Kompleks MOL Campus stanie się ikoną współczesnego Budapesztu 

Zamiłowanie do wieżowców zaprowadziło światowej sławy ekspertkę od elewacji - Agnes Koltay w 2005 roku do Dubaju, gdzie w 2011 roku stworzyła własną firmę konsultingową zajmującą się tym wycinkiem architektury jakim są szklane elewacje.

Zawodowo wróciła do węgierskiej ojczyzny w związku z projektem elewacji dla MOL Campus w nowej mieszkaniowo-biznesowej dzielnicy Budapesztu BudaParts. W tej prestiżowej realizacji z zakresu elewacji o swobodnej geometrii miał udział system ramki dystansowej Super Spacer® producenta Edgetech/Quanex.

Do wykonania złozonego oszklenia strukturalnego elewacji składającego się z płaskich oraz wklęśle i wypukle giętych szyb, Koltay Façades wybrało ramkę dystansową z elastycznej pianki silikonowej.

Dzięki położeniu nad brzegiem Dunaju, swobodnie ukształtowanym elewacjom i koncepcji architektonicznej, można by uznać „Panta Rhei“ - „wszystko płynie” - jako motyw przewodni dla całego budynku. Wysoka na 120 metrów wieża z publicznie dostępnym ogrodem na dachu, tworzy na pierwszy rzut oka wyjątkowy element nowej centrali firmy MOL w południowej części Budapesztu.

Jest ona najwyższym budynkiem w kraju i po zakazie budowy wieżowców w węgierskiej stolicy - uchwalonym w 2018 roku - może takim pozostać na dłuższy czas. Charakterystyczną cechą kompleksu MOL Campus jest elegancka, falująca w górę elewacja, łącząca w jedną całość 5-cio kondygnacyjne podium, w którym umieszczone są restauracje i sale konferencyjne oraz 29-cio kondygnacyjną wieżę.

Architektura dla świata pracy w XXI wieku
Koncepcja londyńskiego biura Foster + Partners, powstała przy współpracy z Finta Studio, odzwierciedla zmiany zachodzące w środowisku pracy w XXI wieku. Praca zdalna, zmieniające się zespoły projektowe, dzielenie się miejscem pracy, współdziałanie kontra przestrzeń prywatna - wyzwania te wymagają od współczesnych biurowców najwyższej elastyczności przez cały okres ich użytkowania.

Przemienność obszarów biurowych i powierzchni ogrodowych od atrium do szczytu wieży MOL Campus łączy nie tylko poszczególne piętra, ale również ludzi i ma tworzyć inspirujący i relaksujący klimat.

Naturalne oświetlenie, świeże powietrze, a także niepowtarzalny widok na Budapeszt łączą – według wyobrażeń architektów - pracujące tam osoby zarówno z naturą, jak i z miejskim otoczeniem.

Śródmiejskie położenie obiektu ma również inny pozytywny walor – wielu pracowników może pójść do pracy pieszo lub dojechać do niej rowerem.

Sztandarowy projekt na rzecz komfortu i trwałości
Podobnie jak wiele innych korporacji, węgierskie przedsiębiorstwo przetwórstwa ropy naftowej i gazu ziemnego MOL, jest również poddane stałemu procesowi zrównoważonej transformacji, aby być przygotowanym na niskoemisyjną gospodarkę o obiegu zamkniętym.

Nowa siedziba firmy o łącznej powierzchni 86 000 m², dysponująca 2500 miejscami pracy, pełni w tym zakresie funkcję sztandarowego projektu, dążąc do uzyskania certyfikatów BREEAM Excellent i LEED Platinum.

Cały układ ogrzewania i klimatyzacji będzie zasilany energią odnawialną - w tym fotowoltaiką oraz system geotermalny o łącznej długości odwiertów 32 800 metrów. Woda deszczowa będzie zbierana i może być wykorzystywana do nawadniania roślin lub spłukiwania toalet.

Elewacja z aluminium i szkła składa się z 24 800 m² elewacji elementowej oraz 1700 m² elewacji słupowo-ryglowej - są one prefabrykowane i montowane przez firmę Scheldebouw. Płaskie oszklenie izolacyjne o łącznej powierzchni ok. 14 000 m² dostarczyła firma AGC Interpane Plattling. Około 500 tafli szkła, cylindrycznie wygiętych (wypukle i wklęśle), jak również giętych szyb, częściowo o ekstremalnej krzywiźnie, zostało wykonanych przez Finiglas w Dülmen.

W systemie oszklenia strukturalnego, częściowo wykonanego jako oszklenie otwierane, z użyciem szkła laminowanego z folią akustyczną - zastosowano jednolicie neutralne szkło Clearvision z zewnętrzną podwójną srebrną powłoką Stopray Vision 50/50T.

Płaskie podwójne szyby zespolone składają się z zewnętrznej tafli z bezpiecznego szkła warstwowego oraz wewnętrznej tafli ze szkła hartowanego lub ze szkła warstwowego z półhartowanego szkła o grubości 6 mm.

Natomiast potrójne szyby zespolone to „połączenie“ 10 mm tafli szkła hartowanego z zewnątrz, 6 mm tafli szkła hartowanego z sitodrukiem w środku i bezpiecznego szkła warstwowego z półhartowanego szkła z powłoką termiczną od wewnątrz.

Gięte szyby zespolone wykonane są z bezpiecznego szkła warstwowego (zarówno tafla zewnętrzna jak i wewnętrzna). Jako ciepłe ramki dystansowe zastosowano 16 i 18 milimetrowe ramki Super Spacer® SG.

Aby wszędzie tam, gdzie to możliwe, zapewnić widok na zewnątrz bez zniekształceń, Koltay Façades wprowadziła wymóg stosowania szkła laminowanego z tafli odprężonego szkła.

Z uwagi na wielkopowierzchniowe oszklenie elewacji można korzystać z światła dziennego w 90% pomieszczeń.

Nowoczesna automatyzacja budynku, możliwość indywidualnego sterowania stopniem zacienienia, a także chłodzone sufity, zapobiegają przegrzaniu i zapewniają wysoki komfort w pomieszczeniach

Współczynnik Ucw ścian osłonowych wieży wynosi maksymalnie 1,4 W/m²K, a współczynnik Ug dla oszklenia - 1,0 W/m²K, spełniając lokalne wytyczne dla budynków pasywnych (warto tu zaznaczyć, iż tylko szklany dach został wykonany z użyciem potrójnych szyb zespolonych).

Modelowanie 3D umożliwia tworzenie dowolnej geometrię
Stały cyfrowy przepływ informacji pomiędzy zespołami koncepcyjnymi, projektowymi i produkcji gwarantował, że charakterystyczny kształt budowli mógł zostać zrealizowany możliwie efektywnie i oszczędnie. Nawet tam, gdzie wygięte szyby zespolone (z podwójną krzywizną) zasadniczo określają szlachetny wygląd budynku, miały one zostać możliwie oszczędnie wykorzystane.

Agnes Koltay wyjaśnia: „W MOL Campus przejście pomiędzy podium i wieżą przebiega tylko przez dwie kondygnacje. Aby zapewnić płynne przejście, zostały w tej części wykorzystane szyby gięte z podwójną krzywizną w miejsce podążających za kształtem wygięć fasetowanych szyb płaskich. Ponadto kondygnacje w podium i w wieży mają bardzo odmienne powierzchnie podstawy, co również prowadzi do wygiętych kształtów.

Aby uprościć budowę, zoptymalizowaliśmy - poza innymi poprawkami w ukształtowaniu - promienie wygięć i ułożenie modułów oraz dopracowaliśmy geometrię. Co prawda modelowanie danych budowlanych przy tego rodzaju dużych projektach jest obecnie standardem, to jednak w przypadku swobodnie ukształtowanych elewacji Koltay Façades stawia na projektowanie parametryczne, aby móc optymalizować geometrię i poszczególne moduły, a także automatycznie aktualizować dokumentację projektową.

Przy tym, oprócz zmiennych obciążeń wiatrem dla płaskich, wygiętych i podwójnie wygiętych szyb, musiały zostać także uwzględnione wymagania strukturalne, akustyczne i bezpieczeństwa. Tym bardziej, że lokalny ruch kolejowy i dworzec znacznie podnoszą poziom hałasu z jednej strony budynku.

Koltay Façades Engineering wykorzystuje w tym celu opracowane we własnym zakresie Rhino Skripte dla modelowania 3D oraz narzędzia cyfrowe do analizy elementów skończonych aluminiowych i szklanych konstrukcji nośnych. „Po naszej stronie leży odpowiedzialność za transformację modelu powierzchniowego na dokładnie zwymiarowany model bryłowy, który ma wszystkie szczegóły, takie jak strefy umocowań i szczeliny spoinowe”, wyjaśnia dalej Agnes Koltay.

Elastyczne ramki dystansowe Super Spacer® przeznaczone do wygiętych szyb zespolonych
Koltay Façades wybrało do tej realizacji ramkę dystansową Super Spacer® jako już sprawdzony system. Dwie z najbardziej prestiżowych elewacji o swobodnym autorstwa Koltay Façades i wykonane z zastosowaniem Super Spacer® to „The Opus “zaprojektowane przez Zaha Hadid i spektakularne, zaprojektowane przez Killa „Museum of the Future“ w Dubaju.

„Decyzja wyboru elastycznych ramek dystansowych została podyktowana wygiętymi szybami zespolonymi, których nie można byłoby wykonać przy użyciu sztywnych ramek. Ponadto w procesie produkcji na krawędziach wygiętych szyb nie mogą wystąpić żadne odchylenia od tolerancji. Kompensuje to pianka strukturalna poprzez swoją zdolność do odkształcenia i dopasowania się do przestrzeni pomiędzy szybami”, tłumaczy Agnes Koltay.

Zadowolenie wyraża również Joachim Stoss, Dyrektor Zarządzający Edgetech Europe GmbH i Vice President International Sales w firmie Quanex: „Elewacje o swobodnych organicznych kształtach są jednymi z najbardziej znaczących tendencji w architekturze ostatnich lat.

Bez ciągłego łańcucha modeli 3D od koncepcji projektowej do produkcji, ale także bez elastycznych komponentów, takich jak Super Spacer – wykonanie takich elewacji byłoby bardzo pracochłonnie, mozolne/powolne i drogie. Oczywiście jesteśmy szczęśliwi, że możemy brać udział w tym prestiżowym europejskim projekcie.”

Całość artykułu w wydaniu drukowanym i elektronicznym 

Inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne 
Więcej informacji:  Świat Szkła 5/2022