Nie wiesz, gdzie i jak zastosować szkło samoczyszczące? Zapoznaj się z poniższym przewodnikiem po zaletach tego rodzaju szkła i nauce kryjącej się za tym produktem.
Szkło jest jednym z podstawowych materiałów wykorzystywanych w nowoczesnych obiektach komercyjnych i mieszkaniowych. Jego wszechobecność jest wynikiem szeregu nowych technologii, które sprawiają, że może być ono używane nie tylko do okien i ogrodów zimowych.
Innowacje zastosowane w powłokach powodują, że szkło uzyskuje szereg korzystnych właściwości, takich jak izolacja termiczna czy ochrona przed słońcem i hałasem. Inną wartością dodaną jest funkcja samooczyszczenia szkła. To jedne z najpopularniejszych rozwiązań, choć często nie do końca jeszcze zrozumiałych.
Odkąd szkło o takich właściwościach trafiło na rynek, jest powszechnie stosowane w projektach budynków,
zwłaszcza że technologia ta zapewnia nieskazitelny wygląd budynków bez obciążania właścicieli wysokim kosztem ich utrzymania.
Biorąc pod uwagę długą historię szkła float, szkło samoczyszczące jest wciąż stosunkowo nowym produktem na rynku. Jednak jego funkcjonalność została dokładnie przebadana. Zanieczyszczenia organiczne i brud, które normalnie gromadzą się na szybie i sprawiają, że szkło wygląda na nieczyste, są usuwane przez deszcz oraz światło dzienne w zwykłych warunkach pogodowych.
Chociaż szkło z funkcją samooczyszczenia jest często uwzględniane w projektach budynków, warto zwrócić uwagę na kilka innych kwestii, aby w pełni wykorzystać możliwości tej technologii. Pierwsza dotyczy tego, iż nie wszystkie produkty na rynku są takie same. W produktach bardziej zaawansowanych technologicznie proces czyszczenia przebiega dwuetapowo.
Etap pierwszy wykorzystuje reakcję fotokatalityczną – „rozkładającą brud”. Podczas tego procesu osady organiczne rozkładane są na mniejsze cząstki, które można łatwiej usunąć.
Drugi etap obejmuje powłokę hydrofilową „wodolubną”. Kiedy woda deszczowa uderza w szkło, rozprowadza się równomiernie po powierzchni, tworząc cienką warstwę zamiast kropelek. Zmywa to brud i ogranicza powstawanie plam i smug na powierzchni szkła.
Jeśli chodzi o samą instalację, należy pamiętać o wielu czynnikach. Najważniejszym z nich jest minimalny zalecany kąt nachylenia dla przeszkleń z funkcją samoczyszczącą. Nachylenie mniejsze niż 10° od poziomu spowoduje, że woda deszczowa nie będzie spływać, co uniemożliwi skutecznie zmywanie brudu.
Po drugie, ważne jest, aby wziąć pod uwagę lokalne środowisko. W niektórych częściach świata szkło nie wymaga częstego mycia ręcznego – częstotliwość zależy od ilości opadów oraz stopnia zabrudzenia szkła.
Na przykład w przypadku długich okresów suszy może być konieczne przepłukanie przeszkleń wodą z węża ogrodowego lub przetarcie miękką szmatką z wodą i mydłem.
Słona bryza na obszarach przybrzeżnych może powodować przyleganie kryształków soli do powierzchni szkła samoczyszczącego. Ponieważ sól jest zanieczyszczeniem nieorganicznym, nie można jej rozbić w wyniku fotokatalitycznego działania samego szkła. Z tego powodu szkło samoczyszczące nie zawsze sprawdzi się w pobliżu akwenów z wodą morską.
Po zamontowaniu szyby samoczyszczącej w budynku, podczas dalszych prac budowlanych, należy zachować ostrożność, aby uniknąć zaplamienia lub uszkodzenia powłoki. W miejscach, w których prowadzonych jest kilka etapów realizacji lub gdy realizowanych jest kilka projektów jednocześnie, architekci powinni przypominać deweloperom i wykonawcom, że produkty tynkarskie lub kleje, a w szczególności silikony mogą negatywnie wpływać na powłokę. W przypadku silikonów należy stosować tylko produkty kompatybilne z powłoką samoczyszczącą.
Co najważniejsze, architekci powinni zawsze wykorzystywać szkło samoczyszczące, które zostało przetestowane pod kątem wymaganych norm. Wprowadzona nowa norma europejska EN 1096-5* ocenia właściwości samoczyszczące szkła. Ten standard definiuje szkło, które wykorzystuje właściwości hydrofilowe lub fotokatalityczne do samoczyszczenia.
Pilkington Activ™, pierwsze na świecie szkło samoczyszczące, zostało poddane niezależnej weryfikacji i oficjalnie spełnia nową europejską normę EN 1096-5 dotyczącą szkła samoczyszczącego.
Powłoki samoczyszczące to jedna z wielu technologii, które pomogły zwiększyć liczbę potencjalnych zastosowań szkła w projektowaniu budynków. Dzięki zrozumieniu stojącej za tym nauki, a także optymalnych zastosowań, szyby samoczyszczące mogą wyglądać nieskazitelnie przez dłuższy czas.
* PN-EN 1096-5:2016-03 Szkło w budownictwie -- Szkło powlekane -- Część 5: Metoda badania i klasyfikacja właściwości samoczyszczących powierzchni szkieł powlekanych