Wydanie 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Celem właściwie prowadzonej gospodarki wodno-ściekowej w zakładzie przemysłowym jest możliwie jak najbardziej ekonomiczne wykorzystanie wody na cele produkcyjne. Z tym związane jest ograniczenie przenikania zanieczyszczeń do wód odprowadzanych z terenu zakładu.
Przez wiele lat do zakładów dostarczano wodę bezpośrednio z wodociągów, a ścieki odprowadzano do odbiorników często bez oczyszczania.
Od momentu wprowadzenia w życie ustawy o ochronie środowiska i następnie zaostrzenia przepisów dotyczących odprowadzania zanieczyszczeń wraz ze ściekami do odbiorników, w zakładach podjęto szereg przedsięwzięć służących poprawie gospodarki wodno-ściekowej.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Przeszklone elewacje projektowane od strony nasłonecznionej oraz dachy wymagają ochrony przed nadmiarem promieni słonecznych.
Tradycyjna technologia szkła przeciwsłonecznego, tj. szkła o stałych parametrach optycznych, nie zawsze w pełni odpowiada potrzebom użytkowym budynku.
Jakkolwiek szkło takie może skutecznie chronić przed ciepłem słonecznym, to jednocześnie niesie zagrożenia pogorszenia jakości środowiska wizualnego a także hamowania pożądanych zysków cieplnych zimą.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Badania mas uszczelniających w ZKP szyb zespolonych wg PN-EN 1279-6 |
Osiągnięcie jak najlepszej jakości szyb zespolonych, a przede wszystkim utrzymanie jej na wysokim poziomie jest bardzo ważne dla każdego producenta tych wyrobów. Ogólna jakość szyb zespolonych zależy od wielu czynników, ale jednym z najbardziej istotnych i jednocześnie mających szczególny wpływ na stabilność jakości jest spełnienie wszystkich warunków pozwalających na przeprowadzenie zakładowej kontroli jakości na poszczególnych etapach produkcji.
Zakładowa Kontrola Produkcji (ZKP)
To stała kontrola produkcji wykonywana przez producenta. Wszystkie etapy, wymagania i przyjęte przez producenta warunki muszą być systematycznie dokumentowane w formie zapisów i procedur. System dokumentacyjny kontroli produkcji musi być tak przygotowany by zapewnić odpowiednią jakość wyrobu finalnego i umożliwić osiągnięcie przez ten wyrób wymaganych właściwości [1]. Zakładowej kontroli produkcji podlegają nie tylko wszystkie elementy składowe szyby zespolonej, ale również inne materiały używane w procesie produkcji, tj. materiały do znakowania, olej stosowany przy cięciu szkła, płyn do maszyny myjącej itp. Należy również oceniać, a tym samym kontrolować, wykonywanie niektórych czynności, tj. rozkrój i mycie szkła, jakość gięcia ramki dystansowej itd. Masy uszczelniające, jako jeden z podstawowych materiałów składowych szyby zespolonej, powinny być poddawane wielokrotnej kontroli przed, podczas i po produkcji.
Badania szczeliw stosowanych w szybach zespolonych obowiązujące w zakładowej kontroli produkcji dokładnie precyzuje norma PN-EN 1279-6 Szkło w budownictwie. Izolacyjne szyby zespolone. Część 6: Zakładowa kontrola produkcji i badania okresowe. W ramach zakładowej kontroli produkcji przewiduje się również wykonywanie badań okresowych czyli serii badań w celu sprawdzenia ciągłej zgodności wyrobu z warunkami technicznymi. W każdym zakładzie produkującym izolacyjne szyby zespolone, producent powinien wyznaczyć osobę posiadającą określone pełnomocnictwo, odpowiednią wiedzę i doświadczenie w dziedzinie produkcji szyb izolacyjnych. Powinna to być osoba odpowiedzialna za nadzór nad procedurami zakładowej kontroli produkcji, łącznie z oceną kwalifikacji wszystkich podwykonawców wykonujących badania kontrolne.
Wyznaczona osoba ma być także odpowiedzialna za wprowadzenie i nadzorowanie wymagań podanych w normie PN-EN 12796. Przeprowadzanie kontroli i badań ujętych w tej normie ma odbywać się wg odpowiedniego planu i jest uzależnione od konstrukcji izolacyjnych szyb zespolonych.
Każdy z załączników od A.2 do A.6 normy PN-EN 1279-6 składa się z dodatkowych definicji odnoszących się do określonej konstrukcji szyb zespolonych i tabeli zawierającej trzy części:
● część pierwsza: Kontrola materiału;
● część druga: Kontrola produkcji;
● część trzecia: Kontrola wyrobu.
Załącznik A.2 dotyczy najbardziej powszechnej obecnie na rynku konstrukcji szyb zespolonych wypełnionych powietrzem, z ramką dystansową i uszczelnionych szczeliwem organicznym. Dla tego typu szyb zespolonych w ramach kontroli materiału w odniesieniu do szczeliwa zewnętrznego należy sprawdzać:
● opakowanie i etykietę, datę ważności,
● adhezję do szkła i do ramki (niepotrzebna w przypadku uszczelnień strukturalnych),
● adhezję do szkła (w przypadku uszczelnień obrzeży do zastosowań strukturalnych),
● twardość,
● zawartość składników lotnych (jeżeli brakuje informacji od dostawcy).
Adhezja do szkła i do ramki
Tego badania nie trzeba wykonywać w przypadku uszczelnień strukturalnych. Zalecaną metodą badania adhezji do szkła i do ramki jest badanie opisane w załączniku F.3 normy PN - EN 1279-6. Metodę można stosować zarówno do kontroli jakości materiału dostarczonego, jak i podczas kontroli produkcji izolacyjnych szyb zespolonych.
Do badań przygotowuje się dwa rodzaje próbek: próbkę szkło-szczeliwo-szkło i próbkę ramka-szczeliwo-ramka o wymiarach podanych na rys.1 [1].
Czas utwardzania, temperaturę i wilgotność względną szczeliwa zaleca się uzgodnić z dostawcą szczeliwa i podać w opisie systemu.
Zasada badania polega na rozciąganiu badanych próbek, co ilustruje rys 2 [1].
Dla uzyskania określonego naprężenia rozciągającego potrzebne jest specjalne urządzenie badawcze, które umożliwia przykładanie różnych sił za pomocą odpowiedniego zestawu odważników (fot.1). Można też zastosować inną maszynę.
Podstawą przy ustaleniu obciążenia jest szerokość wybranej ramki dystansowej i wielkość próbki do badań. W badaniach należy również uwzględnić ciężar własny urządzenia. Naprężenie rozciągające próbki do badań powinno wynosić 0,30 MPa.
W czasie 10-minutowego obciążania nie dopuszcza się rozerwania próbki.
Zaleca się, by badanie to było wykonywane dla 2 próbek z każdej partii.
Adhezja do szkła
Badana jest w przypadku uszczelnień obrzeży do zastosowań strukturalnych. Z uwagi na rolę, jaką spełniają szczeliwa stosowane w oszkleniach strukturalnych w zakładowej kontroli jakości materiału, zalecaną metodą badania adhezji do szkła jest próba rozciągania wg PN-EN 1279-4 Szkło w budownictwie. Szyby zespolone izolacyjne. Część 4: Metody badania fizycznych właściwości uszczelnień obrzeży.
Badanie polega na przygotowaniu połączeń szkło-szczeliwo-szkło i wykonaniu próby rozciągania pod obciążeniem.
Dla potrzeb tego badania stosuje się próbki o wymiarach:
● szkła: 75x12x6 mm
● szczeliwa: 50x12x12 mm.
W załączniku A wymienionej normy PN-EN 1279-4 podana jest szczegółowa procedura dotycząca sposobu przygotowania próbki. Zaleca się, by badanie to wykonywać dla dwóch próbek z każdej partii.
Badanie przyczepności (próba rozciągania) ma odbywać się w maszynie wytrzymałościowej, z szybkością rozdzielania dla uszczelnień obrzeży opartych na polimerach wynoszącą 5 (±0,25) mm/min.
Twardość
Może być badana łącznie z kontrolą produkcji. Badanie twardości pozwala ocenić jakość szczeliwa po utwardzeniu. Zasada badania polega na przygotowaniu odpowiednich próbek i poddaniu ich próbom twardości z zastosowaniem przyrządu pomiarowego Shore’a w skali A. Twardość wg Shore’a to opór stawiany przy wciskaniu wgłębnika określonego kształtu pod zdefiniowaną siłą nacisku. Twardościomierze wg Shore’a A mają wgłębniki w kształcie ściętego stożka. Sposób wykonania badania podaje zał. E normy PN-EN 1279-6.
Szczeliwo na próbki do badań można pobierać dwoma sposobami:
● szczeliwo dwuskładnikowe, bezpośrednio z mieszarki obrotowej śrubowej po 5-minutowym mieszaniu z maksymalną prędkością 600 obrotów/min (zazwyczaj materiał miesza się zgodnie z szybkością nominalną, przy nominalnych proporcjach składników);
● z maszyn ze szczeliwem gotowym do użytku; szczeliwo pobiera się w ilości wystarczającej do napełnienia odpowiedniej formy.
Należy napełnić formę polietylenową (o średnicy wewnętrznej minimum 50 mm i głębokości minimum 6 mm) szczeliwem, unikając wtrąceń powietrza.
Zamiast tego szczeliwo można umieścić na papierze i wyrównać skrobakiem górną powierzchnię, tak aby uzyskać próbkę o średnicy powyżej 50 mm i grubości ponad 6 mm. Górną powierzchnię wyrównaną skrobakiem i utwardzaną na powietrzu nazywa się powierzchnią swobodną.
Dla szczeliw dwuskładnikowych czas utwardzania to czas od zakończenia mieszania materiału do osiągnięcia twardości końcowej (według informacji producenta szczeliwa), a dla szczeliw jednoskładnikowych jest to czas od wyjęcia szczeliwa z pojemnika, w jakim zostało dostarczone, na otwarte powietrze, do osiągnięcia twardości końcowej (według informacji producenta szczeliwa). Zaleca się zastosowanie jednego z trzech następujących warunków utwardzania:
● A: 60 (±5) min, 60°C warunek nagrzania (np. promiennik lampowy podczerwieni, suszarka itp.);
● B: 24 (±0,5) h, warunki fabryczne;
● C: 168 (±4) h, warunki fabryczne.
Warunki A, B lub C wybiera się w porozumieniu z dostawcą szczeliwa. Po zakończeniu utwardzania próbkę wyjmuje się z formy (jeżeli była stosowana) i pozostawia w warunkach fabrycznych przez następujące okresy zależne od warunków utwardzania:
● A: 60 (±5) min;
● B i C: 10 (±2) min.
Tak przygotowaną próbkę bada się na płaskiej i mocnej podstawie. Do pomiarów twardości używa się przyrządu pomiarowego Shore’a w skali A odpowiednio wykalibrowanego i nastawionego. Twardość bada się na powierzchni swobodnej lub – alternatywnie – na powierzchni odciętej lub na powierzchni, która przylegała do formy polietylenowej. Za wynik końcowy przyjmuje się średnią pomiarów w pięciu różnych punktach (odległych o ponad 12 mm od obrzeża i ponad 15 mm od siebie). Czas od zetknięcia się przyrządu z powierzchnią swobodną do odczytu przyrządu powinien być nie większy niż jedna sekunda. Zaleca się, by badanie to wykonywać dla dwóch próbek z każdej partii. Próbki muszą spełnić wymagania zawarte w opisie wyrobu.
Zawartość składników lotnych
Sprawdzana jest, jeżeli brakuje informacji od dostawcy. Zalecaną metodą przy określaniu zawartości składników lotnych wg załącznika G normy PN-EN 1279-6 jest metoda ubytku masy. Do jednego badania proponuje się stosowanie co najmniej dwóch próbek o takich wymiarach, żeby można było zastosować urządzenia takie jak:
● zwykła suszarka mieszcząca próbki do badań;
● waga umożliwiająca zważenie z dokładnością bezwzględną 10% składników lotnych w materiale, który może je wydzielać.
Badając lotność łącznie z pomiarem ubytku masy po naświetlaniu nagrzewającym, stosuje się następujące parametry:
● temperaturę 70°C, lub wyższą po uzgodnieniu z producentem szkła izolacyjnego i dostawcą materiału;
● naświetlanie przez 7 dni (jeżeli czas jest kwestionowany, wówczas zaleca się to zapisać w porozumieniu z dostawcą odpowiedniego materiału).
Próbki mają spełnić wymagania zawarte w opisie wyrobu.
Kontrola zakładowa w trakcie produkcji w odniesieniu do szczeliwa zewnętrznego obejmuje sprawdzanie:
● adhezji – w przypadku uszczelnień obrzeży do zastosowań strukturalnych należy wykonać próbę rozciągania wg PN-EN 1279-4, dla pozostałych zastosowań – o ile to możliwe – należy przeprowadzić badanie motylkowe;
● proporcji mieszaniny,
● dokładności wymieszania,
● twardości,
● zanieczyszczeń.
Badanie adhezji metodą motylkową
Badanie to dostarcza informacji o adhezji do szkła, do powłok oraz do szkła, w przypadku którego wymagane jest usunięcie powłok. To badanie nie daje żadnych informacji na temat wytrzymałości kohezyjnej szczeliwa.
W celu wykonania badania montuje się zestaw jak na rys. 3 [1], stosując czyste szkło pobrane z linii produkcyjnej. Przygotowaną szybę zespoloną przechowuje się w temperaturze 23°C lub wyższej przez czas określony przez dostawcę szczeliwa.
Następnie należy rozkroić szkło w środku (rys. 3) i przemieścić w ciągu 10 sekund obie tafle z położenia A do położenia B rękami w rękawicach lub za pomocą odpowiedniego przyrządu. Wynik pozytywny uzyskuje się wówczas kiedy nie następuje uszkodzenie przyczepności szczeliwa do szkła lub powłoki. Należy podkreślić, że metodą tą bada się jedynie adhezję do szkła i do powłok. Oderwanie się szczeliwa od ramki dystansowej wskutek wywołania dużych naprężeń nie stanowi wady systemu.
Badanie dokładności wymieszania dla szczeliw dwuskładnikowych
W przypadku szczeliw dwuskładnikowych o ich jakości decyduje między innymi dokładność wymieszania. Celem badania jest upewnienie się, że oba składniki szczeliwa, przeważnie określone jako składnik podstawowy i składnik utwardzający, są ze sobą dokładnie wymieszane. Badanie to zostało dokładnie opisane w zał. D normy PN-EN 1279-6.
W celu wykonania badania przygotowuje się dwa kawałki czystego szkła float o grubości 4 mm i wymiarach około 250x150 mm. Potrzebne jest też ok. 10 g wymieszanego szczeliwa, świeżo pobranego z linii produkcyjnej. Badanie zaleca się przeprowadzić w ciągu pięciu minut od przygotowania próbki, licząc łącznie z badaniem wzrokowym.
Najpierw, trzymając dwa kawałki szkła za obrzeża, należy zbadać je wzrokowo, aby upewnić się, czy są czyste i pozbawione plam, śladów tłuszczu, odcisków palców czy innych zanieczyszczeń. Następnie w środku jednego kawałka szkła położonego płasko na czystej powierzchni umieszcza się około 10 g świeżo zmieszanego szczeliwa. Najlepiej jeśli szczeliwo tworzy stożek, a ilość powietrza uwięzionego jest minimalna. Tam gdzie stosuje się maszyny dozujące/mieszające, zarówno automatycznie jak i ręcznie, szczeliwo powinno się nanosić bezpośrednio z dyszy. Potem na szczeliwie umieszcza się drugi kawałek szkła, aby powstało połączenie szkło/szczeliwo/szkło i lekko naciskając palcem przyciska się do siebie dwa kawałki szkła, aż szczeliwo będzie miało grubość około 1 mm.
Następnie niemal natychmiast dokonuje się oględzin dwóch stron połączenia, badając, czy nie ma na nich oznak prążkowania (marmurkowości lub bruzd), które wskazywałyby na złe wymieszanie. Szczeliwo powinno być równomiernie zabarwione na obu powierzchniach, nie może wykazywać marmurkowatości ani wtrąceń powietrza.
W ramach zakładowej kontroli dotyczącej wyrobu finalnego w odniesieniu do szczeliwa zewnętrznego należy sprawdzać jedynie wymiary i odchylenia przekraczające ustalone granice.
Przeprowadzanie badań mas uszczelniających przed, w trakcie i po produkcji, ujętych w programie zakładowej kontroli produkcji szyb zespolonych wg PN-EN 1279-6, w dużej mierze gwarantuje wysoką i stabilną jakość produktu końcowego, jakim jest szyba zespolona.
ISCMOiB Oddział Szkła
Kraków
Literatura
1. PN-EN 1279-6 Szkło w budownictwie. Izolacyjne szyby zespolone. Część 6: Zakładowa kontrola produkcji i badania okresowe
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Istotnym elementem bezpieczeństwa budynków są zagadnienia zapewnienia właściwej ewakuacji użytkowników i innych osób w nich przebywających, w przypadkach wyjątkowych, np. wybuchu pożaru, ataku terrorystycznego, podłożenia ładunków wybuchowych itd.
Opuszczanie pomieszczeń i budynku jest głównie możliwe przez otwory w ścianach wyposażone w drzwi.
Jednak w ekstremalnych sytuacjach ludzie reagują w sposób nieprzewidywalny i dochodzi wtedy przeważnie do paniki oraz chaosu i rozpaczliwego poszukiwania najkrótszej drogi ucieczki. Konieczne więc jest zapewnienie możliwości szybkiej, bezpiecznej i skutecznej ewakuacji z budynku lub innego terenu zamkniętego.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Flotacyjne podczyszczanie ścieków przemysłowych w przemyśle szklarskim
Część 2
|
Firma KROFTA WATERS INTERNATIONAL (KWI CORP. AG) produkuje flotacyjne urządzenia (okrągłe i prostopadłościenne) SUPERCELL, MINICELL, MEGACELL, flotacyjno-filtracyjne SANDFLOAT-DAFFI, flotacyjno-sedymentacyjne SEDIFLOAT, filtry piaskowe KSFILTER i realizuje kompleksowe projekty „pod klucz” dotyczące zamykania obiegów wodnych, podczyszczania ścieków przemysłowych i kompletne mechaniczno-biologiczne oczyszczalnie ścieków BIOFLOAT.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Ta istotna z punktu widzenia bezpieczeństwa użytkowania cecha szkła płaskiego określana jest wg normy PN-EN 12600:2004 Szkło w budownictwie. Badanie wahadłem. Udarowa metoda badania i klasyfikacja szkła płaskiego.
Szkło płaskie klasyfikowane jest tam w zależności od skutków jakie powoduje w nim upadek ciała udarowego z różnych wysokości oraz od oceny sposobu pękania szkła.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Spółka AGC Flat Glass Europe, znana dotychczas pod nazwą Glaverbel, wprowadza na rynek nowe szkło przeciwbakteryjne Antibacterial GlassTM To pierwsze na świecie szkło przeciwbakteryjne likwiduje 99,9% bakterii oraz hamuje rozprzestrzenianie się grzybów, co, biorąc pod uwagę pojawienie się szczepów bakteryjnych odpornych na działanie antybiotyków, stanowi kamień milowy w walce z zakażeniami szpitalnymi.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Szkło jak stal |
Folia 3MTM Scotchshield Ultra Window Film składa się z połączonych 40 warstw specjalnych poliestrowych folii o grubości jedynie 150 mikronów, niezauważalnych dla ludzkiego oka. Folia ta znajduje zastosowanie w ochronie wszelkich powierzchni szklanych, które mogą być narażone na rozbicie przez włamywaczy lub uszkodzone w inny sposób, zagrażający życiu i zdrowiu (np. stłuczenie przez wandali lub na skutek wybuchu).
Folia 3MTM Scotchshield Ultra jest w stanie wytrzymać eksplozję nawet o takiej sile, jaką daje 200 kg trotylu. Niezabezpieczone szkło rozbite z taką siłą niszczy wszystko, co znajduje się w zasięgu fali wybuchowej, często raniąc osoby przebywające w pomieszczeniu. Folia 3M, dzięki niewielkiej grubości, zachowuje elastyczność w przeciwieństwie do zwykłych, grubych i sztywnych folii. Taka właściwość folii w połączeniu z wieloma warstwami, dającymi odporność na rozerwanie, pozwala skutecznie odbijać i redukować się fali wybuchowej dochodzącej do szyby w budynku.
Jednocześnie szkło w dużym stopniu utrzymuje się na folii, dzięki czemu chronieni są ludzie i wyposażenie. Dodatkowo folia 3M eliminuje niszczące promienie UV, redukując blaknięcie mebli, tkanin, które często stoją w sklepowych ekspozycjach. Wysoka jakość kleju zapewnia czysty optycznie i wolny od zniekształceń widok. Dzięki temu folia jest niezauważalna dla użytkownika, ale też dla potencjalnego intruza stanowiąc dodatkowo element zaskoczenia.
Innym zastosowaniem 3MTM Scotchshield Ultra jest zabezpieczenie przeszklonych pomieszczeń przed kradzieżą. Zwiększając odporność na uderzenie szyb, utrudniamy wtargnięcie niepożądanym osobom do pomieszczeń. Po stłuczeniu szyby bardzo trudno jest przedostać się przez warstwę szkła i folii do wnętrza. Wydłużając czas potrzebny na włamanie, zmniejsza się szansę złodziei na kradzież.
Oprócz ochrony mienia, folie 3MTM Scotchshield wykorzystywane są do ochrony zdrowia i życia ludzkiego. Stosowane są do zabezpieczenia szkła przed rozpryśnięciem się w przypadku stłuczenia lub pęknięcia, a tym samym przed urazami doznanymi od odłamków rozbitej szyby. Gdy szyba ulega stłuczeniu, folia 3MTM utrzymuje jej szczątki w jednym kawałku, uniemożliwiając ich rozpryśnięcie.
Aby wzmocnić szybę, należy jedynie nakleić folię 3MTM Scotchshield Ultra Windows Film na wewnętrzną stronę tafli szkła. Folie te instalują autoryzowani przez 3M wykonawcy.
3M Poland Sp. z o.o.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Normy zharmonizowane na szkło budowlane – stan 12/2007
|
● PN-EN 572-9:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Podstawowe wyroby ze szkła sodowo – wapniowo – krzemianowego Część 9: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 1096-4:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Szkło powlekane – Część 4: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 1279-5:2006 (U)
Szkło w budownictwie. Szyby zespolone izolacyjne. Część 5: Ocena zgodności
● PN-EN 1748-1-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Podstawowe wyroby specjalne – Szkła borokrzemianowe – Część 1 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 1748-2-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Podstawowe wyroby i specjalne – Część 2-2: Tworzywa szklano – krystaliczne – Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 1863-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Termicznie wzmocnione szkło sodowo-wapniowo-krzemowe – Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 12150-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Termicznie hartowane bezpieczne szkło sodowo-wapniowokrzemianowe – Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 12337-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Chemicznie wzmocnione szkło sodowo-wapniowo-krzemianowe – Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 13024-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Termicznie hartowane bezpieczne szkło borokrzemianowe – Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 14178-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie – Podstawowe wyroby ze szkła z tlenków wapniowców i krzemionki – Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 14179-2:2006 (U)
Szkło w budownictwie. Termicznie hartowane, wygrzewane, bezpieczne szkło sodowowapniowo-krzemianowe. Część 2: Ocena zgodności z normą
● PN-EN 14321-2:2005 (U)
Szkło w budownictwie. Temicznie hartowane bezpieczne szkło z tlenków wapniowców i krzemionki. Część 2: Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
● PN-EN 14449:2005 (U)
Szkło w budownictwie. Szkło warstwowe i bezpieczne szkło warstwowe. Ocena zgodności/Zgodność wyrobu z normą
Irena Jesmanowicz
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Zestawienie norm przeciwpożarowych w budownictwie - stan 12/2007 |
● PKN-CEN/TS 15447:2007 (U)
Mounting and fixing in reaction to fire tests under the Construction Products Directive
● PN-EN 81-73:2006
Przepisy bezpieczeństwa dotyczące budowy i instalowania dźwigów -- Szczególne zastosowania dźwigów osobowych i towarowych -- Część 73: Funkcjonowanie dźwigów w przypadku pożaru
● PN-EN 357:2005 (U)
Szkło w budownictwie -- Ognioodporne elementy oszkleniowe z przezroczystych lub przejrzystych wyrobów szklanych -- Klasyfikacja ognioodporności
● PN-EN 1363-1:2001
Badania odporności ogniowej -- Część 1: Wymagania ogólne
● PN-EN 1363-2:2001
Badania odporności ogniowej -- Część 2: Procedury alternatywne i dodatkowe
● PN-EN 1364-1:2001
Badania odporności ogniowej elementów nienośnych -- Część 1: Ściany
● PN-EN 1364-2:2001
Badania odporności ogniowej elementów nienośnych -- Część 2: Sufity
● PN-EN 1364-4:2007 (U)
Badania odporności ogniowej elementów nienośnych -- Część 4: Ściany osłonowe -- Częściowa konfiguracja
● PN-EN 1365-1:2001
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 1: Ściany
● PN-EN 1365-2:2002
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 2: Stropy i dachy
● PN-EN 1365-3:2002
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 3: Belki
● PN-EN 1365-4:2001
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 4: Słupy
● PN-EN 1365-5:2006
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 5: Balkony i kładki dla pieszych
● PN-EN 1365-6:2006
Badania odporności ogniowej elementów nośnych -- Część 6: Schody
● PN-EN 1366-1:2001
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 1: Przewody wentylacyjne
● PN-EN 1366-2:2001
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 2: Przeciwpożarowe klapy odcinające
● PN-EN 1366-3:2006
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 3: Uszczelnienia przejść instalacyjnych
● PN-EN 1366-4:2006 (U)
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 4: Uszczelnienia złączy liniowych
● PN-EN 1366-5:2005
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 5: Kanały i szyby instalacyjne
● PN-EN 1366-6:2006
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 6: Podłogi podniesione z dostępem i podłogi podniesione
● PN-EN 1366-7:2006
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 7: Systemy transportowe i ich zamknięcia
● PN-EN 1366-8:2006
Badania odporności ogniowej instalacji użytkowych -- Część 8: Przewody oddymiające
● PN-EN 1634-1:2002
Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych -- Część 1: Drzwi i żaluzje przeciwpożarowe
● PN-EN 1634-1:2002/AC:2007
Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych -- Część 1: Drzwi i żaluzje przeciwpożarowe
● PN-EN 1634-3:2006
Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych -- Część 3: Sprawdzanie dymoszczelności drzwi i żaluzji
● PN-EN 1634-3:2006/AC:2006
Badania odporności ogniowej zestawów drzwiowych i żaluzjowych -- Część 3: Sprawdzanie dymoszczelności drzwi i żaluzji
● PN-EN 1991-1-2:2006
Eurokod 1: Oddziaływania na konstrukcje -- Część 1-2: Oddziaływania ogólne -- Oddziaływania na konstrukcje w warunkach pożaru
● PN-EN 1992-1-2:2005 (U)
Eurokod 2: Projektowanie konstrukcji z betonu -- Część 1-2: Reguły ogólne -- Projektowanie na warunki pożarowe
● PN-EN 1993-1-2:2007
Eurokod 3: Projektowanie konstrukcji stalowych -- Część 1-2: Reguły ogólne -- Obliczanie konstrukcji z uwagi na warunki pożarowe
● PN-EN 1994-1-2:2005 (U)
Eurokod 4 -- Projektowanie konstrukcji stalowo-betonowych -- Część 1-2: Reguły ogólne -- Projektowanie na warunki pożarowe
● PN-EN 1995-1-2:2005 (U)
Eurokod 5: Projektowanie konstrukcji drewnianych -- Część 1-2: Odporność na działanie ognia
● PN-EN 1996-1-2:2005 (U)
Eurokod 6: Projektowanie konstrukcji murowych -- Część 1-2: Reguły ogólne -- Projektowanie konstrukcji na wypadek pożaru
● PN-EN 13238:2002
Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych -- Sezonowanie próbek i ogólne zasady wyboru podkładów pod próbki
● PN-EN 13501-1:2007 (U)
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 1: Klasyfikacja na podstawie badań reakcji na ogień
● PN-EN 13501-2:2007 (U)
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 2: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej, z wyłączeniem instalacji wentylacyjnej
● PN-EN 13501-3:2007
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 3: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej wyrobów i elementów stosowanych w instalacjach użytkowych w budynkach: ognioodpornych przewodów wentylacyjnych i przeciwpożarowych klap odcinających
● PN-EN 13501-4:2007 (U)
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 4: Klasyfikacja na podstawie badań odporności ogniowej elementów systemów kontroli rozprzestrzeniania dymu
● PN-EN 13501-5:2006
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 5: Klasyfikacja na podstawie wyników badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy ● PN-EN 13501-5:2006/AC:2007
Klasyfikacja ogniowa wyrobów budowlanych i elementów budynków -- Część 5: Klasyfikacja na podstawie wyników badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy ● PN-EN 13823:2004
Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych -- Wyroby budowlane, z wyłączeniem podłogowych, poddane oddziaływaniu termicznemu pojedynczego płonącego przedmiotu
● PN-EN 14135:2005 (U)
Okładziny -- Określanie zdolności do zabezpieczania ogniochronnego
● PN-EN 14187-7:2004 (U)
Zalewy szczelin na zimno -- Część 7: Metoda badania określająca odporność na płomień
● PN-EN 14390:2007 (U)
Badanie ogniowe -- Badanie w pomieszczeniu pełnej skali stosowane jako badanie odniesienia dla wyrobów powierzchniowych
● PN-EN ISO 1182:2004
Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych -- Badania niepalności
● PN-EN ISO 1716:2004
Badania reakcji na ogień wyrobów budowlanych -- Określanie ciepła spalania
● PN-EN ISO 9239-1:2004
Badania reakcji na ogień posadzek -- Część 1: Określanie właściwości ogniowych metodą płyty promieniującej
● PN-EN ISO 11925-2:2004
Badania reakcji na ogień -- Zapalność materiałów poddawanych bezpośredniemu działaniu płomienia -- Część 2: Badania przy działaniu pojedynczego płomienia
● PN-ENV 1187:2004
Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy
● PN-ENV 1187:2004/A1:2006 (U)
Metody badań oddziaływania ognia zewnętrznego na dachy
● PN-ENV 13381-2:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 2: Pionowe membrany zabezpieczające
● PN-ENV 13381-3:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 3: Zabezpieczenia elementów betonowych
● PN-ENV 13381-4:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 4: Zabezpieczenia elementów stalowych
● PN-ENV 13381-5:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 5: Zabezpieczenia elementów zespolonych z betonu i profilowanych blach stalowych
● PN-ENV 13381-6:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 6: Zabezpieczenia słupów stalowych o przekroju zamkniętym wypełnionych betonem
● PN-ENV 13381-7:2004
Metody badawcze ustalania wpływu zabezpieczeń na odporność ogniową elementów konstrukcyjnych -- Część 7: Zabezpieczenia elementów drewnianych
● PN-ISO 9705:1999
Ochrona przeciwpożarowa -- Badania ogniowe -- Badanie wyrobów powierzchniowych w pomieszczeniu pełnej skali
● PN-ISO 11925-3:2000
Reakcja na ogień -- Zapalność materiałów budowlanych poddanych bezpośredniemu działaniu płomienia -- Działanie płomieni z wielu źródeł
● PN-B-02851-1:1997
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Badania odporności ogniowej elementów budynków -- Wymagania ogólne i klasyfikacja
● PN-B-02852:2001
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Obliczanie gęstości obciążenia ogniowego oraz wyznaczanie względnego czasu trwania pożaru
● PN-B-02867:1990
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany
● PN-B-02867:1990/Az1:2001
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia przez ściany
● PN-B-02870:1993
Badania ogniowe -- Małe kominy -- Badania w podwyższonych temperaturach
● PN-B-02872:1996
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Metoda badania odporności dachów na ogień zewnętrzny
● PN-B-02873:1996
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Metoda badania stopnia rozprzestrzeniania ognia po instalacjach rurowych i przewodach wentylacyjnych
● PN-B-02875:1998
Ochrona przeciwpożarowa budynków -- Metoda badania odporności ogniowej i skuteczności ogniochronnej sufitów podwieszonych
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Maszyny made in Poland |
SZKŁO-TECH s.c. jest w Polsce producentem maszyn do obróbki szkła, dostosowanych do indywidualnych potrzeb klienta. Maszyny cieszą się wyśmienitą opinią na rynku dzięki najwyższej jakości materiałom i nieustającemu unowocześnianiu produktów, a także z uwagi na prostą obsługę i konkurencyjną cenę.
Firma działa na rynku od 1995 roku. Od tego czasu wyprodukowała setki maszyn, zdobywając tym samym doświadczenie i utrwalając pozycję rynkową oraz poszerzając asortyment. Firmowy dorobek to przede wszystkim dziesiątki dużych zakładów obróbki szkła, meblarskich i akwarystycznych w całej Polsce, wyposażonych kompleksowo przez SZKŁOTECH w zespoły maszyn szlifujących, polerujących i myjących szkło. Firma współpracuje również z mniejszymi zakładami szklarskimi i meblarskimi.
Produkty dostosowane są do indywidualnych potrzeb klientów, opracowywane są na indywidualne, specyficzne zamówienie klienta. Szczegółowe konsultacje przed nakreśleniem projektu pozwalają idealnie dostosować produkt końcowy do potrzeb klienta. Przy odbiorze maszyny firma oferuje szkolenia personelu w zakresie obsługi, a także gwarantuje doradztwo, serwis gwarancyjny i pogwarancyjny. Firma szczyci się szeroką wiedzą na temat urządzeń i technik obróbki szkła oraz rozeznaniem w polskim oraz europejskim przemyśle. O spółce pisano między innymi w „Pulsie Biznesu” i „Świecie Szkła”, ponieważ umie podołać dużym wyzwaniom, budować urządzenia unikatowe w skali europejskiej, trwałe, niezawodne i proste w obsłudze.
Od momentu powstania firma promuje i sprzedaje polskie technologie. Wszystkie części maszyn pochodzą z polskich fabryk i polskich zakładów produkcyjnych. Firma stara się, by towar i ceny były konkurencyjne w stosunku do Europy Zachodniej.
Oferta obejmuje:
● myjki z regulowaną prędkością mycia tafli,
● szlifierki poziome,
● wiertarki poziome i pionowe,
● narzędzia szlifierskie.
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Robot lakierniczy |
Nowy robot, wyprodukowany przez CEFLA Finishing Group, o nazwie iBotic, prezentowany był po raz pierwszy podczas tegorocznych targów LIGNA w Hanowerze.
iBotic o dwóch ramionach natryskujących lakier to robot inteligentny, który dostrzega przesuwające się elementy i samodzielnie organizuje współpracę między dwoma ramionami w celu uzyskania maksymalnych osiągów produkcyjnych, przy jednoczesnym zachowaniu jak najlepszych standardów lakierowania.
Ramiona maszyny poruszają się niezależnie od siebie, każde z nich może pokryć całkowicie lub częściowo powierzchnię do aplikacji. W ten sposób na dany pakiet paneli mogą jednocześnie natryskiwać lakier, a każde ramię zajmie się inną częścią pakietu. Innym możliwym rozwiązaniem jest lakierowanie przy użyciu jednego ramienia – drugie ramię pozostaje do dyspozycji w przypadku zmiany koloru lakieru lub przy wymianie dysz i/lub pistoletów.
Istnieje też możliwość jednoczesnej oscylacyjnej pracy obydwu ramion z zastosowaniem 4+4 pistoletów.
Korzyści są oczywiste:
● wydajność produkcyjna zostaje praktycznie podwojona w stosunku do automatów aktualnie stosowanych na rynku;
● zmiana koloru lub rodzaju lakieru jest znacznie ułatwiona, a ramię natryskujące lakier może używać do każdego pakietu innego koloru.
iBotic zaprojektowano przy użyciu lekkich stopów aby zmniejszyć ciężar maszyny, a w części mechanicznej zastosowano nowe rozwiązania zwiększające płynność działania oraz eliminujące konieczność konserwacji. Poszczególne wersje maszyny posiadają opisane poniżej funkcje.
Transporter
● Transporter taśmowy z CFB, o szerokości roboczej 1600 mm posiada system odzyskiwania i ponownego wykorzystania lakieru z walcem przeciwobrotowym oraz wózkiem czyszczącym i osuszającym taśmę, opatentowane przez CEFLA – wózek czyszczący wysuwany z boku maszyny został specjalnie dla niej opracowany
● Transporter podciśnieniowy, pokryty papierem (lub warstewką tworzywa) z elektronicznie sterowanym systemem rozwijania i zwijania szpuli, który eliminuje straty czasu związane z czyszczeniem taśmy na koniec zmiany ale nie jest odzyskiwany preparat. Świetnie sprawdza się przy natrysku kleju na formatki MDF wykańczane w prasach membranowych.
Oczyszczanie powietrza
● System oczyszczania ciągłego z kurtyną wodną, tzw. skimmer oddziela resztki lakieru. Również scrubber wykorzystuje wodę do wychwytywania cząstek stałych w gazach na wyjściu. Użycie wody gwarantuje najwyższą jakość wykańczanych powierzchni
● System oczyszczania na sucho, z podwójnym filtrowaniem, ma zastosowanie szczególnie przy aplikacji klejów, gdzie ich dozowanie jest o wiele ważniejsze niż jakość wykończenia.
Nadciśnienie
Struktura plenum nawiewu powietrza została opracowana i wykonana w celu perfekcyjnego sterowania przepływem i dlatego automat iBotic ma szczególne zastosowanie przy lakierowaniu powierzchni delikatnych lub na wysoki połysk. Podciśnienie utrzymywane wewnątrz zapobiega osadzaniu się pyłu lakierniczego na lakierowanych elementach oraz na ruchomych częściach maszyny (ramiona, pistolety), a uzyskuje się je dzięki:
● podawaniu powietrza do wentylacji kabiny z zewnętrznych zespołów (np. Hiperfiltr i Nawilżacz), odpowiednio dopasowanych aby dostarczać powietrza również do pieców suszarniczych połączonych w linii z iBotic; w ten sposób cały obszar aplikacji preparatu oraz jego suszenia jest doskonale chroniony przed pyłem;
● wbudowaniu wentylatorów w strukturę maszyny i utrzymywanie nadciśnienia w powietrzu pobieranym z otoczenia: to rozwiązanie zadowalające dla wykończeń standardowych i w przypadku aplikacji kleju
Ramiona natryskowe
iBotic może być dostarczany i zaprogramowany tylko z jednym ramieniem natryskowym. Osie poruszają się z zastosowaniem silników brushless ze sterowaniem fulldigital, dzięki czemu uzyskuje się ogromną płynność ruchów i niskie zużycie części mechanicznych.
● Ramię natryskowe do lakieru: każde ramię montowane jest na szybkozłączki i pracuje w 5 osiach, z czego 4 są sterowane elektronicznie: X, Y, Z (pionowa), ß (obracanie się ramienia) 4 pistolety instalowane są do powierzchni płaskich i 1 do brzegów, niezależnie poruszające się i z zaprogramowanym autoamtycznym pozycjonowaniem. Są 3 obiegi podawania lakieru.
● Ramię natryskowe do kleju: ze względu na rodzaj preparatu ramię jest stałe i posiada jeden obieg zasilania. Instalowane są 1 lub 2 pistolety do powierzchni płaskich i 1 do brzegów.
Odczyt elementów
Elektroniczna bariera do odczytu elementów umożliwia idealną identyfikację ich kształtu i ustawienia Wersja podstawowa maszyny posiada 120 fotodiod do odczytu, ale precyzję można jeszcze zwiększyć dzięki zastosowaniu nawet 512 fotodiod dla roboczej szerokości 1300 mm, lub 576 dla szerokości 1600 mm.
Sterowanie
System posiada przemysłowy PC na bazie Windows®, sterujący wszystkimi funkcjami, ruchami i natryskiwaniem preparatu. Tak więc wykorzystywany jest program powszechnie znany i używany.
Interfejs graficzny, zintegrowany ze sterowaniem, umożliwia ustawianie paramterów technologicznych maszyny w formie graficznej.
CEFLA FINISHING
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Brazylijski rodzynek - Fiat Strada |
Do przewożenia okien czy tafli szkła świetnie nadaje się odkryte nadwozie typu pikap. Niestety, nie produkuje się już ani Poloneza Trucka ani Skody Pickup. To co jest?
Fiat Auto Poland zauważył tę rynkową lukę i sprowadza do nas z Brazylii pikapa Strada, który właściwie nie ma konkurencji. Poza nim, z nowych aut oferowanych na naszym rynku z takim rodzajem nadwozia, pozostają jeszcze luksusowe samochody z napędem 4x4 w astronomicznych cenach.
Fiat lansuje Stradę jako idealny pojazd do przewożenia nietypowych ładunków. Sprawdziliśmy – na specjalnym stelażu da się przewozić okna i tafle szkła.
Konglomerat
Dla obniżenia kosztów produkcji można zrobić wiele, czego przykładem jest właśnie Strada. Zmodyfikowana płyta podłogowa pochodzi z dawnego modelu Siena, silnik jest wytwarzany w Polsce, wnętrze zawiera elementy z Punto, a auto jest składane w Brazylii.
Pojazd oferowany jest z 2-osobową kabiną krótką lub wydłużoną, w której wygospodarowano miejsce na niewielki bagaż za oparciami foteli. W aucie użytkowym najważniejsza jest jednak przestrzeń bagażowa, której długość wynosi 1693 mm z krótką kabiną i 1393 mm z kabiną długą. Jej szerokość wynosi 1220 mm (1070 mm między nadkolami). Długość przestrzeni bagażowej można powiększyć otwierając tylną pokrywę pod kątem 900. Jej nośność określono na 300 kg.
Wnętrze ładowni i tylna otwierana burta wyłożone są czarnym polipropylenem, który chroni blachy nadwozia przed uszkodzeniem. Na burtach bocznych i na dnie umieszczono liczne zaczepy do mocowania ładunku lub specjalistycznych stelaży. Podłoga skrzyni ładunkowej znajduje się na wysokości 605 mm nad ziemią. Ładowność użytkowa samochodu z krótką kabiną wynosi 705 kg, a z długą – 685 kg
Nie trzeba się bać przeciążenia, gdyż konstrukcja Strady, szczególnie w części bagażowej, została znacznie wzmocniona. Z tyłu zastosowano oś sztywną z parabolicznymi, wzdłużnymi resorami jednopiórowymi, a z przodu kolumny MacPhersona. Mankamentem Strady jest brak opończy przykrywającej ładunek. Przydaje się nie tylko podczas deszczu lecz chroni ładunek przed oczami ciekawskich. Fabryczna plandeka zakrywa bagażnik tylko do wysokości burt, jest więc mało przydatna.
Do miasta
Nabywca Strady nie ma wyboru wersji silnikowej – pojazd oferowany jest wyłącznie z wysokoprężnym silnikiem 1.3 Multijet o mocy 85 KM z turbosprężarką i chłodnicą powietrza. Jednostka napędowa współpracuje z manualną, 5-biegową skrzynią przekładniową.
Najtańsza Strada z krótką kabiną kosztuje ok. 42 870 zł. Wyposażenie standardowe stanowią: poduszka powietrzna kierowcy, układ ABS, wspomaganie układu kierowniczego i regulacja wysokości kolumny kierownicy. Wersja z długą kabiną, wzbogacona o lusterka sterowane elektrycznie i elektrycznie sterowane szyby oraz centralny zamek, kosztuje ok. 44 840 zł. Najbogatszą wersją jest Adventure (wyłącznie z długą kabiną), wyróżniająca się dodatkowym spoilerem, zderzakami w kolorze nadwozia i dodatkowymi światłami halogenowymi w przednim zderzaku. Trzeba za nią zapłacić ok. 46 800 zł.
Fiat Strada, oferowany na naszym rynku z homologacją ciężarową, świetnie sprawdza się w mieście, gdzie dojazd dużym pojazdem bywa utrudniony. Strada to samochód 2-osobowy, więc przydatny raczej w firmach małych lub przy realizacji niewielkich zleceń. W niektórych przypadkach bardziej praktyczny może okazać się większy pojazd w wersji skrzyniowej z podwójną, 5-osobową kabiną.
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Butylarka GNB-07K
|
Butylarka przeznaczona jest do nakładania warstwy butylu na na boczną powierzchnię ramki dystansowej, o szerokościach od 6 do 26 mm.
Posiada automatyczny włącznik nakładania butylu, z możliwością ręcznego załączania w przypadku butylowania owalnych lub łukowych ramek.
Maszyna wyposażona jest w ręczne ustawianie ciśnienia pompy układu wyciskania butylu, opóźnienia włączania i wyłączania wyciskania butylu, szerokości profilu, temperatury butylu i prędkości butylowania.
Podstawowe dane techniczne
● pojemność zasobnika butylu – 7 kg,
● wymiary naboju butylowego – Ø 195x230 mm,
● szerokość butylowanych profili: od 6 do 26 mm,
● regulowana prędkość przesuwu taśmy transportowej – do 30 m/min,
● wyciskanie butylu odbywa się przy pomocy siłownika hydraulicznego,
● automatyczne włączanie nakładania butylu,
● w przypadku butylowania owalnych lub kołowych ramek – aktywacja przy pomocy wyłącznika nożnego,
● film butylowy – Ø 2 mm z możliwością regulacji ilości butylu dla każdej dyszy oddzielnie
● w zakresie od 2,5 g do 5,0 g,
● sygnalizacja świetlna braku butylu,
● zasilanie zewnętrzne sprężonym powietrzem wolnym od zanieczyszczeń, o ciśnieniu nominalnym 0,7 MPa,
● temperatura pracy do 160°C,
● moc – 2,2 kW,
● kierunek pracy: od prawej do lewej,
● wymiary gabarytowe: 3100x1100x635 mm,
● waga urządzenia ok. 430 kg.
GLASS-SERWIS
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Tiokolarka GTH-P
|
Tiokolarka jest przeznaczona do przygotowania materiału uszczelniającego, składającego się z dwóch komponentów.
Wymieszanie obu składników następuje bezpośrednio przed pistoletem a ich doprowadzenie z pojemników.
Materiał uszczelniający, przy pomocy płyty dociskowej, podawany jest hydraulicznie do pomp dozujących.
Dzięki nastawnemu mechanizmowi dźwigien na pompie dozującej stosunek wymieszania obu składników możemy dowolnie nastawiać lub korygować.
Wymieszany materiał nakładany jest pomiędzy obrzeża szyby przy pomocy pistoletu z zamontowaną na nim dyszą.
Po zakończeniu pracy lub gdy trwa dłuższa przerwa, konieczne jest płukanie lub zamrażanie.
Podstawowe dane techniczne
● wydajność dozowania – 2,5 ÷ 3,5 kg/min (w zależności od konsystencji materiału),
● zasilanie – 400V, 50 Hz,
● moc przyłączeniowa – 5 kW,
● zasilanie sprężonym powietrzem o ciśnieniu 7 bar,
● wymiary gabarytowe (dł.x szer. x wys.) 1450x1300x2500 mm,
● długość ramienia wychylnego – 2,0 m.
Wyposażenie
● kontrola czasu reakcji z sygnalizacją optyczną i akustyczną,
● wyłączenie przy nadmiernym ciśnieniu lub braku ciśnienia,
● nastawialny stosunek mieszaniny,
● urządzenie kontrolujące dozowanie (pomiar kontrolny),
● mieszacz zwarty wraz z pistoletem,
● podgrzewanie płyty tłocznej komponentu „A”.
GLASS-SERWIS
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
WATERJET - Wycinarki wodne w branży szklarskiej
|
W nowoczesnych projektach architektonicznych ze względów technologicznych i estetycznych często są łączone różne materiały np. metal ze szkłem, które można przecinać stosując technologię UHP (Ultra High Pressure).
Technologia hydrodynamicznego cięcia strumieniem wody pod bardzo wysokim ciśnieniem jest obecnie najnowocześniejszą i najszybciej się rozwijającą metodą przecinania materiałów, która wykorzystuje energię strumienia czystej wody sprężonej do ciśnienia roboczego rzędu 4000 bar (słup wody o wysokości 40 km).
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Nowe propozycje z Chin |
Od dwóch lat obserwujemy szybki wzrost liczby obrabiarek chińskich na rynku polskim. Większość z nich to maszyny bardzo proste, adresowane do małych zakładów o ograniczonych możliwościach finansowych. Podstawowym kryterium, jakim kierowali się klienci wybierając te obrabiarki, była bardzo niska cena.
Ekspansja producentów zza Wielkiego Muru z pewnością będzie kontynuowana, natomiast zmieni się jej charakter. Do walki o duży polski rynek przystąpią chińscy producenci oferujący maszyny o jakości i zaawansowaniu technologicznym porównywalnym z europejskimi konkurentami.
Spróbujmy przeanalizować podstawowe różnice pomiędzy maszynami chińskimi, które znamy i tymi, które wkrótce pojawią się w polskich zakładach przetwórstwa szkła.
Dobrym przykładem może być wydajna linia szlifierek dwukrawędziowych firmy SUNTECH.
Linia składa się z 2 szlifierek dwukrawędziowych, połączonych kątowym stołem transferowym. Każda z maszyn wyposażona jest w 26 wrzecion napędzanych silnikami elektrycznymi renomowanego producenta europejskiego, firmy ABB. Właśnie to, co wyróżnia czołówkę producentów chińskich, to szerokie zastosowanie podzespołów dostarczonych przez światowych liderów w danych dziedzinach. Przyglądając się uważniej maszynie firmy SUNTECH możemy dostrzec panel sterowania dostarczony przez niemieckiego Siemensa.
Jak łatwo się domyśleć układ sterowania linii to typowy dla wielu producentów europejskich SIMATIC firmy SIEMENS. Na panelu sterującym maszyny operator łatwo wprowadza podstawowe parametry obróbki, takie jak: wymiary tafli, grubość szkła i prędkość transportera. Możliwe jest zapamiętanie do 50 różnych programów pracy, w zależności od rozmiarów tafli, prędkości obróbki i wymaganej jakości wykończenia. Operatorzy maszyn doskonale wiedzą, że zmiana grubości tafli wymaga często uciążliwej regulacji zespołu tarcz pracujących na górnej fazce. W przypadku maszyny proponowanej przez SUNTECH operacja wykonywana jest całkowicie automatycznie.
Tarcze polerskie sterowane są układem pneumatycznym, kompensującym zmiany nacisku na taflę spowodowane zużyciem tarcz. Dzięki temu utrzymujemy stałą, wysoką jakość produktu finalnego.
Szlifierka numer 2 dodatkowo wyposażona jest w zespół wrzecion do załamywania naroży. Wrzeciona skonstruowano tak, że podążają one za taflą umożliwiając uniknięcie różnic w załamaniu naroży czoła i końca tafli.
Klienci bardzo często zastanawiają się dlaczego funkcjonalnie podobne maszyny i urządzenia często znacząco różnią się ceną. Najczęściej analizie poddawane są funkcje maszyny, możliwości oprogramowania, wreszcie sterowanie i elektronika. Bardziej doświadczeni użytkownicy wiedzą, że tak naprawdę o jakości produktu finalnego decydują mechaniczne podzespoły maszyn. Te elementy powinny być nie tylko wykonane z wysokiej klasy materiałów ale również poddane precyzyjnej obróbce mechanicznej, a czasami również cieplnej. Ważne są również przekroje prowadnic, śrub napędowych, zębatek. Te podzespoły można zobaczyć często nawet nie zdejmując osłon maszyny. W tym aspekcie obrabiarki SUNTECHU również nie ustępują producentom europejskim, natomiast skala zastosowania stali nierdzewnej oraz wysokiej jakości stali stopowych jest wyraźnie większa niż u europejskich konkurentów.
Podsumowując powyższe dywagacje trzeba zauważyć, że czas anonimowości producentów chińskich dobiega końca. Klienci w Polsce zbliżają się do chwili kiedy zaczną rozróżniać znaki firmowe chińskich dostawców, odpowiadającą im jakość urządzeń i lokalny serwis techniczny.
MAK Sp. z o.o.
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Ograniczeniem jest jedynie nasza wyobraźnia |
Do niedawna wykorzystanie szkła jako elementu dekoracyjnego w naszych domach było niemal niemożliwe lub bardzo kosztowne. W chwili obecnej dostępność dobrej jakości rozwiązań technicznych umożliwia instalację szkła we wnętrzach na wiele sposobów. Ograniczeniem jest jedynie nasza wyobraźnia.
Koszty różnego rodzaju przeszkleń lub aranżacji szklanych zmalały na tyle, że można je śmielej realizować. Wpływ na wprowadzenie szkła jako elementów wystroju wnętrz miał też fakt, że bezpieczeństwo wykorzystania elementów szklanych zdecydowanie wzrosło. Szkło może być nie tylko ozdobą w naszych domach, ale może być również wykorzystane jako funkcjonalne elementy wykończenie naszego domu.
Drzwi
Szkło
Drzwi wykonane z jednego kawałka szkła nie musza być proste i powtarzalne. Ilość gatunków szkła, które można zastosować jest bardzo duża, ale można również zindywidualizować nasze drzwi zdobieniem. Na drzwiach można wykonać wzór według własnego wyjątkowego pomysłu, który pozwoli nam na dopasowanie się do wystroju wnętrza. Wzory można wykonać poprzez wypiaskowanie danego projektu na szkle, jak również można wykonać witraż naklejony na szkło. Dotyczy to drzwi jedno- lub dwuskrzydłowych, jak też systemów drzwi przesuwnych. Mogą one być montowane na zewnątrz ściany, ale też mogą „chować się” w ścianie. W systemach drzwi całoszklanych stosujemy szkło hartowane.
Drzwi drewniane + szkło
Duża ilość wzorów drzwi drewnianych idzie w parze z ogromną ilością wyboru gatunków i rodzajów szkła, które możemy zastosować do oszklenia drzwi. Poza najczęściej spotykanymi rodzajami szkła, mamy również wiele innych możliwości takich jak: witraże wykonane według własnego projektu, a to samo dotyczy piaskowania wzorów na szkle. Możemy nasze drzwi oszklić szkłem laminowanym. Ta technika łączenia szyb ze sobą specjalną folią daje nam jeszcze większą możliwość zindywidualizowania naszego wnętrza. Pomiędzy szyby mogą być wkładane różnego rodzaju materiały, zdjęcia, plakaty, jak i np. drobne listki zebrane przez nas na wakacjach. Efekt jest piorunujący i na pewno unikalny. Wielkim walorem tego typu szkła jest fakt, że w razie pęknięcia szyba zostaje na miejscu i nie rozsypuje się na niebezpieczne elementy W drzwiach można również stosować lustra sklejone z inną, ciekawą szybą i lustra sklejone ze sobą (drzwi łazienkowe).
W drzwiach zewnętrznych często stosuje się lustra weneckie, uniemożliwiające zajrzenie nam do domu.
Ścianki szklane, balustrady
Do tych elementów architektury wnętrz można także zastosować różnego rodzaju szkła jak i jego zdobienie. Tak wykonany element daje wrażenie lekkości i przestronności pomieszczenia, a odpowiednio wkomponowany w wystrój wnętrza może tworzyć przyjazny nastrój Tego rodzaju rozwiązania mają sporą przewagę nad zwykłymi ścianami, gdyż łatwo je utrzymać w czystości a ich żywotność jest o wiele większa. Z dużym powodzeniem tego typu elementy można łączyć z drewnem, stalą nierdzewną itp. Mogą to być ścianki nie na pełną wysokość pomieszczenia lub nie na całą szerokość, co daje efekt lekkiego przepierzenia, a jednocześnie można ozdobić choćby kontynuacją motywu umieszczonego na zwykłej ścianie lub skomplikowanym rysunkiem zamiast obrazu na ścianie.
To samo dotyczy balustrad, które mogą być efektownym wykończeniem schodów. Oszklenie szkłem z wypiaskowanym wzorem lub witrażem lub też szkłem matowym da efekt pełnej wizualnej całości.
Lustra
Lustro jest nieodzownym elementem każdego domu. Może stanowić również dodatkowy element dekoracyjny. W połączeniu z innymi kolorowymi lustrami, jak i z różnymi rodzajami szkła możemy nadać zwykłemu zwierciadłu efekt przemyślanego elementu wykończenia naszego domu. Lustro naklejone na tego samego rodzaju szkło, które zastosowaliśmy gdzie indziej, stanowi integralną i przemyślaną aranżację naszego wnętrza. Na przykład szkło, które zastosowaliśmy do oszklenia drzwi, stosujemy jako podkład widoczny dookoła lustra. Na lustrach można również wypiaskować dowolny wzór, który będzie odpowiadał całości wykończenia pomieszczenia. Lustra mogą być oświetlone np.: od spodu, poprzez wypiaskowane pola na spodzie lustra lub z kinkietami zamocowanymi w lustrze. Lustro jest na tyle indywidualną rzeczą, że można stworzyć coś, co będzie unikatem. Lustra można zawieszać na typowych wieszakach, jak i przyklejać do każdej praktycznie powierzchni. Lustro zamontowane na specjalnych elementach dystansowych może stanowić element dekoracyjny, jak i zasłonę jakiegoś nieciekawego wizualnie miejsca, do którego co jakiś czas musimy mieć dostęp. Mogą być to również drzwiczki szklane na zawiasach wraz z zamkiem, aby zamknąć, np. wnękę w łazience.
Pomysły
Wszelkiego rodzaju szyby można również wykorzystać jako element dekoracyjny np.: w kuchni pomiędzy szafkami stojącymi i wiszącymi. Możemy mieć szklane stoły, stopnie i podesty na schodach i wreszcie szklany element podłogi lub sufitu, poprzez który możemy spojrzeć na nocne niebo. Ze szkła można również wykonać meble, szafki pod telewizor, stojaki na płyty CD, stoły i… akwaria, których urok jest nie do podważenia. Można użyć kolorowego szkła zamiast glazury, podzielonego na niewielkie elementy lub wielkie panele i naklejonego na ścianę. Można również zrobić unikatowy żyrandol w połączeniu z oświetleniem, które pasuje nam do pozostałych opraw oświetleniowych.
Nowoczesne sposoby łączenia szkła ze szkłem, szkła z metalem, które praktycznie są nie widoczne, ale jednocześnie są połączeniami niezwykle trwałymi (klejenie na klej utwardzany promieniami UV), jak i okucia stosowane do montażu różnego rodzaju przeszkleń pozwalają na wielorakie i nietypowe wykorzystanie szkła w domu. Możliwości jest wiele i tylko od nas zależy jak chcemy szkło wykorzystać.
Pamiętajmy jedynie, aby nasze pomysły były bezpieczne i funkcjonalne. Zawsze warto w tej sprawie spytać o radę fachowca.
Wojciech Jasiński
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych Część 3
|
Szklane wielkopowierzchniowe elewacje fascynowały budowniczych od dawna. Stosowane przede wszystkim w budynkach użyteczności publicznej, biurach, obiektach handlowych, a także w ogrodach zimowych itp., stanowią ważny element estetyki elewacji. Ich racjonalne stosowanie napotykało jednak na barierę potrzeby spełnienia dwóch sprzecznych ze sobą wymagań. Z jednej strony konieczne jest ograniczenie strat ciepła w okresie obniżonych temperatur, z drugiej zapobieganie przegrzewania się pomieszczeń, tzn. ograniczenie zysków ciepła w okresie dużego nasłonecznienia.
Pogodzenie tych sprzeczności jest obecnie możliwe przy stosowaniu szkła modyfikowanego, odpowiednio zestawionego w szyby zespolone. Ponieważ mamy do dyspozycji co najmniej dwie szyby w zestawie, jedna z nich może pełnić funkcję przeciwsłoneczną, a druga termoizolacyjną.
Charakter promieniowania docierającego do przegród szklanych
Do przegród budowlanych docierają zasadniczo dwa rodzaje promieniowania, różniące się rozkładem widmowym, tzn. charakterystycznymi długościami fal elektromagnetycznych λ. Są to: promieniowanie słoneczne i długofalowe promieniowanie środowiska.
Promieniowanie słoneczne dociera ono do przegród budowlanych w formie promieniowania bezpośredniego (przy bezchmurnym niebie) lub rozproszonego (zarówno przy niebie bezchmurnym, jak i przy zachmurzeniu). Oczywiście przy zachmurzeniu do ziemi dociera jedynie promieniowanie rozproszone.
Natężenie promieniowania bezpośredniego Ib, mierzone w W/m2, oblicza się ze wzoru [1]
gdzie: ta – współczynnik transmisyjności (przepuszczalności) atmosfery, zależny przede od chwilowej wysokości słońca nad horyzontem,
γp – kąt między kierunkiem padania promieniowania a normalną do powierzchni rozpatrywanego elementu budowlanego, zależny od pory dnia, pory roku i usytuowania przegrody względem stron świata,
INd – wartość stałej słonecznej, tzn. natężenie promieniowania docierającego do granic atmosfery – średnia wartość roczna 1353 W/m2 – ulega niewielkim zmianom w cyklu rocznym ze względu na eliptyczność orbity ziemskiej.
W naszych szerokościach geograficznych wartość natężenia promieniowania bezpośredniego padającego na powierzchnię prostopadłą do kierunku padania może dochodzić do ok. 830 W/m2. Dla szyb usytuowanych pionowo skutki niskiej wysokości słońca nad horyzontem zimą mogą być łagodzone przez zmniejszenie kąta padania γp, co przy korzystnym chwilowym usytuowaniu słońca na nieboskłonie zwiększa pożądane w tym okresie zyski ciepła. W okresie letnim niepożądane zyski promieniowania mogą być łagodzone przez większy kąt padania promieni, a także większą możliwość częściowego zacienienia, np. nadprożem (rys. 1).
Dla szyby skierowanej na południe natężenie bezpośredniego promieniowania słonecznego wynosi:
21 czerwca – w południe
INd = 1309,4 W/m2, ta = 0,631; cos 62,45o= 0,463, co daje Ib = 382,5 W/m2
21 grudnia – w południe
INd = 1396,7 W/m2, ta = 0,327; cos 15,55o= 0,963, co daje Ib = 439,8 W/m2
Przykład powyższy ilustruje, że chwilowe zyski promieniowania słonecznego przy odpowiednim usytuowaniu przegrody, mogą być większe zimą niż latem, zjawisko to występuje jednak tylko przez krótki okres dnia. Oczywiście, na elewacjach wschodnich i zachodnich największe zyski promieniowania i najlepsze oświetlenie występują w godzinach rannych bądź popołudniowych.
W przypadku promieniowania rozproszonego dokładniejsze obliczenia wykazują, że w naszych szerokościach geograficznych, latem, w godzinach południowych jego natężenie stanowi 10-15% natężenia promieniowania bezpośredniego. Oczywiście przy zachmurzeniu do przegród budowlanych dociera wyłącznie promieniowanie rozproszone.
Rozkład widmowy promieniowania słonecznego jest zbliżony do tzw. rozkładu Plancka promieniowania ciała doskonale czarnego, o temperaturze 6800 K [2].
Rys. 2 obrazuje osłabienie promieniowania słonecznego w atmosferze. Obszar zacieniowany wskazuje pasma absorpcji gazów atmosferycznych, krzywa ograniczająca ten obszar charakteryzuje osłabienie promieniowania wynikające z rozpraszania.
Skład widmowy promieniowania słonecznego przedstawia się następująco [3]:
- promieniowanie ultrafioletowe (0,28 µm < λ < 0,38 µm) – 7%
- promieniowanie widzialne (0,38 µm < λ < 0,78 µm) – 47,3%
- bliska podczerwień (λ > 0,78 µm) – 45,7%.
Odmienny od promieniowania słonecznego charakter ma wtórne promieniowanie środowiska. Źródłem tego promieniowania jest zarówno środowisko zewnętrzne budynku (emiterami są przede wszystkim warstwy atmosfery ziemskiej, powierzchnia ziemi, budynki itp.), jak i przegrody oraz elementy wyposażenia, znajdujące się wewnątrz pomieszczeń. Rozkład widmowy tego promieniowania zbliżony jest do rozkładu Plancka ciała doskonale czarnego, o temperaturze panującej na powierzchni ziemi (rys. 3) – jest to długofalowe promieniowanie podczerwone.
Przepływ promieniowania przez szyby pojedyncze i zestawy szyb
Promieniowanie docierające do przegród budowlanych jest częściowo odbijane, częściowo absorbowane, a w przypadku przegród przezroczystych również częściowo przepuszczane.
Parametrami charakteryzujących przepływ promieniowania w pojedynczych warstwach przezroczystych są:
- refleksyjność bezpośrednia (współczynnik odbicia) ρ, część promieniowania odbita od przegrody,
- absorpcyjność (współczynnik pochłaniania) α, część promieniowania pochłonięta przez przegrodę,
- transmisyjność bezpośrednia (współczynnik przepuszczalności) τ, część promieniowania przepuszczona przez przegrodę.
Między powyższymi współczynnikami zachodzi związek:
Wzór (2) jest słuszny zarówno dla całkowitego bilansu energii promieniowania (w całym zakresie widma), jak również dla promieniowania monochromatycznego (tzn. o określonej długości fali λ)
Współczynniki odbicia ρ, pochłaniania α i przepuszczalności τ dla dowolnego przedziału długości fali (λ1, λ2) wyznacza się na podstawie współczynników widmowych jako średnia ważona
gdzie: Eρ(λ), Eα(λ), Eτ(λ) – natężenie promieniowania odbitego, pochłoniętego i przepuszczonego w funkcji długości fali, W/(m2•µm), ρ(λ), α(λ), τ(λ) – współczynniki ρ, α, τ w funkcji długości fali.
W praktyce, współczynniki widmowe wyznacza się dla następujących przedziałów długości fali świetlnej λ:
- spektrum widzialne (0,38 do 0,78 µm) – współczynniki ρ, α, τ, dla tego przedziału mają decydujące znaczenie dla oświetlenia pomieszczeń światłem dziennym,
- promieniowanie ultrafioletowe (0,28 do 0,38 µm), promieniowanie z tego przedziału ma szkodliwy wpływ na organizmy żywe,
- promieniowanie słoneczne (0,3 do 2,5 µm), w skład którego wchodzi ultrafiolet, pasmo widzialne i krótkofalowe promieniowanie podczerwone – ρ, α, τ, dla tego przedziału decydują o zyskach ciepła przez przegrody przezroczyste,
- długofalowe promieniowanie podczerwone (2,5 do 50 µm) – tzw. promieniowanie cieplne – dla długości fali powyżej 3 µm przepuszczalność promieniowania przez szkło spada praktycznie do zera [5], zaabsorbowana we wnętrzu pomieszczenia energia słoneczna, wtórnie emitowana przez elementy wnętrza budynku, jest w dużej części zamknięta we wnętrzu pomieszczenia. Jest to powodem efektu cieplarnianego, tzn. nagrzewnia się przeszklonych, zamkniętych pomieszczeń. Straty ciepła mogą tutaj następować poprzez absorpcję i późniejszą wtórną emisję promieniowania – najważniejszym parametrem jest więc tutaj emisyjność szyb w podczerwieni (równa jej absorpcyjności) – efekt cieplarniany wspomagany jest w przypadku szyb o niskiej emisji.
Przejście promieniowania przez zestaw warstw przezroczystych różni się od przejścia promieniowania przez pojedynczą warstwę. Część promieniowania jest odbijana wielokrotnie między warstwami i absorbowana przez szyby (rys. 4), przy czym jego natężenie przy każdym kolejnym odbiciu maleje. W związku z tym, parametry ρ, α, τ, dla szyb zespolonych, traktowanych jako całość, różnią się od parametrów szyby zespolonej: zwiększa się odbicie i pochłanianie, a zmniejsza się przepuszczalność. Wzór (2) przybiera postać:
gdzie: α1, α2 – absorpcyjność szyby zewnętrznej i wewnętrznej w zestawie.
Wzór (5) jest słuszny dla dowolnego przedziału długości fal elektromagnetycznych.
Zaabsorbowana przez obie szyby część energii promieniowania zamienia się w energię wewnętrzną, powodującą wzrost temperatury szyb. Po ustabilizowaniu się warunków termicznych, w warunkach przepływu ciepła zbliżonych do ustalonych, zaabsorbowana energia jest wtórnie emitowana do otoczenia i do wnętrza budynku (rys. 5). Rozdział energii wymienianej przez szybę jest uzależniony od warunków panujących po obu stronach przegrody, a temperatury na powierzchniach zewnętrznych zestawu i powierzchniach wewnątrzkomorowych stabilizują się na różnym poziomie. W ustalonych warunkach przepływu ciepła, uwzględniając wtórną emisję, można mówić o refleksyjności i transmisyjności całkowitej (ρc, τc). Dla całego widma promieniowania zachodzi
Należy podkreślić, że wzór (6), słuszny dla całego widma, nie jest słuszny dla dowolnie wybranych przedziałów długości fali. Jak już wcześniej wspomniano, widmo promieniowania wtórnie emitowanego przez szyby różni się długością fali od widma promieniowania słonecznego przez nie zaabsorbowanego.
Podstawowe parametry przepływu promieniowania przez szyby
Najważniejszymi parametrami przepływu promieniowania, używanymi w analizach walorów użytkowych szyb, często podawanymi w informatorach technicznych są:
1. τv, ρv – bezpośrednia transmisyjność i refleksyjność światła słonecznego (spektrum widzialnego); parametry te warunkują oświetlenie pomieszczeń światłem dziennym, a co za tym idzie, zakres stosowania poszczególnych zestawów szyb zespolonych,
2. τe, ρe – bezpośrednia transmisyjność i refleksyjność energii słonecznej (w całym przedziale widma); parametry te są podstawą do obliczeń transmisyjności i refleksyjności całkowitej,
3. αe – absorpcyjność energii słonecznej; wysoka absorpcyjność szyby może prowadzić do jej dużego nagrzania w czasie nasłonecznienia i powstania niebezpiecznych naprężeń termicznych, zwłaszcza na granicy światło-cień; z tego powodu szyby o absorpcyjności większej niż 0,5 powinny być produkowane jako hartowane [6].
4. τ(λ), ρ(λ) – przedstawienie w formie wykresu lub tabeli bezpośredniej transmisyjności i refleksyjności promieniowania w funkcji długości fali; dane te są podstawą obliczeń transmisyjności i refleksyjności w wybranych przedziałach widma,
5. qi, qe – współczynnik wtórnego przekazywania ciepła do wewnątrz i na zewnątrz; opisuje jaka część padającego na szybę strumienia energii, po zaabsorbowaniu przez szyby jest przekazywana wtórnie na obie strony przegrody; zachodzi tutaj związek [7]
6. g (solar factor) – przepuszczalność całkowita energii promieniowania słonecznego; suma transmisji bezpośredniej τe i wtórnej emisji do wnętrza pomieszczenia qi. Opisuje, jaka część padającego na szybę strumienia energii zostaje efektywnie przepuszczona do pomieszczenia. Wysoka wartość g mówi o możliwych większych zyskach ciepła,
7. SC (shading-coofficient) – współczynnik zacienienia – wartość porównawcza przepuszczalności energii promieniowania, odniesiona do wartości g standardowej szyby porównawczej grubości 4 mm
8. τv/g – współczynnik selektywności; wysoka wartość τv/g oznacza dobre doświetlenie pomieszczeń przy danym poziomie zysków ciepła,
9. τUV – stopień bezpośredniej przepuszczalności promieniowania ultrafioletowego. Ze względu na szkodliwość promieniowania ultrafioletowego należy dążyć do jego redukcji,
10. Ra – wskaźnik oddawania barwy umożliwia wyrażenie różnic w kolorze między ośmioma wzorcami barwnymi, oświetlonymi bezpośrednio przez znormalizowane źródło światła oraz po przejściu przez oszklenie. Wartość Ra = 100 oznacza idealne oddawanie barwy, Ra > 90 charakteryzuje się jako bardzo dobre, a Ra > 80 jako dobre wyrażenie barwy.
Sposób określania lub obliczania większości z powyższych parametrów opisano w obowiązującej normie [7]. Należy również zwrócić uwagę, że parametry mogą dotyczyć pojedynczych szyb lub szyb zespolonych traktowanych jako zestaw, przy czym te pierwsze nie mają w zasadzie znaczenia praktycznego, lecz są podstawą do obliczeń parametrów zestawu. Na przykład przy określaniu widmowej transmisyjności zestawu dwuszybowego τ(λ) norma [7] zaleca stosowanie wzoru
gdzie: τ1(λ), τ2(λ) – widmowe transmisyjności szyby zewnętrznej i wewnętrznej,
ρ’1(λ) – widmowa refleksyjność szyby zewnętrznej w kierunku przeciwnym do padania promieniowania,
ρ2(λ) – widmowa refleksyjność szyby wewnętrznej zgodnie z kierunkiem padania promieniowania.
Przykładowe wykresy widmowej transmisyjności szyb zespolonych ze szkłem bezbarwnym i przeciwsłonecznym przedstawiono na rys. 6. Widoczna jest różnica w kształcie wykresów dla szyb o różnych odcieniach zabarwienia.
Bilans energetyczny przeszkleń
Bilans energetyczny przeszkleń E (efektywny współczynnik przenikania ciepła) jest to różnica między stratami ciepła przez przenikanie (wartość współczynnik przenikania ciepła szyby U) a zyskami energetycznymi z promieniowania słonecznego (z uwzględnieniem współczynnika g), w rozpatrywanym okresie czasu (najczęściej jest to okres grzewczy). Parametr ten jest ważnym elementem przy analizie zysków i strat energii budynku. Współczynnik E może przyjmować wartości ujemne – oznacza to, że zyski ciepła są wyższe niż straty. Metodykę określania bilansu energetycznego opisuje europejska norma [9]. Bilans energetyczny zaleca się obliczać ze wzoru
gdzie: η – współczynnik użyteczności; stosunek uzyskanego ciepła, które zastępuje funkcjonalne ogrzewanie w okresie grzewczym do całkowitych zysków ciepła w tym okresie; dla celów porównawczych norma zaleca przyjąć η = 0,6;
f – współczynnik stosowany do oszkleń zabrudzonych lub zacienionych; dla celów porównawczych norma zaleca przyjąć f = 0,8;
Hp – wartość promieniowania słonecznego, kWh/m2, padającego na pionową powierzchnię podczas rozpatrywanego okresu,
Dp – suma jednostek temperaturowych, gdzie jedna jednostka jest liczbą stopni, o którą średnia temperatura w ciągu dnia jest niższa od temperatury podstawowej (którą dla celów porównawczych norma [9] zaleca przyjmować 18oC); liczbę jednostek oblicza się dla każdego dnia rozpatrywanego okresu i sumuje.
Wartości Hp i Dp norma zaleca przyjmować na podstawie danych klimatycznych. Zamieszczone przykładowe dane lokalizacyjne nie obejmują Polski – dla Berlina określono następujące przykładowe współczynniki obejmujące sezon grzewczy wrzesień-maj:
Dp = 3335 K•24h
Hp = 203 kWh/m2 dla elewacji północnej, Hp = 358 kWh/m2 dla elewacji wschodnieji zachodniej, Hp = 518 kWh/m2 dla elewacji północnej.
Norma [9] dopuszcza również szacowanie bilansu energetycznego metodą uproszczoną
gdzie S jest współczynnikiem charakterystycznym dla określonego kraju lub regionu; w literaturze niemieckiej dla Europy Środkowej proponuje się: 1,0 dla elewacji północnej, 1,4 dla elewacji wschodniej i zachodniej, 2,0 dla elewacji południowej.
Parametry szyb przeciwsłonecznych
W skład typowego zestawu zespolonego szyby wchodzi szyba przeciwsłoneczna o własnościach absorpcyjnych (barwiona w masie) lub/i refleksyjnych (z napyleniem). Napylenia refleksyjne mogą być realizowane metodą pyrolityczną (powłoki twarde) lub magnetronową (powłoki miękkie).
Szyby przeciwsłoneczne są sytuowane zazwyczaj od strony powietrza zewnętrznego z napyleniem od strony komory międzyszybowej (pozycja 2 wg rys. 7). Istnieje również możliwość sytuowania powłok twardych na pozycji 1, lecz jest to mniej korzystne rozwiązanie ze względów praktycznych (narażenie na uszkodzenie powłoki, możliwość jej korozji, pozostawanie widocznych śladów przy dotknięciu).
Szyb twardopowłokowych można używać w uzasadnionych przypadkach jako szkła monolitycznego (tzn. bez zespolenia). W zależności od zastosowanych parametrów materiałowych powłoki uzyskuje się zróżnicowane parametry przepływu światła i energii słonecznej oraz możliwość doboru odcienia światła odbitego. Najczęściej szyby przeciwsłoneczne posiadają odcień zielony, niebieski, brązowy lub srebrny.
Drugą szybą zestawu (od strony pomieszczenia) jest szyba standardowa lub niskoemisyjna, przy czym to ostatnie rozwiązanie jest optymalne ze względu na ograniczenia strat ciepła.
W tabelach 1 i 2 przedstawiono parametry przykładowych pojedynczych i zespolonych szyb przeciwsłonecznych oferowanych na rynku. Dla porównania zamieszczono również parametry szyb standardowych.
Politechnika Częstochowska
Literatura
1. A Building and Its Phisical Environment. Red.: L. Śliwowski. Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej 1992.
2. Rybka E.: Astronomia ogólna. PWN, Warszawa 1983.
3. Nowicki J.: Promieniowanie słoneczne jako źródło energii. Arkady, Warszawa 1980.
4. Madany A.: Fizyka atmosfery. Wybrane zagadnienia. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 1996.
5. Klindt L.B., Klein W.: Szkło jako materiał budowlany. Arkady, Warszawa 1982.
6. Lessing J.: Zastosowanie szkieł przeciwsłonecznych w szybach zespolonych. „Materiały Budowlane” nr 3/99.
7. PN-EN 410:2001 Szkło w budownictwie. Określenie świetlnych i słonecznych właściwości oszklenia.
8. Das Glas-Handbuch 1997. Pilkington Flachglas AG.
9. PN-EN ISO 14438:2005 Szkło w budownictwie. Określenie wartości bilansu energetycznego. Metoda obliczeniowa.
10. Materiały informacyjne firmy SAINT-GOBAIN.
11. Materiały informacyjne firmy PILKINGTON.
12. Materiały informacyjne firmy GUARDIAN.
wszystkie części artykułu:
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 1, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 10/2007
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 2, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 11/2007
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 3, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 12/2007
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 4, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 1/2008
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 5, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 2/2008
. Parametry techniczne nowoczesnych przegród szklanych. Część 6, Zbigniew Respondek, Świat Szkła 3/2008
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Mapy akustyczne miast a okna |
Wdrażana w Polsce dyrektywa unijna 2002/49/WE związana z zarządzaniem hałasem w środowisku przyczynia się do systematycznego zwiększenia ilości informacji o wielkości hałasu działającego na budynki. Czy dane zbierane za pieniądze podatnika przydadzą się w ocenie stanu technicznego obiektu i poprawy parametrów akustycznych powłoki budynku, w tym okien, nie jest już takie pewne.
Czym jest mapa akustyczna
Mapa akustyczna to dokument zawierający informacje o stanie środowiska w zakresie poziomu hałasu w środowisku. Powstaje z nakazu prawa unijnego, jakim jest DYREKTYWA 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady Europy z dnia 25 czerwca 2002 r., odnosząca się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku. Powyższa dyrektywa została wprowadzona Ustawą z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo o ochronie środowiska wraz ze zmianami.
Dyrektywa ma na celu zdefiniowanie wspólnego podejścia dla unikania, zapobiegania lub zmniejszania szkodliwych skutków narażenia na działanie hałasu, w tym jego dokuczliwości, w oparciu o ustalone priorytety. W tym celu następuje stopniowe wdrażanie poniższych działań:
● ustalenie stopnia narażenia na hałas w środowisku poprzez sporządzanie map hałasu przy zastosowaniu wspólnych dla państw członkowskich metod oceny,
● zapewnienie społeczeństwu dostępu do informacji dotyczącej hałasu w środowisku i jego skutków.
Dyrektywa wprowadza też kilka pojęć ważnych dla oceny działania hałasu na ludzi w budynkach:
szkodliwe skutki – niekorzystne oddziaływanie na zdrowie ludzkie,
dokuczliwość – stopień uciążliwości hałasu dla społeczności, ustalony na podstawie badań w terenie,
wskaźnik hałasu – fizyczna skala, stosowana do określenia hałasu w środowisku, mająca związek ze szkodliwym skutkiem,
Lden (wskaźnik hałasu dla pory dziennej, wieczornej i nocnej) – oznacza wskaźnik hałasu służący do określenia ogólnej dokuczliwości,
Lday (wskaźnik hałasu w porze dziennej) – oznacza wskaźnik hałasu służący do określenia dokuczliwości w porze dziennej,
Levening (wskaźnik hałasu w porze wieczornej) – oznacza wskaźnik hałasu służący do określenia dokuczliwości w porze wieczornej.
Lnight (wskaźnik hałasu w porze nocnej) – oznacza wskaźnik hałasu służący do określenia zakłócenia snu.
Mapa akustyczna, opracowywana w oparciu o wymagania powyższej dyrektywy, to graficzna prezentacja danych o hałasie w środowisku poprzez określenie obszarów o różnym jego poziomie ocenianym wskaźnikami. Ocena wskaźnikowa hałasu środowiskowego obciążającego budynek nie koresponduje z wymaganiami prawa budowlanego jakie obowiązuje w Polsce.
Miasta objęte obowiązkiem opracowania mapy akustycznej
Zgodnie z ustawą o ochronie środowiska miasta objęte obowiązkiem opracowania mapy akustycznej to te, których liczba mieszkańców wynosi powyżej 250 000 tysięcy. Liczność określa się według ostatnich danych przed wejściem w życie rozporządzenia. Zgodnie z dyrektywą mapy dla miast mają być dostępne do 30 czerwca 2007 r.
Obowiązek nie dotyczy wszystkich stolic województw. W województwach o całkowitej liczbie ludności poniżej 2 mln (lubuskie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie, opolskie) nie ma miast kwalifikujących się do tego obowiązku z wyłączeniem województwa podlaskiego, gdzie prawie 25% mieszkańców województwa mieszka w Białymstoku. Jednocześnie można zauważyć, że tylko w województwie pomorskim są dwa miasta o liczbie mieszkańców powyżej 250 tys. Ta sytuacja wynika raczej z uwarunkowań historycznych niż aktualnego stanu rozwoju gospodarczego Polski.
Realizacja map akustycznych
Podstawą stwierdzenia, że mapa akustyczna została wykonana jest jej dostępność u wojewody i w sposób elektroniczny. Dostępność rozumiana według Ustawy o Ochronie Środowiska oznacza możliwość korzystania przez obywateli z mapy u wojewody zgodnie z zasadami dostępności do informacji o stanie środowiska. W przypadku, kiedy mapa akustyczna miasta nie znajduje się w zasobach wojewody, oznacza to, że jest niedostępna.
Jak widać z tabeli tylko Prezydent Miasta Gdańska przekazał mapę wojewodzie, w pozostałych przypadkach termin 30 czerwca 2007 z Dyrektywy nie został utrzymany nawet z czteromiesięcznym „poślizgiem”. Półroczne opóźnienie jest w zasadzie standardem w opracowaniu obowiązkowej mapy akustycznej. W niektórych przypadkach prace dopiero się rozpoczynają, co oznacza, że dostęp do mapy nastąpi nie wcześniej niż pod koniec pierwszej połowy 2008 roku, kiedy upłynie wyznaczony w Dyrektywie termin opracowania programów ochrony przed hałasem.
Podsumowując można powiedzieć, że prace nad pełnym wywiązaniem się z ustawowego obowiązku w zakresie opracowania i udostępnienia map trwają we wszystkich miastach. Nie ma przypadku kompletnego zastoju w realizacji, jak i również całkowicie zrealizowanego zadania. Wiele problemów z dotrzymaniem terminów jest związanych z ustawą o zamówieniach publicznych i możliwościami odwołań oferentów.
Potrzeby społeczne istnienia map akustycznych
Mapa akustyczna opłacana z kiesy podatnika powinna być narzędziem przydatnym inwestorom indywidualnym i instytucjonalnym. Informacje w niej zawarte nie powinny służyć tylko sprawozdawczości, ale również pozwalać na podejmowanie świadomych decyzji inwestycyjnych, tworzenia programów ochrony wraz z możliwościami szacowania kosztów takich działań.
Źródło informacji o hałasie na terenie lokalizacji inwestycji
Potrzeba ogólnodostępnego źródła informacji podyktowana jest kosztami, jakie należy ponieść na oceny warunków środowiskowych. W dużych inwestycjach wykonanie przedinwestycyjnych pomiarów hałasu nie jest kłopotliwe z ekonomicznego punktu widzenia. Jednak dla drobnych inwestorów indywidualnych budujących w Polsce prawie 80% powierzchni mieszkalnej jest to już w przeliczeniu na dom o powierzchni 120 m2 istotnym wydatkiem w budżecie. Mapa mogłaby być również źródłem informacji dla wsparcia obrotu nieruchomościami i służyć ujawnieniu rzeczywistego stanu nieruchomości.
Źródło informacji do decyzji inwestycyjnych
W planowaniu przestrzennym terenów pod różnego rodzaju zabudowę mapy mogą służyć do podejmowania decyzji o przekształceniach terenów, co wpływa na zainteresowanie inwestorów. Analiza rozwoju oddziaływania hałasu również może przyczyniać się do decyzji inwestycyjnych. Jeśli teren jest ograniczony pod względem użytkowania z tytułu prawnego, to brak możliwości lub prognoza braku możliwość realizacji swojego zamierzenia inwestycyjnego również przyczynia się do spadku liczby inwestycji na tym terenie. W procesie wstępnej oceny ekonomicznej inwestycji w oparciu o mapę akustyczną powinna istnieć możliwość oszacowania kosztów powłoki budynku. Warto oszacować we wstępnej fazie inwestycji wzrost nakładów na powłokę budynku i okna w niej występujące dla zapewnienia komfortu funkcjonowania. W przypadku okien jest to ważna informacja już na etapie programowania budynku i tworzenia budżetu. Duża różnica w cenie okien o większej izolacyjności akustycznej może znacząco wpłynąć na decyzje projektowe. Taką dużą zmianą architektoniczną jest np. zarzucenie pierwotnego pomysłu na budowę budynku z powłoką z samego szkła. Wiedza o hałasie, w danej lokalizacji, może również skłonić architekta do poszukiwania rozwiązań oryginalnych dla obiektu.
Źródło informacji wyjściowej dla projektanta
Informacje zawarte w mapie powinny pozwalać projektantowi na dobranie odpowiednich rozwiązań technicznych pod względem parametrów już na etapie projektu budowlanego. Propozycje wybrane z rynkowej oferty technologii powłoki budynku, w tym okien, powinny pozwalać na uzyskanie odpowiedniego komfortu akustycznego użytkowania. Architekt na podstawie informacji z mapy o obciążeniu hałasem środowiskowym budynku, dobiera technologie powłoki optymalizując wymiary okien i ich parametry. W procesie rewitalizacji akustycznej budynków projektantowi również potrzebne są dobre informacje o obciążeniu obiektu hałasem środowiskowym. W prawie 80% przypadków rewitalizacja budynków to tylko wymiana okien. Warto więc dobrać okna w sposób odpowiedni na bazie dostępnych powszechnie danych.
Źródło informacji do wyboru dostawcy
W wielu inwestycjach prowadzi się optymalizację dostawy poprzez analizę ofert kilku dostawców. Dobrze zadane pytanie na podstawie danych z mapy akustycznej pozwala na uzyskanie dobrych ofert dostawy. W przypadku producentów okien można dzięki takiej informacji opracować ofertę specjalną zoptymalizowanego technicznie i ekonomicznie produktu. Takie działanie byłoby wyjściem naprzeciw potrzebom osób, gdzie już tylko wymiana okna znacząco ograniczy wpływ hałasu na funkcjonowanie osób w budynku.
Czy mapy się przydadzą obywatelom miast?
Problemem użytkowym mapy dla inwestora jest olbrzymia różnica pomiędzy informacjami zawartymi w mapie a wiedzą o stanie środowiska potrzebną dla spełnienia wymagań prawa budowlanego. Od lat, mimo posiadania odpowiedniej wiedzy, w Europie w zakresie ochrony środowiska przed hałasem określa się inne wartości niż są potrzebne Europejczykom do budowy obiektów komfortowych dla ludzi. Zgodnie z prawem budowlanym, jakie obowiązuje w Polsce, dla prawidłowego zaprojektowania budynku projektant powinien znać podane poniżej parametry hałasu środowiskowego.
Dla spełnienia wymagań obligatoryjnej normy PN-B-02151-3:1999 Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Izolacyjność akustyczna przegród w budynkach oraz izolacyjność akustyczna elementów budowlanych. Wymagania:
● Miarodajny poziom dźwięku A hałasu zewnętrznego pochodzącego od wszystkich źródeł z wyjątkiem ruchu lotniczego (starty, lądowania, przeloty statków powietrznych):
○ dla pory dziennej
○ dla pory nocnej
● Miarodajny poziom dźwięku A hałasu zewnętrznego pochodzącego od ruchu lotniczego (starty, lądowania, przeloty statków powietrznych):
○ dla pory dziennej
○ dla pory nocnej
Dla spełnienia wymagań obligatoryjnej normy PN-87/B-02151/02 Akustyka budowlana – Ochrona przed hałasem w budynkach – Dopuszczalne wartości poziomu dźwięku w pomieszczeniach:
● Poziom hałasu ogólny:
○ równoważny poziom dźwięku dla pory dnia
○ równoważny poziom dźwięku dla pory nocy
● Poziom hałasu od urządzeń wyposażenia technicznego budynku oraz innych urządzeń w budynku i poza nim:
○ średni lub równoważny poziom dźwięku dla hałasu ustalonego w porze dnia,
○ średni lub równoważny poziom dźwięku dla hałasu ustalonego w porze nocy,
○ maksymalny poziom dźwięku przy hałasie nieustalonym w porze dnia,
○ maksymalny poziom dźwięku przy hałasie nieustalonym w porze nocy.
W mapach akustycznych znajdować się będą tylko informacje o hałasie długookresowym w porze dnia i porze nocnej (LDNW, LN). Przy działaniu hałasu lotniczego są to informacje absolutnie niewystarczające dla dobrania odpowiednich technologii budowy budynków, wyboru dostawców wyrobów budowlanych, aby zagwarantować spełnienie wymagań prawa budowlanego opisanych w dziale IX rozporządzenia określającego warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie. Hałasem, który decyduje o parametrze powłoki budynku, a w tym okien, jest hałas chwilowy, jaki generuje np. przelot samolotu. Takich informacji mapy akustyczne nie będą zawierały. Jednocześnie ocena długookresowa pozwoli na “uśrednienie” wielu zdarzeń akustycznych, jak przejazdy samochodów na skrzyżowaniu. Zgodnie z ustawą wzrost hałasu komunikacyjnego zostanie uśredniony z okresami znikomej aktywności w porze dnia. Spowoduje to, że parametry występujące w mapie mogą zostać źle zinterpretowane i być powodem niewłaściwego doboru okna nawet o 10 dB gorszego niż wynika to z potrzeb. Trzeba sobie otwarcie powiedzieć, że opłacona z kasy podatnika mapa akustyczna nie wesprze technicznie inwestorów, projektantów i producentów wyrobów budowlanych. Dla rewitalizowanych akustycznie obiektów dla wymiany okien będzie trzeba pozyskać dane indywidualnie lub zdać się na wiedzę dostawcy.
patrz też:
Nowy rynek okien, Jacek Danielecki, Świat Szkła 3/2009
Charakterystyka akustyczna budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 2/2009
Szkło i ochrona przed hałasem, Jolanta Lessig, Świat Szkła 1/2009
Hałas pogłosowy w przestrzeniach przeszklonych, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2009
Właściwości akustyczne nawiewników powietrza, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 9/2008
Deklarowanie wskaźnika izolacyjności akustycznej budynku, Jacek Danielecki, Świat Szkła 7-8/2008
Szklana powłoka budynku, a hałas środowiskowy, Jacek Danielecki, Świat Szkła 4/2008
Akustyczne refleksje po seminarium Świata Szkla, Jacek Danielecki, Świat Szkła 1/2008
Mapy akustyczne miast a okna, Jacek Danielecki, Świat Szkła 12/2007
Wpływ powierzchni okna na izolacyjność akustyczną przegrody zewnętrznej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 11/2007
Budynki niebezpieczne akustycznie dla obywatela IV RP, Jacek Danielecki, Świat Szkła 10/2007
Ochrona przed hałasem a miejsce zamieszkania, Gerard Plaze, Świat Szkła 10/2007
Zapotrzebowanie na okna akustyczne w obszarach aglomeracji miejskiej, Jacek Danielecki, Świat Szkła 9/2007
Izolacyjność akustyczna lekkich ścian osłonowych o konstrukcji słupowo-ryglowej, Barbara Szudrowicz, Świat Szkła 3/2007
Ochrona budynku przed hałasem zewnętrznym, Jacek Nurzyński, Świat Szkła 3/2006
Czy pragniesz ciszy? , 5/2005
Efektowne i efektywne realizacje przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 3/2005
Specyfika przezroczystych ekranów akustycznych, Beata Stankiewicz, 2/2005
Dwuwarstwowe elewacje szklane, a środowisko akustyczne pomieszczeń, Katarzyna Zielonko-Jung, Świat Szkła 3/2004
inne artykuły o podobnej tematyce patrz Serwisy Tematyczne
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Dodatki prawie niezbędne |
Takimi stają się urządzenia i produkty, które ograniczają dopływ światła słonecznego do pomieszczeń, a które mogą być montowane niezależnie od okna. Ich zaletą jest możliwość dostosowania do indywidualnych potrzeb uzytkownika pomieszczenia i do konkretnego nasłonecznienia.
Rolety Screen
Zarówno przy renowacji, jak i przy budowaniu nowych budynków, powierzchnie szklane mają coraz większe znaczenie. Chociaż zwiększają estetykę budynków, to również powodują powstawanie poważnych problemów związanych z promieniowaniem słonecznym i nagrzewaniem wnętrz.
Filtracja promieniowania słonecznego jest więc konieczna, zarówno w biurach, jak i w mieszkaniach. Zapewnia większy komfort dla oczu i pozwala na regulowanie napływającej z zewnątrz energii. Materiały filtrujące nie mogą jednak negatywnie wpływać na estetykę budynku ani izolować pomieszczeń od światła zewnętrznego (chyba, że byłoby to zamierzone).
Już od 30 lat płótna typu typu SUNSCREEN® składają się z tkanego włókna szklanego powleczonego PCW. Dzięki tym dwóm składnikom oraz ażurowej fakturze zalety tkaniny są liczne:
● zatrzymują do 80% energii słonecznej co powoduje obniżenie temperatury (patrz schemat);
● zatrzymują bezpośrednie, oślepiające promieniowanie słoneczne;
● pozwalają na zaoszczędzenie do 62% kosztów związanych z klimatyzacją i ogrzewaniem (przy zastosowaniu zewnętrznym);
● posiadają bardzo długą żywotność (świetnie trzymają kolor i posiadają dużą odporność na czynniki mechaniczne);
● posiadają wiele walorów dekoracyjnych (ponad 200 kolorów i duży wybór różnych splotów) oraz różnorakie zastosowanie;
● nie podlegają gniciu (mogą być zwijane na mokro);
● można je myć (wodą i łagodnym detergentem);
● wytrzymują temperatury ekstremalne (od -30oC do +80oC).
Rolety tkaninowe Fantazja
Roletka Fantazja jest trwale zamontowana na listwie przyszybowej, co nie przeszkadza w normalnym funkcjonowaniu okna. Boczne prowadnice uniemożliwiają luźne zwisanie i trzepotanie tkaniny oraz zapobiegają przedostawaniu się światła do wnętrza. Półokrągła osłona roletki odstaje tylko 2,5 cm, co powoduje, że zasłona staje się funkcjonalnym i estetycznym elementem okna. Armatura rolo zasłony jest dostępna w kolorach: białym, beżowym, brązowym, szarym i drewnopodobnym. Fantazja może być napędzana łańcuszkiem, sprężyną lub silnikiem. Znajduje swe zastosowanie na oknach, drzwiach oraz oknach dachowych. Bardzo duży wybór tkanin umożliwia dopasowanie rolo zasłony do wystroju każdego pomieszczenia.
Zasłony tkaninowe DUETTE®
Zasłony rozkładane dajace zacienienie częściowe i całkowite. Przeznaczone do montażu wewnątrz budynku. Zasłona tkaninowa DUETTE® – produkt markowy firmy SUNFLEX® – ma postać dwustronnej harmonijki, rozkładającej się przy opuszczeniu. Dzięki dużej gamie kolorystycznej może być ozdobą każdego wnętrza. W skład zasłony mogą wchodzić dwie tkaniny. Zasłona DUETTE® jest bardzo funkcjonalna i praktyczna gdyż umożliwia zasłonięcie okna o dowolnym kształcie: trójkąta, trapezu, łuku. Daje możliwość całkowitego lub częściowego zacienienia, w zależności od zastosowanej tkaniny oraz całkowitego lub częściowego zasłonięcia otworu okiennego.
Zalety zasłony DUETTE®:
● można ją czyścić domowymi sposobami;
● można mocować bezpośrednio do ramy okiennej, we wnęce szyby;
● minimalne przenikanie światła po bokach zasłony, także zawieszonej bez osłon bocznych;
● stabilność materiału na większych powierzchniach – nie występuje tutaj efekt zawijania sie brzegów tkaniny tak jak w przypadku rolet;
● zupełnie niewidoczne sznurki podciągające;
● bardzo wysokie właściwości izolacyjne.
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Jak rozpoznać nowoczesne okna? |
Chcąc jak najlepiej przygotować się do zakupu okien – zakupu na wiele lat – szukamy informacji w internecie, czasopismach lub odwiedzamy biura sprzedaży w celu poznania szerokiej oferty produktów. Jednak im więcej wiadomości do nas dociera, tym bardziej jesteśmy zagubieni. Specjaliści prześcigają się w informowaniu o unikalnych właściwościach prezentowanych produktów, wymieniając skomplikowane terminy, które niewiele mówią przeciętnemu klientowi. Efekt jest taki, że często ważne informacje mieszają się z nieistotnymi, a meritum z hasłami reklamy. Bogata oferta rynkowa powoduje, że konsumenci przed dokonaniem wyboru kierują się często niską ceną, która nie idzie w parze z wysoką jakością produktu.
Na co warto zwrócić uwagę?
Jednym ze sposobów weryfikacji producenta jest analiza dokumentacji technicznej potwierdzającej jego rzetelność. Najbardziej wiarygodnym świadectwem dobrej jakości są certyfikaty wydawane przez jednostki posiadające międzynarodową akredytację. Proces badań stolarki w takich jednostkach jest niezwykle rygorystyczny. Produkowane okna są poddawane bardzo trudnym testom (np. wysokich parametrów szczelności czy ugięcia konstrukcji), a wyniki są dokładne i bezwzględne. Instytuty, wydając certyfikat, gwarantują spełnienie wszystkich wymaganych norm bezpieczeństwa i użytkowania. Takim dokumentem jest np. Certyfikat Zgodności z Aprobatą Techniczną Instytutu Techniki Budowlanej w Warszawie, upoważniający do znakowania wyrobów krajowym znakiem „B”. Najlepiej jednak, gdy produkt oznaczony jest znakiem „CE”, co oznacza produkcję zgodną z rygorystycznymi normami Unii Europejskiej (zostały one włożone do katalogu Polskich Norm i obowiązują tez w Polsce). Otrzymując okna z takimi znakami jesteśmy pewni, że mamy do czynienia z legalnym produktem budowlanym. Oczywiście inne atesty są dodatkowym argumentem, bo świadczą o tym, że producent nie boi się pokazywać swoich produktów specjalistom. Oknoplast–Kraków np. jako pierwsza firma w Polsce otrzymała Certyfikat Jakości Q-Zert, wydawany przez jeden z najbardziej prestiżowych i cenionych instytutów badawczych na całym świecie – Instytut Techniki Okiennej w Rosenheim.
Ważne elementy, z których składa się okno...
Podstawowym elementem okna jest profil. Skonstruowany z tworzywa sztucznego cechuje się bardzo dużą odpornością na ekstremalne warunki atmosferyczne. Wykorzystanie nowoczesnej technologii produkcji powoduje, że podczas okresu użytkowania nie zmieniają się jego właściwości, a co za tym idzie – nie zmieniają się parametry statyczne i termoizolacyjne. Inną ich zaletą jest stabilność koloru, nawet po wielu latach użytkowania.
Wbrew powszechnej opinii baczną uwagę należy zwracać również na rozwiązania techniczne w samych oknach. Dobrze, aby były w nich zastosowane okucia z zawiasami umożliwiającymi regulację. Są one w stanie poprawić drobne błędy montażowe, które zawsze mogą wystąpić, nawet po rocznym okresie użytkowania. Okucia dobrej jakości mogą przyczynić się do podniesienia lub opuszczenia skrzydła dostosowując je do ramy, której ułożenie może minimalnie zmienić się pod wpływem np. „pracy” budynku. Innym elementem okuciowym, który wpływa na bezpieczeństwo i komfort użytkownika jest blokada obrotu klamki. Ten element okuciowy zapobiega „wyczepianiu” się skrzydła z górnego zawiasu. Efekt taki może powstać, jeżeli przy otwartym oknie przez przypadek przesuniemy klamkę w pozycję uchyłu. To bardzo nieprzyjemne zdarzenie, szczególnie w dużych oknach balkonowych. Ten dodatkowy element okucia jest niewątpliwą zaletą kupowanych okien. Wchodzi on w skład np. nowoczesnych okuć MACO MULTI-MATIC w standardzie z zaczepem antywyważeniowym Safety Plus, stosowanych na wyłączność w oknach firmy Oknoplast-Kraków. Okucia MACO znajdują się w ich standardowym wyposażeniu. Posiadają ponadto wygodną blokadę przeciw zatrzaśnięciu okna na skutek przeciągu, zwiększając bezpieczeństwo i zapewniając ochronę przez rozbiciem szyby.
Szyby
W nowoczesnych oknach najczęściej stosowanym rozwiązaniem są szyby zespolone. Składają się one z dwóch lub trzech tafli szklanych, oddzielonych ramką dystansową wykonaną najczęściej z aluminium. Przestrzeń pomiędzy taflami wypełnia gaz szlachetny (argon, krypton lub ksenon) wprowadzony tam dla zwiększenia izolacyjności termicznej. Aby powietrze zamknięte pomiędzy szybami nie ulegało zawilgoceniu, ramkę dystansową wypełnia się środkiem silnie higroskopijnym w postaci granulatu. Za dodatkową dopłatą w oknach z Krakowa można zastosować również Termoramkę ze stali szlachetnej, która w stosunku do tradycyjnych ramek aluminiowych wydatnie obniża stratę ciepła. Ogranicza ona ponadto zjawisko roszenia szyb, szczególnie uciążliwe w okresie jesiennym. Szyby na całej długości obrzeża są połączone z ramką dystansową materiałami klejąco-uszczelniającymi, co zapewnia szczelność układu ograniczając dopływ pary wodnej do jego wnętrza.
Estetyka
Nowoczesne okna muszą charakteryzować się wysokiej jakości dodatkami, które wpływają na estetykę i walory użytkowe. Aby podnieść wartość produktu i podkreślić jego wyjątkowość, dużą wagę przykłada się do estetycznego wykończenia okien, które również stanowi nieodłączny element świadczący o profesjonalizmie firmy. W celu podkreślenia indywidualnego charakteru okien, produkty np. firmy Oknoplast-Kraków wyposażone są w aluminiowe klamki HOPPE. Mają one oryginalny kształt, wyjątkową kolorystykę i nieprzeciętną wytrzymałość w użytkowaniu, testowaną w trakcie 15 tysięcy cykli, podczas których okno jest otwierane i zamykane. Dodatkowe wyposażenie stanowią klamki zamykane na klucz, stosowane do okuć o zwiększonej odporności na włamania i zmniejszające ryzyko otwierania okien przez małe dzieci. Takie specjalne okucia zabezpieczają również przed otwarciem skrzydła spowodowanym przez gwałtowne podmuchy wiatru.
Wentylacja
Brak odpowiedniej wentylacji sprawia, że w pomieszczeniach gromadzi się nadmiar pary wodnej. Nie odprowadzona wilgoć skrapla się w najchłodniejszych miejscach i jest widoczna na oknach. Dlatego też konieczne jest zapewnienie odpowiedniego systemu wentylacji pomieszczeń, który dostarcza w sposób równomierny odpowiednią ilość świeżego powietrza. Nowoczesne okna zapewniają taką mikrowentylację np. poprzez zainstalowane nawiewniki, które samoczynnie zwiększają przepływ powietrza. Innym rozwiązaniem jest stosowanie okuć rozszczelniających, w których klamkę można ustawić tak, aby okno zamykało się bez docisku i przepuszczało powietrze do wnętrza.
Montaż
Bardzo ważną kwestią podczas montażu jest właściwe wbudowanie okien w ścianę budynku. Błędy popełnione przy osadzaniu okien obniżają ich wartość użytkową i trwałość oraz skracają okres eksploatacji. W praktyce okazuje się, że przyczyną większości reklamacji jest niewłaściwy montaż wynikający np. z błędów w określeniu wymiarów. Dlatego też producenci okien zlecają go odpowiednio przeszkolonemu w tym celu zespołowi montażystów, z którymi współpracuje. Większość producentów podaje opis wykonania prawidłowego montażu, jego warunki są opisane również w poradnikach, dostępnych we wszystkich działach sprzedaży lub umieszczone w karcie gwarancyjnej. Dlatego też, aby zweryfikować poczynania montażystów można śledzić ich pracę.
Uszczelki
Uszczelki EPDM (powstałe na bazie kauczuku etylenowo-propylenowego) i stosowane np. w oknach firmy Oknoplast-Kraków są wykonane z materiałów wolno starzejących się. Ten materiał, oprócz trwałego i niebrudzącego profilu, występuje w różnych kolorach. Dzięki temu np. w oknach z okleiną drewnopochodną można zastosować uszczelki o kolorze brązowym, przybliżonym do barwy okna.
O czym świadczy długość gwarancji?
Niewątpliwie jednym z najważniejszych dokumentów jakie otrzymujemy wraz ze stolarką okienną jest jej gwarancja. Pamiętajmy, że powinna ona obejmować cały produkt, nie tylko osobno profil, szybę lub okucia. Należy zwrócić baczną uwagę na tego rodzaju zapisy, które mogą sugerować późniejsze problemy z serwisowaniem produktu. Dodatkowo należy sprawdzić czy młoda firma, (np. z rocznym doświadczeniem) nie daje gwarancji pięcioletniej lub dłuższej. Powstaje wówczas niebezpieczeństwo, że dana firma mając problemy z utrzymaniem się na rynku, zostawi klienta samego z problemem. W takich przypadkach inni producenci niechętnie podejmują procedurę serwisową. Równie ważny jest okres gwarancji na okna nietypowe (o kształtach łukowych, trapezowych czy trójkątnych). W wielu firmach okres ten znacznie się różni. Jeśli kwestia pozostanie niedomówiona – kłopot pojawi się dopiero w trakcie ewentualnych problemów w użytkowaniu. Należy pamiętać, że to właśnie stolarka nietypowa jest najtrudniejsza w technologii produkcji, wymaga największej wiedzy i doświadczenia, a okres gwarancji na te konstrukcje jest wyznacznikiem poziomu technicznego producenta.
Cena
Specjaliści branży okiennej przekonują, aby nie czynić ceny głównym argumentem przy decyzji zakupu. Nie ulega jednak wątpliwości, że ma ona znaczenie, szczególnie w planowaniu domowego budżetu. Dlatego warto wiedzieć, co jest ważne, tzn. za co warto zapłacić. Decydując się na produkt tańszy (rezygnując z kupna elementu nieświadomie uznanego przez klienta za nieistotny), można przez przypadek ominąć jeden z ważniejszych elementów, gwarantujący działanie określonej funkcji okna (np. kupno okna z okuciami antywłamaniowymi bez klamki z kluczykiem). Biorąc produkt tańszy, bez opcji montażu (zlecając go komuś „tańszemu”), kupujący naraża się na problemy wynikające z późniejszego serwisowania źle funkcjonującego produktu. W końcu warto przemyśleć, czy biorąc produkt tańszy z nieznanej firmy, a reklamowany jako okno o podobnych właściwościach, co te droższe – firmy sprawdzonej, markowej, użytkownik nie naraża się na niepotrzebne stresy związane z projektowaniem, technologią czy ostatecznie serwisem.
Pegasus PR
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Odkrywanie możliwości |
W nowoczesnej architekturze bardzo modne stało się nadawanie indywidualnego charakteru budynkom i fasadom przy pomocy kolorowych okien. To właśnie perfekcyjne zgranie form, kolorów i materiałów nadaje obiektom właściwą harmonię i estetykę.
Ten, kto ceni naturalny wygląd fasady, a jednocześnie chce wykorzystać wszystkie zalety nowoczesnej techniki okiennej, ma tylko jedną alternatywę – okna z PVC w okleinie drewnopodobnej. Są godne polecenia zarówno przy renowacji różnorodnych obiektów – jako element klasycznego stylu – oraz jako motyw wystroju współgrający z otaczającym krajobrazem.
Dzięki oknom w okleinie drewnopodobnej wyjątkowa architektura nabiera szczególnej estetyki. Natomiast różnorodność kształtów i motywów kolorystycznych umożliwia staranne dopracowanie każdego detalu – tak, aby stworzyć wyjątkowy klimat wnętrza, bądź też oryginalny wizerunek zewnętrznej fasady.
Bogactwo różnych kształtów profili z jednej strony i coraz liczniejsze warianty oklein drewnopodobnych dają w rezultacie ogromną liczbę możliwych kombinacji. Aby podołać temu wyzwaniu, od strony techniczno-produkcyjnej, GEALAN opracował nową technologię laminowania. Dzięki temu firma jest w stanie dostarczać jeszcze większą paletę okleinowanych profili, zachowując krótkie terminy dostawy – także w przypadku minimalnych ilości.
Geometrie nowoczesnych systemów profili nacechowane są licznymi i wyrafinowanymi zaokrągleniami. Pociąga to za sobą wysokie wymagania wobec technologii laminowania. Przezbrajanie tradycyjnych urządzeń laminujących wymaga ogromnego nakładu czasu i żmudnej pracy ręcznej.
Inaczej sprawa ma się w przypadku nowych linii laminujących firmy GEALAN. Większość etapów pracy przejmowana jest przez sterowane całkowicie automatycznie jednostki. Dzięki temu w jednej chwili uzyskuje się powtarzalną, wysoką precyzję podczas zabiegów przezbrajania maszyny.
Pomijając oszczędność czasu, jest to ogromna zaleta z punktu widzenia jakości. Ponadto – w przypadku tradycyjnych urządzeń do laminacji - w trakcie przesuwania okleinowanego profilu w jego wnętrzu występują lekkie naprężenia, co może doprowadzić do odwarstwiania się okleiny.
GEALAN wyeliminował tę niedogodność i dlatego sercem najnowszej technologii laminowania firmy jest nowo opracowany układ napędowy, zapewniający wyjątkowo spokojny bieg profilu przy stałej szybkości produkcji. Układ ten zapewnia wyjątkową jakość okleinowanym profilom.
Joanna Wiktorowicz
Gealan
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007
- Szczegóły
- Kategoria: Wydanie 12/2007
Rodzina Aliver |
Aliplast, polska część światowej grupy koncernu Aliplast, to prężnie rozwijający się na polskim rynku producent systemów aluminiowych. Ścisła współpraca pomiędzy działami rozwoju międzynarodowej grupy Aliplast zapewnia ciągłą wymianę doświadczeń, wciąż nowe, lepsze rozwiązania technologiczne pozwalające na indywidualne podejście do każdej realizacji.
Oferta obejmuje systemy aluminiowe do okien i drzwi (Imperial, Econoline, Triline, Superial), konstrukcje w systemie fasadowym (MC-Wall, Tanagra), systemy przesuwne (Visoglide, Superglide, Slide Plus, Slide Cold), harmonijkowe (Visofold), systemy dachów przesuwnych, balustrad aluminiowych. Duża część oferty Aliplast to systemy konstrukcji ogrodów zimowych oraz zadaszeń.
Zadaszenia z rodziny systemów Aliplast (Aliver 400, Aliver 600, Aliver 1000, 2000+,Aliver 5000+, Aliver 6000, Victorian Plus) zapewniają wymaganą izolację termiczną dzięki zastosowaniu konstrukcyjnej przekładki termicznej. W systemach stosuje stosuje się krokwie pośrednie oraz odpowiednie krokwie skrajne, które pozwalają na płynne łączenie ze ścianami pionowymi ogrodów (bez możliwości przemarzania).
Przegubowe połączenie w okapie i kalenicy pozwalają na ciągłe regulowanie kąta nachylenia dachu (w granicach 5o-45o). Dobór nośności krokwi jest zależny od ich rozstawu, rodzaju wypełnienia oraz stref obciążenia wiatrem i śniegiem. Istnieje możliwość wzmacniania krokwi i okapu wsuwanymi do wewnątrz odpowiednimi profilami aluminiowymi lub stalowymi.
Zaprojektowano również efektywny system odprowadzania wody opadowej z dachu. Stosuje się profile okapowe zintegrowane z rynną lub bez rynny. Systemy zadaszeń Aliplast przystosowanie są do stosowania wypełnień z poliwęglanu komorowego, jak i szkła zespolonego. Systemowe rozwiązania zadaszeń ogrodów zimowych ograniczają do minimum stosowanie obróbek blacharskich. Występuje kilka rodzajów listew maskujących: proste, zaokrąglone jak i renowacyjne. Istnieje możliwość instalowania, zarówno nad, jak i pod rynnami, profili i elementów ornamentowych: ozdobne grzebienie, ściągi konstrukcyjne, obudowy rur spustowych.
Wdrażanie nowych rozwiązań w polskie realia w dziedzinie nowoczesnego zarządzania firmą, rozwiązania logistyczne i dystrybucyjne (sieć przedstawicielska w Polsce, Czechach, Słowacji, na Węgrzech, Litwie), własna lakiernia proszkowa (lakierowanie proszkowe, chromianowanie aluminium, własne laboratorium), nowoczesne oprogramowanie wspomagające działania projektowo wykonawcze (programy Alicad, Cover 3D, Chacal XXl, Alixel Roofs) umożliwiają oferowanie skutecznych i dopasowanych do potrzeb klientów rozwiązań.
Wynikiem ciągłych dążeń firmy do uzyskania jak najwyższych standardów jest uzyskanie certyfikatu ISO 9001, co jest dowodem stałej wysokiej jakości oraz optymalizacji systemu zarządzania w zakresie produkcji i dystrybucji architektonicznych systemów profili aluminiowych dla budownictwa.
więcej informacji: Świat Szkła 12/2007