które osiągnęły klasę odporności ogniowej nie większą niż EI 30. Wynikiem analizy była wartość równomiernie rozłożonej siły, jaką przyłożyć należy do próbki, aby osiągnęła ona taką wartość ugięcia jak w badaniu.

 

Wyniki przeprowadzonej analizy oraz wykonanych obliczeń przedstawione zostały w publikacji [6]. Przedziały, w których znajduje się właściwe obciążenie zastępcze są dosyć duże i wynikać mogą ze znaczącego zróżnicowania elementów próbnych na podstawie badania których obciążenie zostało wyznaczone (rysunek 3).

 

 

Rys. 3. Wyniki porównania ugięcia i sztywności mechanicznej słupów: a) centralnych; b) na krawędzi swobodnej; wartości odstające oznaczone rombami [6]

 

Przeprowadzone w ramach pracy [6] obliczenia nie rozwiązują jednak problemu naukowego postawionego we wstępie niniejszej publikacji. Teoretycznie na ich podstawie możliwe byłoby szacowanie deformacji przeszklonych ścian działowych o dużych wymiarach, jednakże każdorazowo wymagałoby to bardzo czasochłonnych obliczeń przeprowadzanych indywidualnie dla danej konstrukcji.

 

W związku z powyższym oraz z uwagi na aplikacyjny charakter niniejszej pracy, w dalszych rozważaniach jako parametr odniesienia przyjęto sztywność nie całej konstrukcji, a jedynie samego słupa.

 

Profile słupów stanowią główny element konstrukcyjny, którego deformacja jest kluczowa dla zachowania się całej ściany w warunkach pożaru. Odniesienie się do sztywności tego elementu pozwala na wyprowadzenie prostych do zastosowania w praktyce wzorów, które omówiono w dalszej części artykułu.

 

W związku z brakiem wystarczających informacji do rozwiązania przedstawionego w pierwszym rozdziale problemu naukowego, zarówno w dostępnej literaturze, jak i raportach z badań, niezbędne było przeprowadzenie dodatkowych badań w zakresie odporności ogniowej. W tym celu wykonano 8 badań elementów w pełnej skali.

 

Wstępne wyniki pierwszych 6 przeprowadzonych badań zostały szeroko omówione w pracy [100]. Podobnie jednak jak w przypadku wymienionej wcześniej pozycji literaturowej, publikacja nie rozwiązała ostatecznie problemu naukowego dotyczącego oceny odporności ogniowej pionowych przegród przeszklonych o znacznej wysokości.

 


Rys. 4. Schematy konstrukcyjne elementów próbnych

 

 

Rys. 5. Rozkład termoelementów oraz miejsca pomiarów deformacji na powierzchni elementów próbnych o wysokości 4477 mm (z lewej strony) oraz miejsca pomiaru temperatury wewnątrz profili (P1 P6), punkt P7 dotyczy pomiaru na nienagrzewanej powierzchni profilu (z prawej strony)

 


3. Materiały i metody
Jak wspomniano we wcześniejszym rozdziale, w ramach niniejszej pracy przeprowadzone zostało 8 badań elementów próbnych przeszklonych ścian działowych. Do badań wytypowane zostały ścianki o najczęściej spotykanej konstrukcji – słupowo-ryglowe przeszklone ściany działowe o aluminiowych profilach trzykomorowych. Założono, że pierwsze siedem badań wykonane zostanie dla próbek o zbliżonej konstrukcji, tj. wykonanych z takich samych profili (przy czym część będzie mieć odpowiednie profile wzmacniające) i takich samych przeszkleń (ten sam typ i producent), a ostatnie z badań przeprowadzone zostanie dla próbki z zastosowanym innego przeszklenia.

 

Przed przeprowadzeniem badań zakładano, że zwiększenie wysokości ściany może mieć wpływ zarówno na izolacyjność, jak i szczelność ogniową. Zwiększone ugięcie wyższych próbek spowodować może uszkodzenie połączeń pomiędzy słupami i ryglami, a także wysuwanie się przeszkleń z elementów je mocujących, tworząc tym samym szczeliny, przez które przedostawać się będą gorące gazy powodując wzrost temperatury w danych miejscach.

 

Jeśli chodzi o szczelność ogniową to, przekroczenie któregokolwiek z kryteriów z nią związanych, pomijając mogące wystąpić w próbce wady ukryte [101] spowodowane być może jedynie przez zwiększone ugięcie elementu [102].

 

Opisane powyżej zjawiska dotyczące połączeń profili oraz zamocowania przeszklenia mogą spowodować również pojawienie się płomieni na nienagrzewanej powierzchni elementu próbnego oraz powstanie szczelin o wymiarach przekraczających dopuszczalne.

 

W związku z powyższym założono, że decydujący wpływ na zachowanie odpowiedniej klasy odporności ogniowej ściany o danej wysokości będzie mieć jej deformacja. Wartość tej deformacji powinna być natomiast uzależniona od sztywności słupów.

 

Dlatego też ostatnim z założeń było wyznaczenie zależności pomiędzy sztywnością słupa, a deformacją, która pozwalałaby na szacowanie dopuszczalnej maksymalnej wysokości ścian oraz dopuszczalnej minimalnej sztywności słupa dla danej wysokości na podstawie badania próbki o minimalnych wymiarach.

 

Przebadane zostały następujące elementy próbne (numery elementów próbnych odpowiadają numerom badań):
- Element nr 1: ściana przeszklona o wysokości 3000 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4a, profile słupów bez wzmocnień, szyba A,

- Element nr 2: ściana przeszklona o wysokości 3000 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4a, profile słupów wzmocnione, szyba A,
- Element nr 3: ściana przeszklona o wysokości 3600 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4b, profile słupów wzmocnione, szyba A,
- Element nr 4: ściana przeszklona o wysokości 4477 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4c, profile słupów wzmocnione, szyba A,
- Element nr 5: ściana przeszklona o wysokości 5250 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4d, profile słupów wzmocnione, szyba A,
- Element nr 6: ściana przeszklona o wysokości 5954 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4e, profile słupów wzmocnione, szyba A,
- Element nr 7: ściana przeszklona o wysokości 5954 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4e, profile słupów bez wzmocnień, szyba A,
- Element nr 8: ściana przeszklona o wysokości 4477 mm, schemat konstrukcyjny zgodnie z rys. 4c, profile słupów bez wzmocnień, szyba B.

 

Podczas każdego z badań weryfikowana była szczelność ogniowa oraz izolacyjność ogniowa. Pierwsze z kryteriów sprawdzane było wizualnie oraz przy użyciu szczelinomierzy i tamponu bawełnianego.

 

Izolacyjność ogniwa sprawdzana była przy użyciu termoelementów rozmieszczonych na nienagrzewanej powierzchni elementu próbnego, w charakterystycznych miejscach, takich jak przeszklenia (oznaczone jako G1-G12), słupy (oznaczone jako M1-M4), rygle (oznaczone jako T1-T12) oraz połączenia profili (oznaczone jako J1-J16). Ponadto podczas badania mierzone były deformacje elementu próbnego w jego charakterystycznych punktach.

 

Jako przykład na rys. 5 przedstawiono rozkład termoelementów, miejsca pomiarów deformacji oraz oznaczenia miejsc charakterystycznych, w przypadku elementów próbnych o wysokości 4477 mm.

 

Dodatkowo podczas każdego z badań mierzone były temperatury wewnątrz aluminiowych profili. Termoelementy umieszczone były dla każdego punktu pomiarowego w środku wysokości profilu. Miejsca, w których prowadzono pomiar przedstawione zostały na rys. 5. 

 

Bartłomiej Sędłak
Instytut Techniki Budowlanej


Bibliografia
[1] B. Sędłak, „Rozprawa doktorska na temat ‘Efekt skali w ocenie odporności ogniowej pionowych przegród przeszklonych,’” Instytut Techniki Budowlanej, 2021.
[2] B. Sędłak, P. Sulik, and A. Garbacz, „Scale effect in the evaluation of the fire resistance of glazed partitions,” J. Build. Eng., vol. 49, p. 104108, May 2022, doi: 10.1016/j.jobe.2022.104108.
[3] B. Sędłak, P. Sulik, and A. Garbacz, „Fire resistance of aluminium-glazed partitions depending on their height,” Fire Mater., p. fam.2971, Mar. 2021, doi: 10.1002/fam.2971.
[4] B. Sędłak, G. Kimbar, J. Kinowski, and P. Sulik, „Study of aluminium
glazed partitions stiffness influence on deflection in fire resistance tests,” in Proceedings of Applications of Structural Fire Engineering ASFE 2019, 2019, pp. 424–429.
[5] B. Sędłak, P. Sulik, and A. Garbacz, „Fire Resistance Of Aluminium Glazed Partitions Depending On Their Height,” in Interflam 2019, 2019.
[6] B. Sędłak, P. Roszkowski, and P. Sulik, „Fire Insulation Of Aluminum Glazed Partitions Depending On The Infill Solution Of Framework Profiles,” Civ. Environ. Eng. REPORTS, vol. 26, no. 3, pp. 91–107, 2017, doi: 10.1515/ceer-2017-0038
[7] M. Kosiorek,Z. Laskowska, „Bezpieczeństwo pożarowe – część XV, Ogniochronne przegrody przeszklone,” Mater. Bud., vol. 1, pp. 117–119, 2007.
[8] P. Sulik, B. Sędłak, „Ochrona przeciwpożarowa w przegrodach wewnętrznych,” Izolacje, vol. 20, no. 9, pp. 30–34, 2015.
[9] A. Borowy, „Badania odporności ogniowej wewnętzrnych przegród budowlanych oraz stolarki otworowej,” Inżynier Budownictwa, vol. 11, pp. 64–68, 2013.
[10] P. Sulik, B. Sędłak, J. Kinowski, „Bezpieczeństwo pożarowe ścian zewnętrznych (Cz. 1) Elewacje szklane, wymagania, badania, przykłady,” Ochr. Przeciwpożarowa, vol. 50, no. 4/14, pp. 10– 16, 2014.
[11] P. Sulik, B. Sędłak, J. Kinowski, „Bezpieczeństwo pożarowe ścian zewnętrznych (Cz. 2) Mocowanie okładzin elewacyjnych,” Ochr. Przeciwpożarowa, vol. 51, no. 1/15, pp. 9–12, 2015.
[12] J. Kinowski,P. Sulik, „Bezpieczeństwo użytkowania elewacji,” Mater. Bud., vol. 9, pp. 38–39, 2014.
[13] P. Sulik, B. Sędłak, „Odporność ogniowa pionowych przegród przeszklonych. Część 2,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 9, pp. 31-32,34-35, 2015.
[14] J. Kinowski, P. Sulik, B. Sędłak, „Badania i klasyfikacja systemów pionowych przegród przeszklonych o określonej klasie odporności ogniowej,” BiTP, vol. 42, no. 2, pp. 135–140, 2016, doi: 10.12845/ bitp.42.2.2016.14.
[15] B. Sędłak, „Wymagania z zakresu nienośnych przegród przeciwpożarowych
- przeszklone ściany osłonowe i działowe, drzwi i bramy,” in Budynek wielofunkcyjny z częścią usługowo-handlową i garażem podziemnym - w aspekcie projektowania, wykonawstwa i odbioru przez PSP: Materiały pomocnicze do wykładów, Warszawa: Grażyna Grzymkowska-Gałka ARCHMEDIA, 2016, pp. 43–62.
[16] B. Sędłak, P. Sulik, J. Kinowski, „Wymagania i rozwiązania techniczne systemów pionowych przegród przeszklonych o określonej klasie odporności ogniowej,” BiTP, vol. 42, no. 2, pp. 167–171, 2016, doi: 10.12845/bitp.42.2.2016.18.
[17] P. Sulik, B. Sędłak, „Odporność ogniowa pionowych przegród przeszklonych. Część 1,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 7–8, pp. 37- 38,40,42-43, 2015.
[18] B. Sędłak, P. Sulik, „Odporność ogniowa pionowych elementów przeszklonych,” Szkło i Ceram., vol. 66, no. 5, pp. 8–10, 2015.
[19] P. Roszkowski, B. Sędłak, „Metodyka badań odporności ogniowej dachów przeszklonych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 16, no. 6, pp. 50–52, 2011.
[20] P. Roszkowski, B. Sędłak, „Badania odporności ogniowej poziomych elementów przeszklonych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 12, pp. 46–51, 2014.
[21] O. Korycki, K. Kuczyński, „Zasady wprowadzania do obrotu stolarki budowlanej w świetle PN-EN 14351-1:2006,” Mater. Bud., vol. 8, pp. 94–96, 2007.
[22] M. Jakimowicz, „Okna i drzwi balkonowe w świetle obowiązującego prawa,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 7–8, pp. 61–65, 2010.
[23] B. Sędłak, „Metodyka badań odporności ogniowej drzwi przeszklonych. Cz. 2.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 17, no. 4, pp. 55- 58,60, 2012.
[24] B. Sędłak, „Metodyka badań odporności ogniowej drzwi przeszklonych. Cz. 1.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 17, no. 3, pp. 50-52,60, 2012.
[25] B. Sędłak, „Przeszklone drzwi dymoszczelne – badania oraz klasyfikacja w zakresie dymoszczelności,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 18, no. 4, pp. 35–38, 2013.

[26] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „Fire Resistance of timber doors - Part II: Technical solutions and test results,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 86, pp. 129–132, 2014.
[27] A. Borowy, „Fire Resistance Testing of Glazed Building Elements,” in POŽÁRNÍ OCHRANA 2014, 2014, pp. 15–17.
[28] P. Sulik, B. Sędłak, D. Izydorczyk, „Odporność ogniowa i dymoszczelność drzwi przeciwpożarowych na wyjściach awaryjnych z tuneli – badania i klasyfikacja,” Logistyka, no. 6, pp. 10104–10113, 2014.
[29] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „Fire Resistance of timber doors - Part I: Test procedure and classification,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 86, pp. 125–128, 2014.
[30] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „Problematyka prawidłowego odbioru wybranych oddzieleń przeciwpożarowych,” Mater. Bud., no. 11, pp. 62–64, 2014.
[31] P. Sulik, B. Sędłak, „Odporność ogniowa drzwi z dużymi przeszkleniami,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 3, pp. 38–42, 2015.
[32] P. Sulik, D. Izydorczyk, B. Sędłak, „Elementy decydujące o awariach wybranych oddzieleń przeciwpożarowych,” in XXVII Konferencja Naukowo-Techniczna Awarie Budowlane, 20-23.05, Szczecin – Międzyzdroje, 2015, pp. 771–778.
[33] J. Kinowski, B. Sędłak, P. Sulik, „Odporność ogniowa i dymoszczelność drzwi zgodnie z PN-EN 16034,” Mater. Bud., vol. 1, no. 11, pp. 67–69, Nov. 2015, doi: 10.15199/33.2015.11.20.
[34] D. Izydorczyk, P. Sulik, „Odporność ogniowa drzwi stalowych,” Mater. Bud., vol. 1, no. 7, pp. 33–36, Jul. 2015, doi: 10.15199/33.2015.07.07.
[35] P. Sulik, B. Sędłak, „Wybrane zagadnienia związane z drzwiami przeciwpożarowymi,” Inżynier Budownictwa, no. 11, pp. 90–97, 2015.
[36] A. Schmidt, „Projekt normy wyrobu dla drzwi wewnętrznych: prEN 14351-2–stan prac,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 5, 2015.
[37] P. Sulik, B. Sędłak, „Prawidłowy odbiór przeszklonych drzwi przeciwpożarowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 2, pp. 46-49,56, 2015.
[38] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „Izolacyjność ogniowa drzwi przeciwpożarowych,” Izolacje, vol. 21, no. 1, pp. 52–63, 2016.
[39] B. Sędłak, A. Frączek, P. Sulik, „Wpływ zastosowanego rozwiązania progowego na dymoszczelność drzwi przeciwpożarowych,” Mater. Bud., vol. 1, no. 7, pp. 26–29, Jul. 2016, doi: 10.15199/33.2016.07.07.
[40] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „THERMAL INSULATION OF SINGLE LEAF FIRE DOORS, Test results comparison in standard temperature- time fire scenario for different types of doorsets,” Appl. Struct. Fire Eng., Jan. 2016, doi: 10.14311/asfe.2015.077.
[41] P. Sulik, D. Izydorczyk, B. Sędłak, „Bezinwazyjna weryfikacja poprawności wykonania i montażu drzwi przeciwpożarowych,” in Problemy techniczno-prawne utrzymania obiektów budowlanych: Ogólnopolska konferencja, Warszawa, 22-23 stycznia 2016, 2016, pp. 147–150.
[42] B. Sędłak, P. Sulik, „Badania odporności ogniowej i dymoszczelności drzwi przeszklonych zgodnie z wymaganiami normy wyrobu PN-EN 16034. Cz. 1,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 2, pp. 30–35, 2017.
[43] B. Sędłak, P. Sulik, „Badania odporności ogniowej i dymoszczelności drzwi przeszklonych zgodnie z wymaganiami normy wyrobu PN-EN 16034. Cz.2,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 3, pp. 40,42-43, 2017.
[44] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „Thermal insulation of single leaf fire doors: Test results comparison in standard temperature-time fire scenario for different types of doorsets,” Applications of Structural Fire Engineering. 2017.
[45] B. Sędłak, P. Sulik, „Wymagania dotyczące klasy odporności ogniowej zamknięć otworów w przegrodach przeciwpożarowych,” Mater. Bud., vol. 1, no. 3, pp. 68–70, Mar. 2017, doi: 10.15199/33.2017.03.19.
[46] D. Izydorczyk, B. Sędłak, B. Papis, P. Turkowski, „Doors with Specific Fire Resistance Class,” Procedia Eng., vol. 172, pp. 417–425, 2017, doi: 10.1016/j.proeng.2017.02.010.
[47] D. Izydorczyk, B. Sędłak, P. Sulik, „FIRE DOORS IN TUNNELS EMERGANCY EXITS – SMOKE CONTROL AND FIRE RESISTANCE TESTS,” in IFireSS 2017 – 2nd International Fire Safety Symposium Naples, Italy, June 7-9, 2017, 2017, pp. 1–8.
[48] B. Sędłak, P. Sulik, „Badania odporności ogniowej i dymoszczelności drzwi przeszklonych zgodnie z wymaganiami normy wyrobu PN-EN 16034. Część 1,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 2, pp. 30–35, 2017.
[49] D. Izydorczyk, P. Sulik, J. Kinowski, B. Sędłak, „Fire resistance of timber windows – Part II: Technical solutions and test results,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 92, pp. 113–116, 2015.
[50] J. Kinowski, B. Sędłak, P. Sulik, D. Izydorczyk, „Fire resistance of timber windows – Part 1: Test procedure and classification,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 92, pp. 183–187, 2015.
[51] W. K. Chow, Y. Gao, C. L. Chow, „A Review on Fire Safety in Buildings with Glass Façade,” J. Appl. Fire Sci., vol. 16, no. 3, pp. 201–223, Jan. 2006, doi: 10.2190/AF.16.3.b.
[52] B. SIEBERT, „Modern Facades made of Glass,” IABSE Congr. Rep., vol. 17, no. 9, pp. 342–343, Jan. 2008, doi: 10.2749/222137908796292911.
[53] B. Sędłak, „Badania odporności ogniowej przeszklonych ścian osłonowych. Cz. 2.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 17, no. 10, pp. 53-58,60, 2012.
[54] B. Sędłak, „Badania odporności ogniowej przeszklonych ścian osłonowych. Cz. 1.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 17, no. 9, pp. 52–54, 2012.
[55] B. Sędłak, J. Kinowski, „Badania odporności ogniowej ścian osłonowych – przyrosty temperatury na szybach,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 18, no. 11, pp. 20–25, 2013.
[56] J. Anderson, R. Jansson, „Façade fire tests – measurements and modeling,” MATEC Web Conf., vol. 9, p. 2003, 2013, doi: 10.1051/matecconf/20164603002.
[57] B. Sędłak, J. Kinowski, A. Borowy, „Fire resistance tests of large glazed aluminium curtain wall test specimens - Results comparison,” in MATEC Web of Conferences, 2013, vol. 9, p. 02009, doi: 10.1051/matecconf/20130902009.
[58] B. Sędłak, „Odporność ogniowa ścian osłonowych z dużymi przeszkleniami. Cz. 1.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 3, pp. 16-19,25, 2014.
[59] B. Sędłak, „Odporność ogniowa ścian osłonowych z dużymi przeszkleniami. Cz. 2.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 5, pp. 28–31, 2014.
[60] B. Sędłak, „Badania odporności ogniowej przeszklonych ścian osłonowych wg nowego wydania normy PN-EN 1364-3,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 7–8, pp. 49–53, 2014.
[61] P. Sulik, B. Sędłak, P. Turkowski, W. Węgrzyński, „Bezpieczeństwo pożarowe budynków wysokich i wysokościowych,” in Budownictwo na obszarach zurbanizowanych, Nauka, praktyka, perspektywy, A. Halicka, Ed. Politechnika Lubelska, 2014, pp. 105–120.
[62] P. Sulik, B. Sędłak, „Bezpieczeństwo pożarowe przeszklonych elewacji,” Mater. Bud., vol. 1, no. 9, pp. 20–22, Sep. 2015, doi: 10.15199/33.2015.09.04.
[63] J. Kinowski, B. Sędłak, P. Sulik, „Izolacyjność ogniowa aluminiowo- szklanych ścian osłonowych w zależności od sposobu wypełnienia profili szkieletu konstrukcyjnego,” Izolacje, vol. 20, no. 2, pp. 48–53, 2015.
[64] P. Sulik, B. Sędłak, „Bezpieczeństwo pożarowe szklanych fasad,” Inf. Bud. Murator - Fasady, pp. 38–42, 2015.
[65] J. Kinowski, B. Sędłak, P. Sulik, „Large glazing in curtain walls - Study on impact of fixing methods on fire resistance,” in MATEC Web of Conferences, 2016, vol. 46, p. 05004, doi: 10.1051/matecconf/20164605004.
[66] P. Sulik, B. Sędłak, J. Kinowski, „Study on critical places for maximum temperature rise on unexposed surface of curtain wall test specimens,” in MATEC Web of Conferences, 2016, vol. 46, p. 02006, doi: 10.1051/matecconf/20164602006.
[67] B. Sędłak, P. Sulik, „Odporność ogniowa pasów międzykondygnacyjnych aluminiowo-szklanych ścian osłonowych,” Izolacje, vol. 21, no. 1, pp. 66–73, 2016.
[68] J. Kinowski, B. Sędłak, P. Sulik, D. Izydorczyk, „FIRE RESISTANCE GLAZED CONSTRUCTIONS CLASSIFICATION, Changes in the field of application,” Appl. Struct. Fire Eng., Jan. 2016, doi: 10.14311/asfe.2015.073.
[69] P. Sulik, J. Kinowski, B. Sędłak, „FIRE RESISTANCE OF ALUMINIUM GLAZED CURTAIN WALLS, Test results comparison depending on the side of fire exposure,” Appl. Struct. Fire Eng., Jan. 2016, doi: 10.14311/asfe.2015.076.
[70] P. Sulik, G. Kimbar, B. Sędłak, „FIRE RESISTANCE OF SPANDRELS IN ALUMINIUM GLAZED CURTAIN WALLS,” in IFireSS 2017 – 2nd International Fire Safety Symposium Naples, Italy, June 7-9, 2017, 2017.
[71] P. Sulik, B. Sędłak, „Wybrane aspekty oceny odporności ogniowej przeszklonych elementów oddzielenia przeciwpożarowego,” J. Civ. Eng. Environ. Archit., vol. 64, pp. 17–29, 2017, doi: 10.7862/rb.2017.100.
[72] P. Sulik, B. Sędłak, „Wybrane aspekty oceny odporności ogniowej przeszklonych elementów oddzielenia przeciwpożarowego,” in 63. Konferencja Naukowa Komitetu Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN oraz Komitetu Nauki PZITB Krynica Zdrój, 17-22.09.2017, 2017.
[73] Z. Laskowska, M. Kosiorek, „Bezpieczeństwo pożarowe ścian działowych przeszklonych – badania i rozwiązania,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 1, pp. 16–21, 2008.
[74] P. Roszkowski, B. Sędłak, „Metodyka badań odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 16, no. 9, pp. 59–64, 2011.
[75] B. Sędłak, P. Roszkowski, „Klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 17, no. 7–8, pp. 54–59, 2012.
[76] Z. Laskowska, A. Borowy, „Rozszerzone zastosowanie wyników badań odporności ogniowej ścian działowych przeszklonych wg PN-EN 15254-4,” Mater. Bud., vol. 7, pp. 62–64, 2012.
[77] B. Sędłak, „Systemy przegród aluminiowo szklanych o określonej klasie odporności ogniowej,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 18, no. 10, pp. 30-33,41, 2013.
[78] B. Sędłak, „Bezszprosowe szklane ściany działowe o określonej klasie odporności ogniowej,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 11, p. 24,26,28,30, 2014.
[79] B. Sędłak, „Badania odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 2, pp. 30–33, 2014.
[80] B. Sędłak, „Ściany działowe z pustaków szklanych – badania oraz klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 19, no. 1, pp. 30–33, 2014.
[81] B. Sędłak, D. Izydorczyk, P. Sulik, „Fire Resistance of timber glazed partitions,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 85, pp. 221–225, 2014.
[82] B. Sędłak, P. Sulik, „Odporność ogniowa wielkogabarytowych pionowych elementów przeszklonych,” Mater. Bud., vol. 1, no. 7, pp. 28–30, Jul. 2015, doi: 10.15199/33.2015.07.06.
[83] B. Sędłak, „Bezpieczeństwo pożarowe przeszklonych ścian działowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 5, pp. 34–40, 2015.
[84] P. Sulik, B. Sędłak, „Odporność ogniowa drewnianych przeszklonych ścian działowych,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 20, no. 3, pp. 43–48, 56, 2015.
[85] B. Sędłak, P. Sulik, P. Roszkowski, „Fire resistance tests of aluminium glazed partitions with timber insulation inserts,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 92, pp. 395–398, 2015.
[86] B. Sędłak, D. Izydorczyk, P. Sulik, „Aluminium glazed partitions with timber insulation inserts – fire resistance tests results depending on the type of used wood,” Ann. Warsaw Univ. Life Sci. - SGGW For. Wood Technol., vol. 92, pp. 102–106, 2016.
[87] B. Sędłak, P. Sulik, „Badanie i klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych według wymagań nowego wydania normy badawczej. Cz. 1.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 21, no. 2, pp. 38–40, 42, 2016.
[88] B. Sędłak, P. Sulik, „Badanie i klasyfikacja w zakresie odporności ogniowej przeszklonych ścian działowych zgodnie z wymaganiami nowego wydania normy badawczej. Cz. 2.,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 21, no. 5, pp. 27–28, 30–34, 2016.
[89] B. Sędłak, J. Kinowski, D. Izydorczyk, P. Sulik, „FIRE RESISTANCE TESTS OF ALUMINIUM GLAZED PARTITIONS, Results comparison,” Appl. Struct. Fire Eng., Jan. 2016, doi: 10.14311/asfe.2015.075.
[90] P. Sulik, B. Sędłak, J. Kinowski, „Study on critical places for maximum temperature rise on unexposed surface of walls with butt jointed glazing test specimens,” in IFireSS 2017 – 2nd International Fire Safety Symposium Naples, Italy, 2017.
[91] B. Sędłak, P. Roszkowski, P. Sulik, „FIRE INSULATION OF ALUMINUM GLAZED PARTITIONS DEPENDING ON THE INFILL SOLUTION OF FRAMEWORK PROFILES,” Civ. Environ. Eng. REPORTS, vol. 26, no. 3, pp. 91–107, 2017, doi: 10.1515/ceer-2017-0038.
[92] B. Sędłak, J. Kinowski, P. Roszkowski, P. Sulik, „Izolacyjność ogniowa przeszklonych ścian bezszprosowych,” Mater. Bud., vol. 1, no. 7, pp. 17–20, Jul. 2017, doi: 10.15199/33.2017.07.05.
[93] B. Sędłak, P. Sulik, „Ogólne zasady dotyczące badań odporności ogniowej elementów przeszklonych. Cz.1,” ŚWIAT SZKŁA, vol. 23, no. 2, pp. 34–38, 2018.
[94] V. Babrauskas, R. B. Williamson, „The historical basis of fire resistance testing — Part I,” Fire Technol., vol. 14, no. 3, pp. 184–194, Aug. 1978, doi: 10.1007/BF01983053.
[95] V. Babrauskas, R. B. Williamson, „The historical basis of fire resistance testing — Part II,” Fire Technol., vol. 14, no. 4, pp. 304–316, Nov. 1978, doi: 10.1007/BF01998390.
[96] S. B. Hamilton, „A Short History of the Structural Fire Protection of Buildings Particularly in England, Special Report No. 27,” London, 1958.
[97] Böhme, „Mittheilungen,” Berlin, 1891.
[98] M. Gravit, V. Gumenyuk, O. Nedryshkin, „Fire Resistance Parameters for Glazed Non-Load-Bearing Curtain Walling Structures. Extended Application,” Procedia Eng., vol. 117, pp. 114–118, 2015, doi: 10.1016/j.proeng.2015.08.131.
[99] D. Izydorczyk, B. Sędłak, B. Papis, P. Turkowski, „Doors with specific fire resistance class,” in 12th International Conference „Modern Building Materials, Structures and Techniques,” 2016.
[100] B. Sędłak, P. Sulik, A. Garbacz, „Fire resistance of aluminium-glazed partitions depending on their height,” Fire Mater., p. fam.2971, Mar. 2021, doi: 10.1002/fam.2971.
[101] J. Kinowski, P. Sulik, B. Sędłak, „Impact of improper storage and installation of glazed fire rated walls on their performance,” MATEC Web Conf., vol. 284, p. 02003, Jul. 2019, doi: 10.1051/matecconf/201928402003.
[102] K. Podawca, M. Przywózki, „The Impact of Structural and Material Solutions for Glazing Connections on Deformation During Fire,” Saf. Fire Technol., vol. 53, no. 1, pp. 118–128, 2019, doi: 10.12845/sft.53.1.2019.7.
[103] EN 1364-1:2015 Fire resistance tests for non-loadbearing elements - Part 1: Walls.”
[104] D. Skejić, I. Ćurković, M. J. Rukavina, „BEHAVIOUR OF ALUMINIUM STRUCTURES IN FIRE, A review,” Appl. Struct. Fire Eng., no. October, 2016, doi: 10.14311/asfe.2015.047.

 

Bartłomiej Sędłak
Instytut Techniki Budowlanej

2022 03 13 1

(kliknij na zdjęcie aby je powiększyć)

 

 

 

  • Logo - alu
  • Logo aw
  • Logo - fenzi
  • Logo - glass serwis
  • Logo - lisec
  • Logo - mc diam
  • Logo - polflam
  • Logo - saint gobain
  • Logo termo
  • Logo - swiss
  • Logo - guardian
  • Logo - forel
  • vitrintec wall solutions logo

Copyright © Świat Szkła - Wszelkie prawa zastrzeżone.